รีเซต

บทละครโทรทัศน์ อย่าลืมฉัน ตอนที่ 21 หน้า 4

บทละครโทรทัศน์ อย่าลืมฉัน ตอนที่ 21 หน้า 4
21 เมษายน 2557 ( 16:19 )
3.7M
6
อย่าลืมฉัน ตอนที่ 21
20 หน้า

 

“ดีมาก เรื่องเซ็นเอกสาร เดี๋ยวผมจัดการต่อเอง ขอบใจมาก”

“ยินดีครับ” ทนายลุกขึ้นและเดินออกยังไม่ทันถึงประตู อัมพิกา และ อรทัย เดินพรวดๆ เข้ามา ..ทนายรีบชิ่ง เดินออกไป   

“เอื้อ!! เอกสารโอนหุ้นอยู่ที่ไหน? เอามาให้พี่เดี๋ยวนี้เลย”

เอื้อหยิบแฟ้มมาถือไว้แน่น “ไม่ได้ครับ .. ผมให้พี่อัมไม่ได้ .. คนที่สมควรจะได้รับเอกสารชุดนี้คือหนูเล็กไม่ใช่พี่อัม”

“ไม่ พี่ไม่ยอม เอื้อจะประเคนหุ้นของธนาคารเราให้มันไม่ได้” อัมพิกาตะเบ็งออกมาด้วยความเคียดแค้น  

“อรก็ไม่ยอม..พี่เอื้อส่งเอกสารมาให้อรดีๆ อรไม่อยากใช้กำลัง”   

“อร อย่ามาแสดงกริยาป่าเถื่อนกับพี่ .. ถ้าวิญญาณคุณพ่อรับรู้ว่าพี่น้องกำลังจะมาตบตี เพื่อแย่งชิงสมบัติ คุณพ่อจะเสียใจแค่ไหน เท่าที่ท่านแบ่งให้เราสามคน มันก็มากจนกินไม่หมดในชาตินี้แล้ว พอทีเถอะ อย่าโลภมากนักเลย!”

“อรไม่ได้โลภ อรไม่อยาก “ได้” ของพวกมัน แต่อรไม่อยาก “ให้” !!!” 

“ถ้าหุ้นพวกนี้เป็นของอร หรือ เป็นของเอื้อ พี่จะไม่ว่าสักคำ พี่ยินดีที่จะให้น้องๆ “น้องแท้ๆ” สายเลือดของรัตนชาติ ไม่ใช่ไอ้ “ทายาทพันทาง” พวกนั้น!! เอาเอกสารมาให้พี่ .. ส่งมาเดี๋ยวนะเอื้อ  พี่บอกให้ส่งมา” 

เอื้อไม่ตอบ แต่กดโทรศัพท์เรียกเลขา “ส่งรปภ. เข้ามาด่วน!!” 

อัมพิกากับอรทัยชักสีหน้า อัมพิกายิ่งเครียดหนัก “มันจะมากเกินไปแล้วนะเอื้อ” 

ประตูห้องเปิดเข้ามาอย่างเร็ว เลขาและรปภ. ๒-๓ คนเดินพรวดๆ เข้ามา

“จับตัวคุณอัม กับ คุณอร ไว้ อย่าให้ตามฉันมา” เอื้อพูดจบเดินออกไปเลย รปภ รีบเข้ามาประกบอัมพิการกับอรทัย ทั้งสองคนกรี๊ดกร๊าดด้วยความโกรธแค้น

“เอื้อ เอื้อทำแบบนี้กับพี่ไม่ได้นะ เอื้อ! ...” หญิงสาวรีบหันไปตวาดรปภ. “หลบไปเลย ฉันเป็นประธานของที่นี่ พวกแกต้องฟังฉัน .. ฉันบอกให้หลบไป นี่ ถอยไป ถ้าไม่ถอย ฉันจะไล่แกออก ...”  

“ไอ้บ้า แกอย่ามาแตะต้องตัวฉันนะ ออกไป ออกไปห่างๆฉันเลย พี่เอื้อ ทำไมพี่เอื้อทำแบบนี้กับอร พี่เอื้อบ้าไปแล้ว หยุดนะพี่เอื้อ ...”

เอื้อไม่สนใจ เดินพุ่งออกไปที่ลิฟท์อย่างเร็ว ในห้องอัมพิกาเครียดมาก จนสมองปวดจี๊ดดดด..เส้นเลือดในสมองบีบตัวอย่างเร็ว ตาเริ่มพร่า 

“เอื้อหยุดนะ .. เอื้อ... เอื้อ เอื้อ!! เอื้อออออออ” 

ทันใดนั้นอัมพิกาก็ช็อค..ล้มฟุบลงไปกับพื้น...อรทัยหันมาเห็นร้องขึ้นด้วยความตกใจ 

“พี่อัม!!!! พี่อัมมมมม!”


20 หน้า