บทละครโทรทัศน์ เกมเสน่หา ตอนที่ 22
เกมเสน่หา ตอน 22
บทประพันธ์ : กันยามาส บทโทรทัศน์ : นันทวรรณ รุ่งวงศ์พาณิชย์ / ชลนภัส จันทรังษี
สามารถรับชม เกมเสน่หา ได้ทุกวัน จันทร์ - อังคาร ทาง ช่อง 3 (คลิกเพื่อรับชม)
ลานจอดรถ ร้านพิมลแข เหมือนชนกเดินร้องไห้มาที่รถ กดรีโมท จะเปิดประตูขึ้นไปนั่ง แต่ลัคนัยตามมาคว้าแขนไว้ “จะไปไหนคุณนก คุณยังไม่ได้ตอบคำถามผมเลย”
“ไม่มีอะไรต้องตอบ” เหมือนชนกสะบัดแขนออกแรง “ฉันรู้แค่ว่านายปิดบังฉันเรื่องผู้หญิงคนนั้น นายคอยมาดูแลเค้าลับหลังไม่พอ ยังพาพ่อฉันมาส่งถึงมือเค้าอีก! นายทำอย่างนี้ได้ยังไง! นายทำลายครอบครัวฉันได้ยังไง” เหมือนชนกผลักอกลัคนัย ลัคนัยรวบข้อมือเหมือนชนกทั้งสองข้าง ดึงเข้ามาใกล้ ประจันหน้ากัน
“ผมจะทำลายครอบครัวคุณได้ยังไง ในเมื่อครอบครัวคุณก็คือครอบครัวผมเหมือนกัน...คุณเคยบอกแบบนั้นไม่ใช่เหรอ”
“คนในครอบครัวไม่มีวันทำแบบที่นายทำ ...ฉันขอถอนคำพูด นายไม่มีวันเป็นครอบครัวฉัน ไม่มีวัน”
พูดจบ เหมือนชนกสะบัดมือหลุด หันหลังก้าวขึ้นรถ ปิดประตู แล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว ลัคนัยได้แต่มองตามด้วยสีหน้าเครียดจัดกับคำพูดของเหมือนชนก
ห้องนอนไพพรรณ เพนนีเปิดประตูเข้ามาในห้องพร้อมถุงของสามสี่ใบเหมือนเพิ่งกลับจากข้างนอก
“แม่ เพนซื้อน้ำมันนวดมาแล้วนะ เดี๋ยว...” เพนนีพูดไม่จบประโยค เพราะไพพรรณที่กำลังคุยโทรศัพท์กับใครสักคนทำหน้าดุให้หยุด ทั้งยังลุกหนี ไพพรรณคุยโทรศัพท์
“ทำใจดีๆ นะคะคุณนก วางสายก่อนแล้วค่อยๆ ขับกลับมา น้าไม่อยากให้ขับไปคุยไปในอารมณ์แบบนี้เลย” ที่ด้านหลังไพพรรณ เพนนีกำขวดน้ำมันนวดแน่นเมื่อได้ยินว่าแม่คุยโทรศัพท์กับเหมือนชนก
“...เป็นห่วงนะคะ คนดีของน้า” ไพพรรณวางสาย
เพนนีโกรธ “จะไปไหน”
“คุณนกมีเรื่องไม่สบายใจ แม่ต้องไปอยู่เป็นเพื่อนเธอ...”
“วันนี้บ่นปวดหลังจะเป็นจะตาย เพนอุตส่าห์ไปหาน้ำมันมานวดหลังให้ แล้วแม่ตอบแทนความตั้งใจของเพน ด้วยการปฏิเสธง่ายๆ แบบนี้เหรอ” ไพพรรณถอนหายใจ “ไว้พรุ่งนี้ค่อยนวดก็แล้วกัน”
“พรุ่งนี้ ๆ ๆ !...แม่มีแต่คำว่าพรุ่งนี้ให้เพน แต่พอเป็นคุณนก ต่อให้อยู่ไกลแค่ไหน ก็แทบจะถลาไปเดี๋ยวนั้น”
“นังเพน แกพูดแบบนี้กับแม่ได้ยังไง!”