บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 13
ห้องอาหารวังรัชนีกุล คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงนั่งอยู่ที่โต๊ะ ศศิรัชนี หม่อมวาณีนั่งลุ้นอยู่ว่าคุณหญิงเทพีเพ็ญแสงจะรับทานอะไรบ้าง คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงหยิบแครกเกอร์แผ่นบางมาพลิกดูแล้วเอาทิชชู่ซับแล้วกินนิดหนึ่ง หม่อมวาณี รื่น โรยต้องลุ้น
ศศิรัชนีระงับความเซ็งจิตไว้ พลิกหน้าข่าวสังคมแล้วขมวดคิ้ว เห็นข่าวอัศนีย์ เถลิงการ บินเงียบกลับเมืองไทยมาร่วม 2 เดือน แต่ไม่ยอมออกงานไหนเลย ข่าวว่ากำลังจะเปิดตัวธุรกิจใหม่ ศศิรัชนีเงยหน้ามองคุณหญิงเทพีเพ็ญแสงลังเลนิดนึงแล้วส่งให้หม่อมวาณี หม่อมวาณีรับมางงๆ
คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงถาม “มีข่าวอะไรบ้างคะ หม่อมแม่ อ่านคอลัมน์ยายติ่งก็ได้”
หม่อมวาณีไม่รู้เรื่อง อ่านหนังสือเอาใจลูก “ไม่เห็นมีข่าวอะไรเลยลูก มีเรื่องนางเอก ย.ไปฉีดพาราฟีน มีเรื่องคุณ อ. ถูกสามี ซ้อม”
“หญิงไม่สนใจข่าวแบบนี้ค่ะ หญิงเบื่อ”
“แล้วก็ข่าว อัศนีย์ เถลิงการ กลับมาเมืองไทยได้ 2 เดือนแล้ว” คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงชะงัก “อัศนีย์ อัศนีย์ไหนนี่ ว้าย” หม่อมวาณีเพิ่งนึกออกมองศศิรัชนี ศศิรัชนีพยักหน้า หม่อมวาณีลังเลยิ้มเอาใจ คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงทำเย็นชา “ข่าวว่าเขาจะมาเปิดธุรกิจตัวใหม่ลูก”
“หญิงไม่สนใจหรอกค่ะ หญิงเบื่อ”
“แล้วหญิงจะทำยังไงคะ”
“ไม่เห็นต้องทำอะไรนี่คะ หญิงกับอัศนีย์ลาจากกันด้วยดี แบบศิวิไลซ์ ไม่ได้เป็นศัตรูคู่อาฆาตกันซักหน่อย”
“จ้ะ จ้ะ” หม่อมวาณีเอาใจ ศศิรัชนีส่ายหน้า “เฮ้อ นี่ชายรองก็หายหน้าไปเลย สองสามวันนี่โทรมาบ้างไหม หญิงกลาง”
“ไม่มีนี่คะ...สงสัยกำลังวุ่นวายกับการเตรียมงานหมั้นอยู่มั้งคะ” ศศิรัชนีพูดหน้าตาเฉยแต่จงใจ
คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงเย็นชาลุกขึ้น
“อ้าว หญิง ลูก”
“ขอตัวค่ะ หม่อมแม่ หญิงเบื่อ” คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงเดินเชิดกลับขึ้นชั้นบน รื่น โรยลุกตาม
หม่อมวาณีหันมาหาศศิรัชนี “หญิงนะหญิง พูดเรื่องชายรองหมั้นออกมาทำไม”
“วันนั้นหม่อมแม่ก็พูดเองไม่ใช่หรือคะ ว่าคุณรองควรคิดให้รอบคอบเรื่องขัดใจเด็จป้า”
“เฮ้อ แต่ฝ่ายเราล่ะลูกจะเป็นยังไง โธ่เอ๋ย หญิงก้อย” หม่อมวาณีหยิบแครกเกอร์ที่มีรอยกัดไป 2 คำมาดู “วันๆไม่ยอมกินอะไร ผอมแทบจะปลิวลมอยู่แล้ว ชายรองก็ช่างกระไร ไม่มาดูดำดูดีเลย แล้วไอ้เจ้าอัศนีย์นี่อีก ไม่รู้จะกลับมาทำไมตอนนี้”