บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 20 หน้า 3
ร้านเสียโป สาลินกับคุณชายเล็กนั่งอยู่โต๊ะหนึ่งตรงหน้ามีน้ำอัดลม 2 ขวด สาลินยังครุ่นคิด คุณชายเล็กเอาหลอดจิ้มเกลือคนขวดสาลินให้ คุณชายเล็กนั่งหันหน้าเข้าร้าน แต่สาลินนั่งหันหน้าออกถนน
“คุณรู้ใช่ไหม เรื่องที่ฉันพยายามทำให้คุณชายรองกับคุณหญิงก้อยคืนดีกัน”
“ฮะ คุณชายรองเลยถึงมาหาคุณที่นี่บ่อยๆ”
“ใช่”
คุณชายเล็กอมยิ้ม “แล้วยังไงต่อไป”
“พอวันนี้ คุณหญิงก้อยก็เดินปึงๆ มาหาฉันที่ห้องสมุด”
คุณชายเล็กตาโต “ฮ้า”
“แล้วเขาก็ว่า ว่า ว่า”
“เขาว่าอะไรคุณ”
“เขาว่า ว่าฉันกำลังจะจับคุณชายรองเอาไว้เพื่อตัวเอง แย่งได้แม้แต่พี่สาวตัวเอง” สาลินโพล่งออกมา
คุณชายเล็กผิวปากวิ้ว “แล้วคุณหญิงก้อยรู้ได้ยังไงว่าคุณสนิทสนมกับคุณชายรอง”
“ฉันไม่ได้สนิทสนม ฉันไปกับเขาเพื่อทะเลาะกัน”
คุณชายเล็กรำพึง “ทะเลาะกันนี่แหละตัวดี”
“อะไรนะ”
“เปล่าฮะ”
ทางเท้าหน้าร้านเสี่ยโป คุณชายรองถือกุญแจรถเดินมากับศุภร
“ทำไมหมู่นี้มาร้านบ่อยนักวะ ไอ้หม่อม”
“อ้าว แล้วใครกันบ่นอยู่ทุกวันว่าไม่มีคนช่วยดูแลร้าน”
“ก็แต่ก่อนบ่นจนปากฉีก ก็ไม่เห็นนายมานี่หว่า” ศุภกรมองอย่างจับพิรุธ “แน่ใจนะ ว่าไม่มีอะไรดี ๆ แถวนี้”
คุณชายรองนิ่งไปนิดหนึ่ง “เลิกถามได้แล้ว ฉันจะมากินข้าว ไม่ใช่ให้นายมาถามเพ้อเจ้อ”
“เอาร้านนี้ไหม ที่นายเคยชอบไง” ทั้งคู่มองเข้าไปในร้าน สาลินนั่งเซ็งอยู่กลางร้าน กำลังคุยกับคุณชายเล็กที่ใส่ชุดหมี หมวกแก๊ปบริษัท นั่งหันหลังให้ เห็นตราบริษัทที่หลังเสื้อ “เฮ้ย นั่นคุณสา”
“เรียกซะสนิทสนมเชียวนะ”
ศุภรเห็นท่าทางคุณชายรอง เลยทำเป็นชอบสาลิน คุณชายรองทำไม่มอง “อ้าว ก็รู้จักกันแล้ว ก็น่าจะสานต่อ” ศุภรแกล้ง “แนะนำหน่อยซีวะ” ศุภรดูท่าทีคุณชายรอง
“คงยาก ต้องฝ่าอีกหลายด่าน”
“ด่านอะไรวะ”