บทละครโทรทัศน์ อย่าลืมฉัน ตอนที่ 13 หน้า 3
9 เมษายน 2557 ( 08:38 )
3.7M
6
“การที่พี่ให้ทนายมาทำเรื่องถอนชื่อหนูเล็กออกจากการเป็นผู้ปกครองไก่ กับ ไข่ มันก็เท่ากับ “พี่หักหลังคุณพ่อ!!”
อัมพิกาลุกพรวด “พี่ไม่ได้หักหลัง แต่พี่กำลังทำในสิ่งที่ถูกต้อง หุ้นของธนาคารควรจะเป็นของครอบครัวเรา ไม่ใช่คนอื่น”
“เด็กสองคนนั้นไม่ใช่คนอื่น เขาเป็นลูกของคุณพ่อ เป็นน้องของเรา”
อรทัยสวนขวับ “อย่าดึงอร กับพี่อัมลงไปเกลือกกลั้วกับพวกมัน!”
เอื้อกรอกตาด้วยความเซ็งเอ่ยแกมประชด “โอเค..พี่จะไม่ดึงใครมาเกลือกกลั้วกับเรื่องนี้ .. เพราะนับจากนี้ไปพี่จะเป็นคนจัดการเรื่องนี้เอง ผมจะโอนหุ้นให้เด็กสองคนนั้นโดยเร็วที่สุด”
อัมพิกากับอรทัยกัดฟันกรอดด้วยความโกรธ เอื้อพูดต่อ “อีกเรื่อง..วันนี้คุณพจน์เรียกผมไปคุยเรื่องหนูเล็กกับเขมชาติ ผมไม่คิดว่าพี่อัมจะกล้าเอารูปพวกนั้นไปให้คนอื่นดู...เพราะมันเป็นการประจานความสอดรู้สอดเห็นของตัวเองให้คนอื่นเขารับรู้”
“เอื้อ มันจะมากไปแล้วนะ!!!”
“มันจะมากกว่านี้แน่ ถ้าพี่ยังไม่ยอมหยุด” เอื้อเดินออกไปด้วยความโกรธ
อัมพิกากับอรทัยได้แต่มองตามไปด้วยความขัดใจสุดๆ อรทัยเอ่ยขึ้นอย่างขัดใจ “คุณพจน์นะคุณพจน์ จะดึงพี่เอื้อมาเกี่ยวกับเรื่องนี้ทำไมก็ไม่รู้ ผิดแผนหมด!”
อัมพิกายังมีหวัง “มันก็ไม่แน่.. ต่อให้เอื้อพยายามจะแก้ตัวมากแค่ไหน คุณพจน์ก็อาจจะเชื่อเรามากกว่า เพราะรูปภาพมันชัดเจนกว่าคำพูด!!!”
อัมพิกาจิกตาอย่างมีหวัง ไม่ยอมแพ้
รูปเขมชาติและสุริยงอยู่ในมือเขมชาติ ... ชายหนุ่มนั่งคุยกับพจน์อยู่ในห้องทำงาน สองต่อสอง เขาหน้าเสีย แต่พยายามจะรักษาอาการไว้ พจน์ถามเสียงขรึม
“อาต้องการคำอธิบาย!!!”
“ผมไม่มีคำอธิบายครับ”
พจน์หลิ่วตา... “แปลว่า?”
เขมชาติวางรูปไว้บนโต๊ะ และตอบนิ่งๆ “.. เพราะรูปนี้ไม่ได้มีสาระสำคัญอะไรที่จะต้องอธิบายเพิ่ม นอกจากคำว่า “อุบัติเหตุ” .. ผมกับเลขาไปซื้อของเพื่อมาตกแต่งห้องทำงานให้คุณเกน และระหว่างที่เลือกของ มันก็เกิดอุบัติเหตุขึ้นอย่างที่เห็น ถ้าคุณอาไม่เชื่อ..จะเรียกเลขาผมมาถามก็ได้นะครับ หรือจะให้ผมติดต่อขอภาพจากกล้องวงจรปิดของที่ร้านมาให้ดูก็ได้ ผมพร้อมจะยืนยันความบริสุทธิ์ของตัวเอง”