บทละครโทรทัศน์ หน้ากากนางเอก ตอนที่ 14 หน้า 5
พิมพิชชาขัดขึ้นทันทีแบบหัวเสีย “โอ๊ยยย! ถ้าเรื่องแม่ ไม่ต้องพูดค่ะ คุณก็รู้..แม่ฉันดราม่าเก่ง ชอบเรียกร้องความสนใจแค่ไหน?”
“แต่ท่าน..”
พิมพิชชาหน้าหงิกรีบพุดต่อ “ฉันไม่อยากฟังค่ะ ลำพังเรื่องของฉันก็ดราม่าจะตายอยู่แล้ว ที่ฉันมาวันนี้ ฉันมีเรื่องจะมาบอก” พิมพิชชาทำหน้าเชิดๆ เริ่ดๆ ก่อนจะบอกว่า “ฉันกำลังจะเป็นดาราดัง ต่อไป ฉันคงหาเวลาออกมาพบคุณไม่ได้” วรรษชลมองงง พิมพิชชาเป็นคนพูดจาเพ้อเจ้อหลงตัวเอง “อีกอย่าง ฉันจะมาเตือนคุณ เรื่องเด็กเบอร์รี่…”
เป็นเวลาเดียวกับที่เบอร์รี่เดินออกมาเห็นพิมพิชชาพอดี รีบหลบซ่อนตัวฟัง
“ผมไม่ฟังได้มั้ย??”
“ต้องฟังค่ะ...เพราะเด็กนั่นมันเป็นเด็กนรก เด็กนั่นแกล้งตกบันไดเพื่อใส่ร้ายฉัน ฉันมีหลักฐานเป็นภาพจากกล้องวงจรปิด”
“แต่ตามข่าว..”
“เด็กนั่นแอบเข้าไปในบ้าน แล้วทำลายหลักฐานทุกอย่าง”
วรรษชลถอนหายใจ อย่างเหนื่อยระอามาก “พิม...ไปบอกนักข่าวดีกว่ามาบอกผมมั้ยทั้งเรื่องที่คุณจะเป็นดาราดัง เรื่องภาพจากกล้องวงจรปิด??”
“ฉันรู้คุณประชดฉัน แต่ที่ฉันสละเวลามาบอกคุณ เพราะฉันหวังดีกับคุณ คุณกำลังเลี้ยงงูพิษเอาไว้...เพราะฉันมั่นใจ ว่าเด็กเบอร์รี่เป็นคนแอบถ่ายภาพคุณกับยัยเอี๊ยมไปให้ป้าไก่” วรรษชลหันมามองหน้าพิมพิชชาอย่างสงสัย “คุณคงไม่รู้สินะ ว่าเบอร์รี่สนิทกับป้าไก่ ..เลวนรกแตกสองคนมาเจอกัน สะเทือนไปถึงนรกแน่ ถ้าคุณไม่เชื่อ...ก็คอยดู...” พิมพิชชาสะบัดหน้าเดินกลับออกไป
วรรษชลถอนหายใจ เบอร์รี่มองตามพิมพิชชาตาเป็นประกายอย่างประสงค์ร้าย
พิมพิชชาเดินตรงไปยังรถของตัวเอง เบอร์รี่เดินตามมา พิมพิชชาหันมามองเจอเบอร์รี่ยืนมองอยู่ “ยังไม่เข็ดใช่มั้ยนังเขียว??”
“ต้องถามคุณมากกว่า พยายามทำลายคนนั้นคนนี้ ...แต่ก็ไม่สำเร็จซักที ไม่เหนื่อยบ้างเหรอ?”
“ไม่...โดยเฉพาะทำลายแก”
“งั้น...ฉันจะถือว่าเป็นการท้าทาย”
พิมพิชชายิ้มเย้ย “แกจะทำอะไรฉันได้ฮึ..นังเขียว”
“ก็รอดูแล้วกัน แต่คุณพังแน่นอน แล้วฉันนี่แหละ ที่จะข้ามหัวคุณเอง”
“นังเขียว!!”