บทละครโทรทัศน์ เกมเสน่หา ตอนที่ 20 หน้า 13
ลัคนัยขำ “ว่าแล้วคุณนารถต้องถาม เพราะผมอยากพาคุณนารถมารู้จักกับไลน์ผลิตเส้นใยของเรา ว่าพัฒนาไปถึงไหนแล้ว จะได้ตอบลูกค้าต่างประเทศถูก ความสะอาดสุดท้าย 300 องศา เด็กๆสามารถเอาเข้าปากได้ โดยไม่มีสิ่งสกปรกหลงเหลือ..... และที่สำคัญที่สุดในวันนี้ คือ...... พอดีมีคนเค้าลงแอปใหม่ ผมเลยอยากให้เค้าได้ทดลองใช้ดู” ลัคนัยยิ้มกริ่ม
เมื่อคืนที่เรือนเล็ก ลัคนัยไม่ได้ออกไปเอายาแก้แพ้ที่รถ แต่ออกมาซุ่มอยู่นอกหน้าต่างห้อง แอบมองเหมือนชนกที่ดูมีพิรุธว่าทำอะไร ลัคนัยซึ่งมองจากหน้าต่าง เห็นเหมือนชนกง่วนกดๆ สไลด์ๆ มือถือของเขา แล้วยักไหล่ดีใจ
“ต่อไปนี้ฉันก็จะรู้แล้วว่านายไปไหนบ้าง” ลัคนัยที่มองอยู่อดขำไม่ได้ “อย่างนี้นี่เอง”
ปัจจุบัน ที่มัดพลาสติกซึ่งวางเรียงกันเป็นตั้ง เห็นเหมือนชนกสวมหมวก สวมแว่นดำ ทำตัวลับๆ ล่อๆ ใช้มัดพลาสติกเป็นที่กำบัง ลัคนัยและนุชนารถที่ยืนคุยกันอยู่แอบเห็นเหมือนชนก แต่แกล้งทำเป็นไม่เห็น
นุชนารถเสียงเบา “แบบนี้นารถต้องทำตัวยังไงคะ”
“ทำตัวปกติครับ ...แค่แกล้งทำเป็นไม่เห็นเธอก็พอ”
เหมือนชนกที่แอบอยู่หลังมัดพลาสติก มองลัคนัยและนุชนารถที่เดินเคียงข้างกันไป อย่างไม่สบอารมณ์
“ทำเป็นบอกว่าที่เหลือผมจะรับผิดชอบแทนคุณ ที่แท้ก็เพื่อจะหาเวลามาอี๋อ๋อกับพนักงานใหม่ ...เมื่อคืนที่คุยโทรศัพท์ก็นัดแนะกันงั้นสิ” เหมือนชนกพึมพำ ก่อนจะรีบจ้ำตาม 2 คนมาติดๆ ลัคนัยหันมามองทางเหมือนชนก เหมือนชนกรีบหลบ ลัคนัยรู้ว่า เหมือนชนกตามแต่แกล้งทำเป็นไม่รู้ ปล่อยเหมือนชนกตามต่อ เหมือนชนกเห็นสองคนเดินไป รีบจ้ำตามไป
ลัคนัยพานุชนารถเดินดูไลน์แยกพลาสติกที่ดำเนินการโดยผู้พิการทางหู มีเหมือนชนกเดินตาม พอหันมาทีก็หลบที พนักงานผู้พิการทางหู เห็นเหมือนชนกก็จำได้ จะทัก แต่เหมือนชนกจุ๊ปากไว้ เหมือนชนกทำเนียนแยกพลาสติกกับพนักงาน แต่ตามองลัคนัยกับนุชนารถ แยกผิดแยกถูกจนพนักงานแถวนั้นต้องช่วยกันจับพลาสติกผิดประเภทออกไม่ให้มาปะปน พนักงานคนหนึ่งสะกิดเหมือนชนก และส่งกระดาษลังให้อ่าน ป้ายเขียนว่า
“ดีใจด้วยนะคะ ได้ข่าวว่าแต่งงานกันแล้ว”
เหมือนชนกอมยิ้ม พนมมือเป็นภาษาท่าทาง พร้อมกับพูดว่า “ขอบคุณค่ะ”
พนักงานชายอีกคนส่งป้ายมาบ้าง “แล้วคนนั้นใครครับ กิ๊กของสามี ?”
เหมือนชนกจิกตา เกือบหลุดด่าพนักงานที่รวมหัวกันกวนโมโหเธอ แต่ลัคนัยและนุชนารถเดินกลับมาพอดี