บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 13 หน้า 3
“หมอหลำค่ะ”
“ครับ หมอหลำ แม่ชื่อแม่จ๋า”
“แม่หยาค่ะ”
มีเสียงเคาะประตู ไนเจลยังท่องและมองจิตริณีที่จัดไทให้อย่างปลื้ม “เชิญ”
ประตูเปิดออก สาลิน บราลี ลลิตาเข้ามา จิตริณีคล้ายยืนมือทาบแผงอกไนเจล ลลิตา สาลิน บราลีอ้าปากค้าง ไนเจลรู้สึกตัวรีบผละแยกจากจิตริณี จิตริณียิ้มสบาย
“มีอะไรครับ”
บราลีอธิบาย “มีเพื่อนเก่ามาขอพบคุณ จิตริณีค่ะ”
“ผู้ชายหรือผู้หญิง” ไนเจลรีบถาม จิตริณีเลิกคิ้วสงสัย
จิตริณีออกมาพบอัศนีย์ อัศนีย์กางแขน 2 ข้าง จิตริณีก้าวไปหาสวมกอดจูบแก้มมาจูบขวาฉันท์มิตร ไนเจล สาลิน บราลี ลลิตาตามมาดูอยู่ห่างๆ ลลิตา สาลิน บราลีมองตาค้าง ไนเจลยกมือกุมหัวใจอย่างไม่รู้ตัว อัศนีย์ จิตริณีผละจากกัน สองมืออัศนีย์จับมือจิตริณีไว้ พิศดูกันอย่างรักใคร่สนิทสนม
“จินนี่ ดาร์ลิ่ง”
“ลองไทม์โนซี ลมอะไรพัดมา อาร์นี่”
“ลมแห่งความคิดถึงน่ะซี”
ไนเจลตาลุกเป็นไฟ จิตริณีหันมาหากลุ่ม “โอ เสียมารยาทจัง ฉันขอแนะนำค่ะ บอสคะ นี่อาร์นี่ อัศนีย์ เถลิงการ เพื่อนของฉันสมัยเรียนอยู่ที่สเตทค่ะ อาร์นี่คะ นี่บอสของฉัน มิสเตอร์ไนเจล ไบรอน”
อัศนีย์ก้าวมา ไนเจลก้าวมา 2 มือจับกันเขย่า อัศนีย์ยิ้มหรู มองตาไนเจลอย่างรู้ๆว่าคิดอะไร ไนเจลยิ้มสุภาพผู้ดีอังกฤษ แต่ดวงตาราวจะแผดเผา
สาลิน บราลี ลลิตามาประจำที่เคาน์เตอร์เหมือนเดิม
ลลิตาเพ้อพก “นักเรียนนอกก็เก๋แล้ว เป็นทายาทอภิมหาเศรษฐีก็ยิ่งเก๋ แต่ทำไมถึงต้องหล่อขนาดนี้ โซ เพ้อร์เฟ่กทึ”
“นังพวกหลงรูปจูบเงา” บราลีแขวะ
“จุ๊ๆๆ มาแล้ว” สาลินเตือน
จิตริณีควงแขนอัศนีย์เดินตรงมาที่เคาน์เตอร์ อัศนีย์เอาแขนเท้าเคาน์เตอร์มองสาลินดวงตาสนใจ “ผมกับจินนี่จะไปกินข้าวกัน ไปกับเราไหมครับ”
จิตริณีชะงัก สาลินอึ้ง บราลี ลลิตามอง อยากให้สาลินตอบรับ
“ไม่ได้หรอกค่ะ ดิฉันมีนัดแล้ว ขอบคุณ”
จิตริณีอ่อนใจ ดึงอัศนีย์มา “อย่าถือสาอะไรนายคนนี้เลยนะคะลินซี่ ไปได้แล้วค่ะ อาร์นี่” จิตริณีดึงอัศนีย์ไป อัศนีย์ยังเหลียวดูสาลิน