บทละครโทรทัศน์ เกมเสน่หา ตอนที่ 23
เกมเสน่หา ตอน 23
บทประพันธ์ : กันยามาส บทโทรทัศน์ : นันทวรรณ รุ่งวงศ์พาณิชย์ / ชลนภัส จันทรังษี
สามารถรับชม เกมเสน่หา ได้ทุกวัน จันทร์ - อังคาร ทาง ช่อง 3 (คลิกเพื่อรับชม)
แผงขายพวงมาลัย หน้าหมู่บ้านนุชนารถ เหมือนชนกนั่งข้างนิ่มนวล พยายามโน้มน้าวให้กลับไปด้วยกัน
“นัยตามหาคุณแม่จนทั่วเลยนะคะ ...เค้าคิดถึงคุณแม่มากเลย”
“แม่เองก็คิดถึงนัย ... แต่ขอร้องล่ะค่ะคุณนก อย่าบอกนัยได้มั้ยว่าแม่อยู่ที่นี่”
“แต่เรื่องเก่ามันก็ผ่านไปแล้ว ครอบครัวเราไม่ได้ขัดสนอะไร การดูแลคุณแม่ไม่ใช่เรื่องเหลือบ่ากว่าแรงเลย พวกเราจะดีใจด้วยซ้ำถ้าคุณแม่ยอมกลับไปอยู่ด้วยกัน”
“ต่อให้นัยเต็มใจ หรือไม่ขัดสนอะไร ...แม่ก็กลับไปหาเค้าไม่ได้”
“ทำไมล่ะคะ”
“มันคือความเห็นแก่ตัวของแม่เอง ... แม่ยังจำภาพวันที่แม่ทิ้งนัยไปได้ดี เค้าเสียใจ เค้าร้องไห้เรียกแม่ แต่แม่ก็หันหลังให้เค้า ...” นิ่มนวลเศร้า “ภาพนั้นมันฝังลึกในใจแม่ แม่ไม่อาจลบมันออกไปได้ จนกระทั่งได้เห็นเค้าในวันแต่งงาน...” พูดมาถึงตรงนี้ นิ่มนวลก็น้ำตาไหล อ้อนวอน “ให้แม่จำแต่รอยยิ้มของเค้าในวันนั้นเถอะนะลูก มันดีที่สุดแล้วสำหรับแม่คนนี้ ...ไม่ต้องอยู่ดูแลกันในวาระสุดท้ายก็ได้”
เหมือนชนกลังเลใจ ตอนนั้นเองที่จู่ๆ นิ่มนวลก็ยกมือขึ้นมาจะไหว้ เหมือนชนกตกใจ รีบจับมือ ห้ามนิ่มนวล
“คุณแม่ อย่าทำอย่างนี้ค่ะ” นิ่มนวลร้องไห้ “ขอร้องนะลูก อย่าบอกนัย อย่าให้แม่ต้องเห็นเค้าร้องไห้เสียใจเป็นภาพสุดท้ายในชีวิตแม่ แม่คนนี้ไม่มีเรี่ยวแรงพอจะหนีอีกแล้ว”
เหมือนชนกน้ำตาคลอตามนิ่มนวล ...เข้าใจ แต่ยากที่จะทำตาม
“นกเข้าใจคุณแม่นะคะ แต่ก็อยากให้คุณแม่เข้าใจนกด้วย ถ้านัยรู้ว่านกไม่ยอมบอกว่าเจอคุณแม่แล้ว เค้าต้องโกรธมากและคงไม่ยอมยกโทษให้นกแน่ๆ” เหมือนชนกบีบมือนิ่มนวล และต่อรองอย่างใจเย็น
“งั้นเราพบกันครึ่งทางดีมั้ยคะ ให้นกลองพาคุณแม่ไปรักษา ถ้ายังไม่หาย นกจะยังไม่บอกนัย ...แต่ถ้าหายแล้ว คุณแม่ต้องกลับไปหาเค้าด้วยกัน” นิ่มนวล ยังคงสะอื้น
“นกเป็นคนพูดคำไหนคำนั้น ขอแค่คุณแม่ตกลง นกก็จะรักษาสัญญา...” นิ่มนวลมองเหมือนชนกอย่างลังเล
รถคันหนึ่งแล่นมาจอดต่อท้ายรถเหมือนชนก เจ้าของรถลงมา ...นุชนารถนั่นเอง
“อ้าว คุณนก! มาทำอะไรที่นี่คะ” นุชนารถมองเหมือนชนก สลับกับนิ่มนวลอย่างประหลาดใจ
นุชนารถตกใจที่เห็นนิ่มนวลร้องไห้ “ป้านิ่ม ทำไม...”
แต้ว พลิกอารมณ์ทำดีใส่ เจมส์จิ ทุ่มสุดตัวแม้จะแพ้ก็ตาม ใน เกมเสน่หา