บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 22 หน้า 5
บรรดาขาไพ่ร้องอุทาน โล่งอก แล้วลงนั่งเล่นกันต่อเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น หม่อมอำพันค้อนยายน้อมวงใหญ่
ระเบียงหลังบ้านราชดำริ คุณสร้อยกับคุณสอางค์อยู่บนตั่ง ที่พื้นอุ่นเรือน ยายพิศ เด็กลูกมือทำขนมกันอยู่ กำไลพาสาลินเข้ามา สาลินคลานเป็นแต่แกล้งทำกระโดกกระเดกแกล้งคุณสร้อย สาลินไหว้ คุณสอางค์ คุณสร้อยและอุ่นเรือน คุณสอางค์ยิ้มพริ้มเพรารับ
คุณสร้อยค้อนชนิดคอเคล็ด “มาแล้วหรือยะ แม่โฉมเอก ทุกคนเขารอเราอยู่”
“มีเรื่องอะไรเหรอคะถึงให้หนูรีบมา”
“นี่....คราวก่อนที่หนูไปเข้าเฝ้าอีกครั้งน่ะ เสด็จยิ่งโปรดหนูมากขึ้นไปอีกรู้ไหม เสด็จก็ทรงดำริว่าจะประทานนัดเลี้ยงตอบแทนหนู”
“เลี้ยงอะไรกันคะ”
“เลี้ยงอาหารค่ำคืนนี้ลูก จัดโต๊ะอาหารเต็มยศแบบยุโรปสไตล์ ผู้หญิงใส่ชุดราตรี ผู้ชายใส่ทักซิโด้ ซางแซวแซวเลยทีเดียว” คุณสอางค์พูดไป ก็ดวงตาเป็นประกายเคลิ้มสู่ภวังค์ฝัน ยกมือกรายนิ้วไปด้วย เกิดประกายฟรุ้งฟริ้งมุ้งมิ้งรอบตัว ทุกคนมองอย่างตระหนกมากกว่าทึ่ง
“ขนาดนั้นเชียวหรือคะ แหม....หนูก็อยากอยู่เหมือนกันนะคะ แต่ว่าคงไม่ได้ เพราะที่บ้านสวน...”
อุ่นเรือน ยายพิศ รู้ว่าสาลินจะแต่งเรื่องอีก พากันโบกมือ ขยิบหูขยิบตา “จุ๊ๆ ยายสา”
สาลินหันมามอง ไม่รู้เรื่อง คิดต่อ คุณสร้อยจ้องอุ่นเรือนและยายพิศตาเขียว อุ่นเรือน ยายพิศหลบตา
คุณสร้อยยิ้ม “ใครเป็นอะไรอีกล่ะยะ”
“คราวนี้ทั้งคุณตา ทั้งคุณยายเลยค่ะ” อุ่นเรือน ยายพิศร้องโธ่
คุณสร้อยยิ้มมีชัย “อ้อ หรือยะ เป็นอะไร”
“เป็น เป็นโรคลมค่ะ”
“อ้อ คุณตา คุณยายเป็นโรคลม แต่ว่าหล่อน..เป็นโรคโกหกพกลม”
“หนูเปล่า”
คุณสร้อยมองเลยไปข้างหลัง ยิ้มเยาะสะใจ “เอ้า มีคนที่เขาจะจับโรคปั้นน้ำเป็นตัวของหล่อนได้คาหนังคาเขาแล้ว อยู่ข้างหลังหล่อนนี่ไง”
สาลินหันไป พบว่าคุณชายรองยิ้มระรื่น ยืนฟังอยู่นานแล้วเดินเข้ามาในห้อง “เมื่อเช้านี้ คุณป้ากับคุณแม่เธอไปที่บ้านสวน ไปกราบคุณตาคุณยาย”
“คุณรองให้นายยอดขับรถไปให้น่ะ”
สาลินมองหน้าคุณชายรองแล้วหลบตาวูบ
5 ชั่วโมงก่อนหน้านี้ ที่ห้องรับแขกบ้านสวน อุ่นเรือนถือถาดของจากวังเดินตามตาผลยายพิศเข้ามาในห้องรับแขก คุณตาคุณยายแต่งตัวเต็มยศยืนต้อนรับอยู่ คุณสอางค์ คุณสร้อย อุ่นเรือน รีบไหว้คุณตาคุณยาย