บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 36 หน้า 11
วังรัชนีกุล คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงนั่งระทวย แต่งชุดอยู่บ้านแม็กซี่แต่ปักพลอยเทียม เข้ากับสลิปเปอร์ฝังพลอยเทียม ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ลำพังที่เทอเรสหลังของวัง หม่อมวาณีเข้ามา หน้าตาตกใจ “หญิงก้อย”
“คะ แม่”
“ไปเตรียมตัวไป คุณชายรองมาหา”
คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงประหลาดใจเล็กน้อย “ไม่ต้องเตรียมตัวหรอกค่ะ”
“ชุดนี้เหรอลูก”
“หญิงจะออกไปพบเขาเดี๋ยวนี้”
ห้องนั่งเล่นวังรัชนิกุล คุณชายรองนั่งอยู่ที่โซฟากับศศิรัชนี รื่น โรยนั่งกับพื้น หม่อมวาณีเดินนำคุณหญิงเทพีเพ็ญแสงมา คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงยิ้มหยัน “มาทำไมคะคุณรอง อ้อ.....หรือว่ามาแจกการ์ดแต่งงานให้หญิงไปร่วมยินดี”
“เปล่า ผมมาเรื่องสาลินและคำขู่ของคุณ”
หม่อมวาณี ศศิรัชนีมองหน้ากันอย่างสงสัย คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงยิ้มหยัน “หม่อมแม่ พี่หญิงคะ ขอเวลาส่วนตัวให้เราสักครู่” หม่อมวาณี ศศิรัชนีแยกไปแต่ไปหลบอยู่มุมนอกห้อง ไม่ห่างนักแอบฟังอย่างไม่เกรงใจแล้ว “ไงคะ คงตระหนกกันทั้งวังซีนะ ไม่ใช่แค่คำขู่นะคะ หญิงทำจริง ในอีกวันสองวันนี่ ทั้งข่าวและรูปอื้อฉาวของนังว่าที่สะใภ้แห่งวังวุฒิเวสม์ ทอดกายให้เศรษฐีหนุ่มราวกับนังหญิงแพศยา จะกระฉ่อนไปทั้งเมือง”
หม่อมวาณีมองหน้าศศิรัชนี หม่อมวาณีตกใจมาก
“หญิง หญิงก็รู้ว่ามันไม่ได้มีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้น”
“แต่หญิงมีภาพที่คนทั้งโลกจะเชื่อ”
“อย่าทำร้ายสาลินเลยหญิง ผมขอร้อง”
“งั้นก็คุกเข่าลงแทบเท้าหญิง แล้ววิงวอนซีคะ บางทีหญิงอาจจะใจอ่อนก็ได้”
คุณชายรองมองดูคุณหญิงเทพีเพ็ญแสงเหมือนสิ่งไร้ค่าที่สุดในโลก “ถ้าหญิงต้องการอย่างงั้นก็ได้”
“งั้นทำซีคะ”
คุณชายรองคุกเข่าลงช้าๆ คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงมองอย่างสาสมใจ คุณชายรองเงยหน้ามองคุณหญิงเทพีเพ็ญแสง “แต่หญิงควรรู้ไว้ว่าผมไม่ได้คุกเข่าให้หญิง แต่ผมคุกเข่าให้กับคนที่ผมรักมากกว่าชีวิต มากกว่าทุกสิ่งในโลก มากกว่าที่เคยรักหญิงอย่างไม่มีทางเปรียบกันได้”
คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงผงะ หม่อมวาณี ศศิรัชนี พรวดออกมา หม่อมวาณีดึงคุณชายรองขึ้น น้ำตารื้น “ลุกขึ้นค่ะคุณชาย ลูกหญิง หยุดเดี๋ยวนี้นะ”
คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงปาดหม่อมวาณีเซไป “หลีกไปค่ะ” คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงก้าวไปหาคุณชายรอง “งั้นพรุ่งนี้มะรืนนี้ ก็จงดูข่าวนังคนที่คุณรักยิ่งกว่าชีวิตเป็นข่าวหน้าหนึ่ง แล้วก็อย่าลืมปลุกคนทั้งวังมาเป็นพยานด้วย โดยเฉพาะเด็จป้าจะได้ พระเนตรสว่างเสียที”