บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 20 หน้า 4
“อ้าว ก็เขามีทั้งนายฝรั่ง ทั้งลูกเศรษฐีมาชอบ” คุณชายรองตัดสินใจไม่บอกว่า ลูกเศรษฐีนั่นคือใคร
ศุภรดูสาลินอีก “แต่คราวนี้เขามากินข้าวกับไอ้หนุ่มบริษัทน้ำมันว่ะ”
คุณชายรองหลุดปาก “นายพล” สาลินเอากระดาษทิชชู่ที่เสียบแก้วไว้เช็ดแก้มให้คุณชายเล็ก
“หา...อะไรนะ”
“ไปกินร้านอื่นเถอะ ร้านนี้ไม่อยากกิน น้ำราดมันหวานจนเลี่ยน”
“เฮ้ย กินร้านนี่แหละ ฉันยิ่งชอบว่ะ มีคู่แข่งแบบนี้ท้าทายดี”
“ไหน แกบ่นถึงหญิงกลางอยู่บ่อยๆ ไง ตั้งแต่งานวันเกิดคุณติ่ง มาเปลี่ยนใจแล้วทีนี้”
“ใครบอกว่าเปลี่ยนใจ ยังอยากทานเค้กของคุณหญิงอยู่เลย หาโอกาสนัดทานข้าวให้ฉันหน่อยซีวะ”
“เฮ้อ.... แกนี่มันกะล่อนทองจริง ๆ” คุณชายรองดึงศุภรไป
คุณชายเล็กหันมาดู เห็นหลังคุณชายรองและศุภรไว ๆแต่จำไม่ได้
ร้านเสี่ยโป สาลินเช็ดแก้มคุณชายเล็กช้าๆ คุณชายเล็กหลับตาพริ้ม สาลินถอนมือมาเอาทิชชู่มาพิศดู “ฉันรู้แล้วว่าอะไร”
คุณชายเล็กเคลิ้ม “ครับ”
“ขี้นก ขี้นกพิราบ อี๊ย์”
คุณชายเล็กหมดมู๊ด สาลินร้องขยะแขยง เอาทิชชู่เช็ดมือซ้ำทิ้งลงกระโถนใต้โต๊ะ
“กลับมาเข้าเรื่องต่อ แปลว่ามีคนเห็นคุณตอนนั่งรถไปกับพี่ เออ ..คุณชายรองน่ะ แล้วคนนั้นก็เอาไปบอกคุณหญิงก้อย”
“บราลีเกลียดพวกเจ็ทเซ็ทตัดออกไปได้ ส่วนยายลลิตาถึงจะบ้าคนดังแต่ก็แค่ชะเง้อคออยู่วงนอก”
“แล้วใครล่ะ อยู่วงใน”
“ใช่แล้ว คุณเลขาจินนี่”
“ใช่แล้ว เธอเป็นเพื่อนนายอัศนีย์และรู้จักคุณหญิงก้อยด้วย”
“เป็นไปได้เพราะคุณหญิงเรียกคุณจินนี่ว่าอีกาคาบข่าว แต่เธอจะบอกคุณหญิงไปทำไม ในเมื่อเธอก็ไม่ค่อยชอบหน้าหญิงก้อย แถมยังช่วยฉันต่อกรยายคุณหญิงด้วย”
“เรื่องชักยุ่งเป็นยุ่งตีกันแล้วซี”
“ฉันอยากให้คุณชายรองคืนดีกับยายคุณหญิงนี่เร็วๆ เรื่องมันจะได้หายยุ่ง”
“แต่ผมชักสงสัยว่า...นายคุณชายรองน่ะ อยากกลับไปคืนดีกับคุณหญิงหรือเปล่าน่ะซี”
สาลินไม่รู้ตัวเลย คุณชายเล็กมองดวงตาใสแจ๋ว หน้าแอร่มนั้นยิ้มๆ “ทำไมเขาถึงจะไม่อยากล่ะ”
“ใครจะรู้ฮะ สันดาน เอ้ย นิสัยผู้ชายก็เหมือนผึ้ง ไม่หยุดอยู่แค่ดอกไม้เพียงดอกเดียวหรอก” สาลินทำตาปริบๆ