บทละครโทรทัศน์ เกมเสน่หา ตอนที่ 15 หน้า 5
“ทางโรงแรมจึงถูกแจ้งข้อกล่าวหากระทำผิด ในฐานความผิดประกอบธุรกิจโรงแรมโดยไม่ได้รับอนุญาต มีความผิดตามพระราชบัญญัติโรงแรม พ.ศ. 2547 มาตรา 15 วรรคหนึ่ง ซึ่งมีโทษอาญาตามมาตรา 59”
ตำรวจรวบแฟ้ม “เอกสารทั้งหมดนี้เจ้าหน้าที่ขออาญัติไว้ และขอเชิญคุณในฐานะผู้จัดการทั่วไปของโรงแรม ไปให้ปากคำเพิ่มเติมครับ”
พนักงานตกใจ “พี่นาถ!”
“ไม่เป็นไร พี่โอเค ถ้าคุณสมจินตนากลับมา ฝากเรียนให้ทราบด้วยนะ” นุชนาถเดินออกไปกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ
หน้าโรงแรมวุฒา ใครบางคนมองจากระยะไกล เห็นนุชนาถที่เดินออกมาขึ้นรถกับตำรวจที่หน้าโรงแรม
เห็นวิสาขายืนอยู่กับพัชราที่ข้างรถของพัชรา วิสาขาจิ๊ปาก ขัดใจ
“เสียดายชะมัด ยายแม่มันคงไหวตัวทัน เลยเอาลูกน้องมารับแทน”
“ไม่ต้องกลัวหรอก พวกทำธุรกิจไม่โปร่งใส มีอีกหลายคดีให้เล่น” วิสาขาถอนหายใจ ก่อนจะหันไปเอ่ยกับพัชรา
“ขอบคุณนะพัชที่ช่วย ...แล้วก็ต้องขอโทษเรื่องก่อนหน้านี้ด้วย”
พัชราแตะบ่า “ไม่เป็นไรหรอก ยายนกก็หลานรักฉันคนนึง ...รออีกไม่เกินสองวัน ฉันจะเอาให้ไอ้เลวนั่นมันอยู่ประเทศนี้ไม่ได้เลยคอยดู”
วิสาขาบีบแขนเพื่อน ซึ้งใจ “ในเรื่องร้ายๆมันก็ยังมีเรื่องดี ให้ฉันได้รู้ว่าใครเป็นเพื่อนแท้”
“ก็เราเป็นเพื่อนกันนี่” วิสาขาพยักหน้ายิ้ม “งั้นไปหาอะไรอร่อยๆกินกัน ฉลองที่ได้เพื่อนคืน...มื้อนี้ฉันเลี้ยงเอง”
พัชรา วิสาขายิ้มผ่อนคลายให้กัน แล้วพัชราเดินวนไปฝั่งคนขับ ในขณะที่วิสาขาจะขึ้นไปนั่งฝั่งคนนั่งข้าง พอเปิดประตูขวดน้ำพลาสติกก็ร่วงลงมา “แป๊บนึงนะ” วิสาขาถือขวดน้ำพลาสติก ตรงไปที่ถังขยะตรงถนน เห็นผู้หญิงในชุดแม่บ้านโรงแรมกำลังเก็บๆ ขวดพลาสติกใส่ถุง เหมือนจะเอาไปขาย วิสาขาส่งขวดพลาสติกให้
“อ่ะ นี่ค่ะ”
“ขอบคุณนะคะคุณ”
นิ่มนวลที่เอื้อมมือมารับขวดหน้าถอดสีไปทันที เมื่อเห็นหน้าวิสาขาชัดๆ วิสาขาเองก็ตกใจไม่แพ้กัน
“พี่นิ่ม” นิ่มนวล ทำท่าจะหนี แต่วิสาขาคว้าแขนไว้ยื้อกันอยู่อย่างนั้น วิสาขาคว้าได้ป้ายที่คล้องคอนิ่มนวล
“เดี๋ยวก่อนพี่นิ่ม อย่างเพิ่งไป”
นิ่มนวลไม่ฟัง อาศัยจังหวะที่วิสาขาไม่ทันตั้งตัว ผลักวิสาขาล้มใส่ถังขยะ และวิ่งหนีไป
“พี่นิ่ม อย่าเพิ่งไป พี่นิ่ม”
พัชราที่เห็นเหตุการณ์รีบวิ่งเข้ามาประคองเพื่อน “นี่มันอะไรกันวิ เค้าทำอะไรเธอรึป่าว”