บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 1 หน้า 3

ที่พื้น ศรีจิตราดูสะสวยราวภาพวาดวัย 22  ยายพิศวัย 50  กำไลวัย 18  และอุ่นเรือนวัย 45 เป็นสาวไทยแต่ขาวจัด  นิ่มนวล ทั้งสี่กำลังทำงานต่างๆกัน เช่น อุ่นเรือน ศรีจิตราแกะขิงเพื่อดอง ยายพิศกำลังปอกหอม กระเทียม กำไลกำลังเด็ดผัก ทุกคนชำเลืองดูการกรนของคุณสร้อยแล้วกลั้นหัวเราะ 

นาฬิกาตีบอกเวลา 11.00 น. ดังสนั่น คุณสร้อยผวา “แหก” คุณสร้อยรู้สึกตัว เห็นทุกคนมองเป๋งก็รู้ตัวเต็มที่  รีบยกผ้าเช็ดมุมปากถลึงตา “กี่โมงกี่ยามแล้วล่ะนี่ ดู๊ จะเที่ยงแล้วนี้ ทำไมไม่ลงครัว มานั่งลอยหน้าเสนอนวลอยู่ทำไมยะ”

“อุ่นเรือนก็กำลังจะไปเดี๋ยวนี้ล่ะค่ะ คุณพี่”

“ย่ะ นี่แม่ศรี วันนี้แกงสะระหมั่นน่ะนะ ให้มันถึงกะทิหน่อยนะยะ อย่าให้ใสแจ๋วเป็นแกงจืด ชืดๆ ชาๆ เหมือนอาม่าบ้านสวน” 

อุ่นเรือนสะดุ้งนิดหน่อย เพราะโดนมาบ่อยแล้ว ศรีจิตรายิ้ม “แกงคราวที่แล้วใสไปหรือคะ คุณป้า” 

“ก็ยังงั้นซียะ ใสเป็นน้ำล้างหัวล้าน”

“เอ หนูว่าพอดีแล้วนะคะ คุณสร้อย” กำไลค้าน

พิศติง “ยิ่งกะทิข้น พอแป้งในมันออกมาอีก มันจะข้นใหญ่นะคะ” 

คุณสร้อยชะงักตาเขียวปัด “อย่ามาสาระแนสู่รู้ เครื่องในวังเขาต้องข้นย่ะ  ไป๊  ไป” 

อุ่นเรือน ศรีจิตรา ยายพิศ กำไลรับคำ คว้าของที่ทำค้างขยับตัว

“นี่แม่ศรีอยู่หน้าเตาน่ะเหมาะกับแกแล้ว เผื่อวันไหนบ้านแตกสาแหรกขาดขึ้นมา แกจะได้มีวิชาไปต้มยำทำแกงขาย  ไม่ต้องไปตักอึรดผักให้เหม็นโฉ่เหมือนอาม่าแก”

อุ่นเรือนและศรีจิตรานั้นได้ยินบ่อยจนขำ แต่พิศกับกำไลโกรธแทน

“ค่ะ ขอบพระคุณคุณป้าค่ะ” 

ทั้งสี่ออกไป เหลือคุณสร้อยนั่งไว้ยศอยู่ ครู่หนึ่งมีเสียงกริ่ง คุณสร้อยชะเง้อ “นังคนไหนมาอีกล่ะ หาความสงบไม่ได้เลย”

หน้าบ้านราชดำริ นายทิมคนสวนและคนรถเปิดประตูออก รถยุโรปหรูแล่นมาจอดลง คนขับจากวังชื่อยอด ลงมาจะเปิดประตูหลัง แต่ไม่ทันประตูเปิดออก คุณสอางค์วัย 58 พี่สาวคุณสร้อยแต่สาวและสวยกว่า วิ่งถลาเข้าไปในบ้าน ผ่านกำไลที่ย่อตัวไหว้โดยไม่สนใจ

ระเบียงหลังบ้านราชดำริ คุณสร้อยเมื่อลมพัดเย็นก็เข้าภวังค์อยู่บนตั่งใหม่ คุณสอางค์ถลามานั่งปุบลง คุณสร้อยสะดุ้งสุดตัว ตาเบิกโพลง “แหก”

“ว๊าย พูดอะไร น่าเกลียดจริง แม่สร้อย” สอางค์ตีน้องสาว 1 ที 

“ว๊าย คุณพี่สอางค์มาได้ยังไงคะ”

“ก็มาจากวังเสด็จน่ะซี เสด็จโปรดให้มาตามเธอไปเฝ้า”