บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 4 หน้า 5
“คราวนี้ใครกันอีกคะ แม่”
“คุณป้าสอางค์กระซิบกับแม่ว่า เสด็จทรงหมายมั่นจะให้หนูแต่งกับคุณชายรองลูก”
“น้องชายคุณชายโตนั่นอีกทีหรือคะ”
“จ้ะ เป็นคุณชายคนที่สองของท่านชายศิริศุภเสกข์กับหม่อมอำพัน แต่เสด็จทรงอบรมเลี้ยงดูมา ก็เลยเป็นหลานคนโปรด” ศรีจิตราถอนใจหันมา “อะไรกัน ทอดถอนใจใหญ่เชียวหรือลูก”
“แม่จำที่ยายสาเตือนเอาไว้ได้ไหมคะ”
“เตือนเรื่องอะไรกัน”
“ก็เตือนว่าคุณชายโตนี่อาจมีเมียซุกเมียซ่อนอยู่แล้ว แล้วมันก็เป็นจริงอย่างนั้นด้วย หนูไม่รู้ว่าคุณชายรองนี่จะมีเรื่องอะไรอีก”
“ฮื้อ ไปเอานิยมนิยายอะไรกับยายสา ยายสาน่ะยังเด็ก ยังอยากมีพี่สาวเป็นเพื่อนเล่น ก็เลยไม่อยากให้หนูแต่งงาน เลยยกเรื่องโน้นเรื่องนี้มาขู่หนู”
“แม่ว่าอย่างนั้นหรือคะ”
อุ่นเรือนยิ้มขยับมานั่งใกล้ลูก “คราวก่อน คุณป้าเสียหน้าไปหนหนึ่งแล้ว คราวนี้ต้องระวังกว่าเก่าแน่ลูก”
ศรีจิตรายิ้มน้อยๆ แต่ดวงตายังมีแววกังวล
ห้องโถงตำหนักเล็ก คุณชายรองหิ้วกระเป๋าเอกสารเข้ามา เห็นหม่อมอำพันกับนมย้อยนั่งอยู่บนโซฟา เจียมนั่งกับพื้นบีบนวดหม่อมอำพันอยู่ หม่อมอำพันหันมาเห็นคุณชายรองแล้วตาเบิกกว้างยินดี ยิ้มจนแก้มปริลุกพรวดขึ้น เจียมไม่ทันตั้งตัวล้มคว่ำไป คุณชายรองยืนอึ้ง หม่อมอำพันถลามาถึงตัวดึงกระเป๋าออกจากมือ ยิ้มแย้มแจ่มใส คุณชายรองยกมือไหว้
“อุ๊ย ชายรองกลับมาแล้วหรือลูก” หม่อมอำพันหันมาส่งกระเป๋าให้เจียม “เอ้า นังเจียม มารับกระเป๋าไป แล้วน้ำท่าอะไรไปยกมา”
“เจ้าค่ะ” เจียมรับกระเป๋าเดินไป
หม่อมอำพันคล้องแขนคุณชายรองพามาที่โซฟา นมย้อยมองดูตาปริบๆ “เหนื่อยไหมลูก อ้าว นังเจียมเร็วๆซียะ”
เจียมรีบร้อนยกน้ำส้มและน้ำเย็นมา ผ่านจรวยที่ท้องโย้ใกล้คลอดมายืนเมียงมองหลังไซด์บอร์ด จรวยแต่งตัวสวยผมเป็นช้อง ดูคุณนายมากขึ้น เจียมมาคุกเข่าเสิร์ฟน้ำส้ม
หม่อมอำพันคว้าแก้วน้ำส้ม “เอ้า จ้ะ กินน้ำส้มให้ชื่นใจก่อน”
คุณชายรองรับมา ยังพูดไม่ออก ได้แต่จิบน้ำ “ขอบพระคุณครับ”
ยายน้อมมาจากครัว ผ่านจรวย มาคุกเข่า
“เอ้า ยังไง”
“จะให้ตั้งเครื่องที่ระเบียงหลังเลยไหมเจ้าคะ”