บทละครโทรทัศน์ หน้ากากนางเอก ตอนที่ 14 หน้า 3
“ผมมีพนักงานคอยอวย ถ้าละครของผมออนแอร์เมื่อไหร่ เรามีฝ่ายอวยโดยเฉพาะครับ ได้ดู..ไม่ได้ดู...เราจะอวยไว้ก่อน ถ้าไม่ถูกแบน หรือว่าถูกจับได้ เราจะอวยกันต่อไป...คุณพิมไม่ต้องห่วงนะครับ ละครที่คุณพิมเล่นต้องเปรี้ยงแน่นอน” พิมพิชชายิ้ม ตาเป็นประกายวิ้งๆๆ ดำรงฟุ้งต่อ “ผมจะปั้นให้คุณพิมเป็นนางเอกที่ดังที่สุด เราจะทำละครร้ายๆแรงๆ คว่ำทีวีมันทุกช่องเลย คอยดู!!”
พิมพิชชายิ้ม..มีรึจะปฏิเสธ
เบอร์รี่กำลังปัดกวาดเช็ดถูออฟฟิศ พูดโทรศัพท์ไปด้วย ตาเหลือกตกใจ “อะไรนะคะพี่ไก่?...พี่พิมจะได้เล่นละคร??”
ป้าไก่ตอบ สีหน้ามาสบายใจ “ใช่...สายของพี่เพิ่งโทร.มาบอกเดี๋ยวนี้เอง”
“เป็นไปได้ยังไง?”
“นั่นน่ะสิ..เป็นไปได้ยังไง ขนาดหนูถอดออกมาทั้งเต้า ยังไม่ได้เล่นละครเลย” ป้าไก่แอบเหน็บ
“ก็ไหนพี่ไก่บอกหนูจะได้เล่น”
“ใช่..หนูได้เล่นแน่ๆ แต่เค้ายังไม่เปิดกล้อง แต่ของยัยพิมนี่ คุณดำรงเค้าพร้อมเปิดกล้องเลยภายในเดือนหน้า”
“หา!”
“เราต้องช่วยกันคิดแล้วล่ะเบอร์รี่ ว่าจะทำยังไง ยายพิมมันถึงจะไม่ได้เล่นละคร”
เบอร์รี่นิ่งไปนิดก่อนพูด “เรื่องต้องถึงหูพี่เอี๊ยมแล้วล่ะค่ะ”
ป้าไก่งง ไม่เข้าใจ ขณะที่เบอร์รี่ยิ้มเจ้าเล่ห์
อรัญภัทรนั่งเล่นอยู่ที่คอนโด กำลังคุยโทรศัพท์กับเบอร์รี่ “หนูอยากเจอพี่เหรอคะ??”
“ค่ะ...” เบอร์รี่บอกเสียงละห้อย
“มีอะไรรึเปล่า??”
“หนูรู้สึกช่วงนี้เราไม่ค่อยเจอกัน... แล้วก็รู้สึกว่าพี่เอี๊ยมแปลกๆ ไม่เมตตาหนูเหมือนก่อน หนูเลยไม่สบายใจน่ะค่ะ หนูขอเจอพี่เอี๊ยมได้มั้ยคะ?”
“ได้สิ...พี่ก็อยากเจอหนูเหมือนกัน” อรัญภัทรตอบ แต่แววตาระแวดระวัง
เวฬุยาที่นั่งดูทีวีในห้อง หันขวับมามองทันที
“งั้น..พรุ่งนี้หนูไปหาที่คอนโดนะคะ... พี่เอี๊ยม...ไม่มีงานใช่มั้ยคะ?” เบอร์รี่แกล้งถามเสียงอ่อย แต่แอบเหน็บเล็กๆ
อรัญภัทรรู้สึกแปลกๆ แต่บอก “ฮื่อ”
“งั้นพรุ่งนี้เจอกันที่คอนโดพี่เอี๊ยมค่ะ” เบอร์รี่วางสายหน้าตาเจ้าเล่ห์
เวฬุยาถามทันทีที่อรัญภัทรวางสาย “นี่เธอยังไม่เข็ดยายเด็กมิกซ์เบอร์รี่นั่นอีกเหรอ?”