บทละครโทรทัศน์ หน้ากากนางเอก ตอนที่ 4

ที่ไร่แทนรัก เวลากลางคืน แทนไทคลิกอ่านข่าวในอินเทอร์เนต ไม่เห็นมีข่าวที่อยากอ่าน แทนไทหน้านิ่วคิ้วขมวดท่าทางแบบไม่เชื่อ แม่เลี้ยงศรีสลวย กับพ่อเลี้ยงศามลเดินมานั่งด้วย 

พ่อเลี้ยงศามลถาม “อ่านข่าวอะไรนายแทน หน้านิ่ว คิ้วขมวดเชียว”

แม่เลี้ยงศรีสลวยยิ้มรู้ทัน “อ่านข่าวที่เกี่ยวกับตัวเองล่ะสิ...แล้วที่หน้านิ่วคิ้วขมวด เพราะมันไม่มี ใช่มั้ย” แทนไทเงยหน้ามามองแม่เลี้ยงศรีสลวยด้วยสายตาสงสัย “ก็มันจริงมั้ยล่ะ? ย่าบอกแล้วว่าหนูมะม่วงเค้าไม่ใช่ผู้หญิงเหมือนที่แทนเคยเจอ เค้าไม่ได้อยากเป็นข่าวแบบนี้ และที่สำคัญ...เค้าไม่ได้เห็นแทน อยู่ในสายตา”

แทนไทขัดใจ หน้างอไม่พอใจ “คุณย่า!!”

“ย่าพูดแทงใจดำใช่มั้ยล่ะ” แม่เลี้ยงศรีสลวยหันไปพูดต่อกับพ่อเลี้ยงศามล “หลานคุณคงจะนึกนะค่ะ ว่าหนูมะม่วงจะต้องให้ข่าว มีสัมพันธ์กับพ่อเลี้ยงหนุ่มสุดหล่อ ทายาทเจ้าของไร่แทนรัก แต่พอไม่มีเลยเงิบ!!” แม่เลี้ยงศรีสลวยหัวเราะเบาๆ

“อย่ามัวแต่เงิบเลยปู่ว่า...หาทางไปขอโทษเค้าดีกว่า เพราะป่านนี้ เค้าคงกำลังด่าแกอยู่ โทษฐานที่หื่นไม่ดูตา

ม้าตาเรือ !”

แทนไททำหน้าไม่เชื่อ ยิ้มเย้ยๆ “ผมว่า...ยังไงก็เป็นแค่การเรียกร้องความสนใจจากผม..แค่นั้น ไม่เชื่อปู่กับย่ารอดูแล้วกัน...ข่าวของผมกับเค้า ยังไงก็ต้องมี”

“มีหรือไม่มี ย่าไม่รู้.. รู้แต่ ผู้ชายดีๆ เค้าไม่คิดอย่างแกหรอก นายแทน!!” แม่เลี้ยงศรีสลวยพูดอย่างฉุนๆ ก่อนเดินออกไป 

แทนไทหน้านิ่วมองพ่อเลี้ยงศามล พ่อเลี้ยงศามลยักไหล่ทำไม่รู้ไม่ชี้ เดินตามแม่เลี้ยงศรีสลวยไป แทนไทสุดเซ็ง เชิดหน้าแบบถือดี อวดดี ตะโกนไล่หลังตาม “แต่ผู้หญิงร้ายๆ ก็ทำอะไรที่ผู้ชายตามไม่ทันเหมือนกันนะครับ!!!”

เวฬุยารดน้ำต้นมะลิ ที่เอามาปลูกอยู่ที่ริมระเบียงคอนโด ดอกมะลิสีขาวบานสะพรั่ง เวฬุยาได้แต่จาม จมูกเริ่มฟืดฟาดเหมือนอาการแพ้ จนแปลกใจตัวเอง “เอ๊ะ!เราก็ไม่ได้แพ้ดอกมะลิ ทำไมวันนี้จามนักล่ะเนี่ย?? หรือจะมีคนนินทา?? เวฬุยาหยุดฉุกคิด แปลกใจ

ที่คอนโดเจ้เต่า อรัญภัทรหน้าหมอง ดวงตาแดงก่ำนั่งอ่านข่าวตัวเองจากแท็บเล็ต เห็นข้อความ

“เอี๊ยมหนีกอง เหตุใจแตก พ่อตัดขาด หนีตามผู้ชาย”