บทละครโทรทัศน์ ตอนจบ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 36 หน้า 12
“เด็จป้าพระเนตรสว่างมานานแล้ว ถึงได้ทรงทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้ได้หญิงมาเป็นสะใภ้ไง”
“งั้นก็เตรียมรับความอับอายไปทั้งวุฒิเวสม์เถอะ อดีตว่าที่ท่านทูต”
ศศิรัชนีก้าวมาขวาง “หุบปากของเธอเดี๋ยวนี้นะหญิง”
“กล้าดียังไง” หม่อมวาณีหันมาทางคุณหญิงเทพีเพ็ญแสง “คุณชายคะ คุณชายไม่มีสิทธิ์ลงคุกเข่าต่อหน้าแม่นี่”
“หม่อมแม่”
“คุณชายสูงส่งเกินไป ที่คุกเข่าต่อหน้านังหญิงแพศยาคนนี้”
“หม่อมแม่พูดอะไรคะ”
“ฉันว่าแก หญิงแพศยาตัวจริงมันคือแก ไป๊ ไปให้พ้นหน้าฉัน ไป๊” หม่อมวาณีกรีดร้อง ชี้นิ้วตวาดไล่ คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงผงะ แล้วสะบัดเดินเชิดหน้าขึ้นบันไดไป หม่อมวาณีทรุดลงร้องไห้โฮ ศศิรัชนีร้องไห้ตาม กอดแม่ไว้ “คุณชายขา น้าขอโทษสำหรับสิ่งที่มันทำ น้าขอโทษ”
“ไม่เป็นไรครับ หม่อม”
“หญิงกลาง นี่แม่ แม่เลี้ยงลูกให้เป็นปีศาจร้ายงั้นหรือ” หม่อมวาณีน้ำตาไหลพราก ศศิรัชนีจับมือแม่ปลอบโยนและมองคุณชายรองอย่างขอโทษ
ร้านอาหารหรู วิรงรอง จิตติน เลื่อมประภัส ฉัตรอาชากำลังดูรูปถ่ายของสาลินและอัศนีย์ คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงยืนอยู่ตรงหน้าทั้งหมด วิรงรองตกใจ “อะไรนะ เธอจะให้ฉันเอารูปพวกนี้ขึ้นหน้าหนึ่งงั้นเหรอ”
จิตตินไม่เห็นด้วย “ไม่เหมาะละมังคุณหญิง รูปพวกนี้มันเสื่อมเสียทั้งไอ้อัศ ทั้งคุณสาลิน แล้วความจริงสองคนนี่ก็ไม่ได้มีอะไรกัน”
วิรงรองเตือนสติ “หญิงคิดดูให้ดี เรื่องที่เธอให้ฉันทำมันผิดมากนะ ชีวิตผู้หญิงคนนึงจะถูกทำลายคุณรองกับอาร์นี่จะเสียชื่อเสียง เสด็จก็จะเสื่อมพระเกียรติ”
คุณหญิงเทพีเพ็ญแสงตาวาว ตวาดกลับ “แล้วเธอมาเดือดร้อนอะไรด้วย”
เลื่อมประภัสหวาดหวั่น “เดือดร้อนซีคะ ดีไม่ดีพวกเราลงพิมพ์ ลงโฆษณา ติดคุกหัวโต “
“ไม่ก็ถูกฟ้องตูดบานนะครับ”
วิรงรองปราม “หญิงขา เลิกราวี เลิกแก้แค้นส่วนตัวเสียทีเถอะค่ะ รู้จักปล่อยวางบ้าง”
“ไม่ต้องมาสอนฉัน พวกเธอเป็นหนี้ฉันกันทุกคน ความแส่หวังดีของอัศนีย์กับพวกเธอทำให้คุณรองกับฉันต้องขาดจากกัน ทำให้นังสาลินกลายเป็นนางคู่บัลลังก์ เพราะฉะนั้นพวกเธอต้องช่วยฉันทำให้มันตกบังลังก์ให้ได้”
จิตตินเครียด “ลงข่าวจริงๆ ทั้งเสด็จ ทั้งพ่อไอ้อัศ รุมฟ้องเราแน่ ๆ”
ฉัตรอาชาผวา “หมดตูดกันคราวนี้ล่ะครับ”
วิรงรองเซ็งจิต รู้ว่าเหตุผลของคุณหญิงเทพีเพ็ญแสงฟังไม่ขึ้น “ตั้งแต่เราคบกันมานี่ มีแต่ฉันทำโน่นทำนี่ให้เธอ หญิงไม่คิดบ้างหรือว่าเธอก็เป็นหนี้ฉันเหมือนกัน”
“หนี้เธอ เอาอะไรมาพูด เธอนั่นแหละเป็นหนี้ฉันอยู่ทุกวันทุกเวลา เพราะว่าฉันต้องลดตัวไปคบกับคนอย่างพวกเธอ เธอถึงมาลอยหน้าอยู่ในวงสังคมชั้นสูงได้”