บทละครโทรทัศน์ หน้ากากนางเอก ตอนที่ 12 หน้า 3
“คนอยากจะเข้าวงการ..มันต้องมีเรื่องให้แทรกตัวเข้ามาได้ทุกทางแหละ.. ยังไง เรื่องนี้ต้องมีเงื่อนงำ” เวฬุยาบอกยิ้มๆ มองหน้าอรัญภัทร ทุกคนมองหน้ากัน อรัญภัทรคิดหนัก
พิมพิชชาเดินฮึดฮัดกระฟัดกระเฟียดไปมา พยายามคิดๆๆ แล้วนึกขึ้นได้ “เห้ย!!! กล้องวงจรปิด...เราลืมเรื่องแบบนี้ไปได้ยังไง??” เธอรีบหยิบโทรศัพท์ กดโทร.รวดเร็ว
วรรษชลจอดรถที่หน้าออฟฟิศพอดี เสียงโทรศัพท์ดัง รีบรับสายแบบไม่ทันได้ดู “วรรษคะ...” วรรษชลทำหน้าแบบไม่น่ารับสายเลย พิมพิชชาพูดรัวเร็ว “คุณต้องช่วยพิมนะคะ พิมไม่ใช่ฆาตกร”
วรรษชลยื่นแก้วกาแฟให้พิมพิชชา ที่รีบมาหาที่ออฟฟิศ “ขอบคุณค่ะ.. ออฟฟิศคุณน่าอยู่ขึ้นทุกวันเลยนะคะ ดีแล้ว...ที่ตอนนี้ยายเบอร์รี่ไปอยู่กับยายเอี๊ยม ขืนหล่อนอยู่ที่นี่...บรรยากาศอย่างนี้ วรรษคงได้ดูแลหล่อนถาวรแน่ๆ”
วรรษชลหน้าดุ “พูดธุระของคุณมาดีกว่าพิม”
พิมพิชชาพูดเสียงหนักแน่น “พิมไม่ได้เป็นคนผลักเด็กนั่นตกลงบันได หล่อนแกล้งตกลงไปเอง แล้วใส่ร้ายพิม แล้วหล่อนก็ยังขโมยเอามือถือของพิมไปด้วย”
วรรษชลถอนหายใจ “ขอโทษนะ..ผมมีถ่ายรายการ ขอผมไปเตรียมงานก่อน” วรรษชลลุกขึ้นจะเดินไป
พิมพิชชาลุกพรวดขึ้นพูดตาม “คุณไม่เชื่อพิม...” วรรษชลนิ่ง พิมพิชชาพูดต่อ “แล้วคุณจะเสียใจ ที่เลี้ยงงูพิษไว้กับตัว” พิมพิชชาพูดอย่างโกรธมาก แล้วเดินออกไป
วรรษชลมองตาม ได้แต่ถอนใจ สายตาบอกความระอา..ทำไมผู้หญิงมีเรื่องกันเยอะจัง
ทีมงานวิ่งมาหาวรรษชล “พี่วรรษ ได้เวลาประชุมกองแล้วครับ”
“โอเค” วรรษชลกอดคอทีมงานเดินเข้าออฟฟิศแบบสบายๆ ลืมเรื่องพิมพิชชาไปเลย
วรรษชลกำลังจะเข้าห้องประชุม ได้ยินทีมงานคุยกัน “รู้ประเด็นข่าวใหม่ของแฟนเก่าพี่วรรษรึเปล่าวะ”
“คืออะไรวะ?”
“ก็ในโซเชียลเค้าเม้นท์กันกันว่า ยายพิมทิ้งแม่ พวกมึงว่าจริงรึเปล่าวะ”
“ทิ้งแม่??” ทวนคำเสียงดัง วรรษชลชะงัก หยุดฟัง
“เอ้อ!! ตัวเองรวยจะตาย ทำตัวไฮโซแต่แม่ยังอยู่สลัมอยู่เลย แล้วตอนนี้เหมือนจะป่วยอยู่ด้วย”
“โห...ทำไมใจดำจังวะ ถ้าทิ้งแม่ได้ นับประสาอะไรกับฆ่าคน กูว่าเค้าทำว่ะ”
“แหม!เรื่องชาวบ้านนี่เผือกกันเก่งจริงๆ เรื่องงานเก่งอย่างนี้รึเปล่าวะ? ทำงานๆ ไปเตรียมออกกองได้แล้วไป๊”
วรรษชลครุ่นคิด ท่าทางไม่สบายใจ