บทละครโทรทัศน์ สะใภ้จ้าว ตอนที่ 8

สาลินพาคุณชายเล็กเดินมาบริเวณใกล้ตัวเรือน มีเสียงกระดิ่งจักรยานมาทางด้านถนน สาลินหันไปดู “ไปรษณีย์มา คุณขึ้นเรือนไปก่อนไป”

ที่ชานเรือนบ้านสวน คุณตา คุณยายยังนั่งอ่านหนังสือกันอยู่ ยายพิณนั่งเจียนใบตอง ผ้าแถบหย่อนอยู่ที่พื้น  คุณชายเล็กเข้ามานั่งลง คุณตา คุณยาย ยายพิณชะงัก 

คุณชายเล็กไหว้นอบน้อม “สวัสดีครับ คุณตา คุณยาย”

คุณยาย คุณตางง “สวัสดี พ่อคุณ”

“สวัสดีครับ ป้าพิณ”

“ค่ะ โชคดีมีชัยเถอะค่ะ” คุณตา คุณยายยังงง คุณชายเล็กยิ้มระรื่น

“เป็นยังไงมายังไง  พ่อ” คุณตาทัก

“ผมทำงานเสร็จเลยมาเดินเที่ยวน่ะครับ คุณตา คุณยาย สบายดีหรือครับ”

“ก็ดี ไม่ได้เจ็บได้ไข้อะไร แต่ยายเขาไม่ค่อยดีวันนี้”

“ก็ปวดเข่าปวดข้อไปตามเรื่องน่ะพ่อ”

“โรคเดียวกับแม่ย้อยของผมเลยครับ นี่เพิ่งได้ยาดีมา วันหลังผมจะเจียดมาให้คุณตา คุณยายดีกว่า”

“ขอบใจนะพ่อคุณ”

คุณชายเล็กขยับมาดูยายพิณ “นี่ป้าพิณทำอะไรหรือครับ”

“เจียนตองน่ะค่ะ จะเย็บกระทง”

คุณตา คุณยายได้โอกาสกระซิบกัน “ไอ้บ้านี่มันใคร คุณไปรู้จักที่ไหน”

“อ้าว คุณก็ไม่รู้จักหรือ คงรู้จักนังพิณน่ะค่ะ”

สาลินถือจดหมายเดินมา เห็นคุณชายเล็กหันมาดูหนังสือในมือคุณตา “นี่อะไรเอ่ย คุณตาอ่านเรื่องจีนกำลังภายในหรือครับ”

“ไม่ใช่หรอกคุณ นี่เรื่องไคเภ็กน่ะ”

“อ๋อ ตำนานสร้างโลกของจีน ผมเคยอ่านหนนึงตอนเด็กๆ”

สาลินมองความเจื้อยแจ้วของคุณชายเล็กอย่างชอบใจ ยายพิณอดรนทนไม่ไหว “นี่คุณขา คุณเป็นใครกันคะ”

“อ้าว นังพิณ แกก็ไม่รู้จักหรือ” คุณตางง

คุณยายถามทันที “นี่พ่อคุณ พ่อเป็นใครกันแน่ฮะ”