บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 16 หน้า 2
คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงยังยักท่า “เอาเป็นว่าไม่สงบศึก แต่ไม่ปะทะ สงครามเย็นน่ะ”
“ได้ครับ คุณหญิง สงครามเย็น”
คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงโบกมือข้างหนึ่งกรีดกราย ทำนองว่า “ก็ได้” แล้วเมิน อัศนีย์ยิ้ม
ทางเดินในโรงแรมหรู อัศนีย์และจิตตินเดินคู่กันมาตามทางเดิน วิรงรองและคุณหญิงเทพีเพ็ญแสงเดินตามมาทำเย็นชา “ไปไหนต่อดีหญิง ดูหนังหรือช็อปปิ้ง”
“เธอตัดสินใจเองเถอะ เพราะว่าฉัน...ขอตัว”
“ว็อท”
จิตตินท้วง “โธ่ ทำไมล่ะครับ คุณหญิง”
“ฉันเบื่อค่ะ ฉันจะกลับวังรัชนี”
“แล้วจะกลับยังไง โอเค เดี๋ยวฉันโฟนเรียกรถจากวังรัชนีมารับเธอ”
“ไม่จำเป็น ฉันจะเรียกแท็กซี่”
อัศนีย์อาสา “จะต้องกลับแท็กซี่ทำไมคุณหญิง เดี๋ยวผมไปส่งเอง”
“ไม่ต้อง!” คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงหันมาเกือบตวาด
อัศนีย์ยิ้มยั่ว “ทำไมหรือครับ”
“มันไม่ใช่ธุระของคุณที่จะไปส่งฉัน”
“สามีเก่าจะไปส่งอดีตภรรยามันเสียหายอะไรล่ะครับ เอาน่า สงครามเย็นของเรา มันต้องมีการติดพันนัวเนียกันบ้าง ไม่งั้นจะเรียกว่าสงครามได้ยังไง”
จิตตินและวิรงรองอมยิ้ม คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงมองอัศนีย์อย่างประเมิน “ก็ได้” อัศนีย์ยิ้มกว้างผายมือไปทางหนึ่ง
“ไปนะ” คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงไม่รอกล่าวลาตอบเดินไป อัศนีย์ก้มหัวให้จิตติน วิรงรอง แล้วเดินตาม
วิรงรองเหนื่อยใจเซไปนั่งเก้าอี้ยาวริมทางเดิน นั่งเหนื่อยขาถ่างก้มหน้าจนนมเกือบหลุดจากเสื้อ “นี่ฉันเหนื่อยอกเหนื่อยใจไปหมด” วิรงรองเริ่มจัดนมให้เข้าที่ จิตตินเซ็ง “แต่ยังไงแผนขั้นหนึ่งก็คอมพลีท ให้ดาวสองดาวโคจรมาพบกันใหม่”
“แล้วแผนขั้นสองคืออะไร ให้ดาวสองดวงชนกัน ระเบิดเป็นจุณมหาจุณงั้นเหรอ”
วิรงรองยักไหล่ จัดนมต่อ “นี่... มาเป็นตากล้องคู่ใจฉันดีกว่า ฉันจ้างเธอเป็นตากล้องประจำ”
“จีบฉันเหรอ”
“จีบไว้ใช้งานโว้ย แต่ผลพลอยได้ ไม่แน่นะ” วิรงรองยั่วยวนจัดนมเสร็จ ก่อนแยกไป
จิตตินบ่นพึม “ยุคนี้ผู้ชายกลายเป็นของเล่นไปแล้วเหรอวะ”