บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 23
ห้องนั่งเล่น คุณชายรองเปิดเครื่องเล่นแผ่นเสียง ที่โซฟาเสด็จประทับนั่งฟังพระพักตร์แย้มยิ้ม สาลิน ศรีจิตรา คุณชายรองสงบฟังอย่างอารมณ์สุนทรีย์ ที่พื้นมาลา วรรณา เคลิ้มคล้อยไปด้วย สาลินพยายามจะหยิบเม็ดถั่วจากผมคุณสอางค์แต่ไม่ได้
เสด็จรับสั่ง “อ้อ ชายรอง ศรีจิตรา มะรืนนี้ คุณสถาปนิก เขาจะเอาแบบบ้านมาให้ดูนะ”
“พะยะค่ะ”
สาลินตาเบิกโพลง สบตาคุณชายรอง เสด็จทรงหันมา สาลินรีบทำเจ้าหญิงใหม่ “ไงสาลิน เธอชอบอ่านหนังสือมากหรือ”
“อ่านได้ทั้งวันทั้งคืนเพคะ”
“พวกเดียวกับชายรอง อ้อ เธอเคยเห็นหนังสือในห้องสมุดที่นี่หรือยัง”
“เห็นแล้วเพคะ แต่ยังไม่ได้สำรวจว่ามีอะไรบ้างเพคะ”
“เดี๋ยวให้ศรีจิตราพาไปดูซี”
ศรีจิตรากำลังจะตอบ แต่คุณชายรองพูดแซง “เดี๋ยวเกล้าพาไปดูเอง พะยะค่ะ” คุณชายรองสบตาสาลิน ศรีจิตราสังเกตดู เช่นเดียวกับเสด็จ
เสด็จเห็นเม็ดถั่วบนผมคุณสอางค์ คุณสอางค์หยิบออกมา “มะเขือพวงเพคะ”
“ชั้นว่าถั่วลันเตามากกว่า”
สาลินก้าวเข้าในห้องสมุดตำหนักใหญ่แล้วอ้าปากค้าง ตรงหน้าคือห้องสมุดมหึมา มีตู้หนังสือรูปทรงงดงามอยู่เต็มห้อง หนังสือในตู้ล้วนเป็นวรรณกรรมสูงค่า ทั้งภาษาไทยและต่างประเทศ สาลินเดินไปดูตามตู้นั้นตู้นี่อย่างตื่นตาตื่นใจ ขณะนี้เริ่มดึกอากาศเย็น สาลินมีผ้าคลุมไหล่ คุณชายรองเอามือไพล่หลังเดินตามไปห่างๆ สาลินมาหยุดที่ตู้หนึ่งมองดูแล้วตาโต หนังสือเล่มใหญ่หนาพอสมควร หน้าปกชื่อ “บันเทิงทศวาร” ข้างๆ กันนั้นคือหนังสือ “จันดารา” สาลินอยากได้ จะหยิบหนังสือ
คุณชายรองกระแอมทันที “อะแฮ่ม”
สาลินทำเสไปหยิบหนังสือเล่มถัดไป แล้วรีบหันมา “นี่ ถ้าแปลนบ้านเสร็จ ก็ลงมือสร้างได้แล้วซีคะ แล้วคุณจะยังไม่ทำอะไรอีกหรือ”
“เธอจะให้ฉันทำอะไรล่ะ”
“ทำอะไรก็ได้ เพื่อไม่ให้มีการสร้างเรือนหอน่ะซี” สาลินค้อน