บทละครโทรทัศน์ หน้ากากนางเอก ตอนที่ 10 หน้า 3
บรรยากาศครื้นเครงเฮฮา ผู้กำกับยืนมองด้วยรอยยิ้ม “ก็ถ้าทุกคนทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ทุกอย่างมันก็เป๊ะแบบนี้ล่ะ” เจ้เต่า พาอรัญภัทร เวฬุยา และเขมปัณฑาเดินออกมาได้ยินพอดี อรัญภัทร กับเจ้เต่ายิ้มจ๋อยๆ ผู้กำกับหันมาเห็น “ขอบคุณนะเจ้เต่า เอี๊ยม เขมกับมะม่วงด้วย”
ทุกคนยิ้มรับ “ค่ะ”
อรัญภัทร ยกมือไหว้ผู้กำกับ พูดน้ำเวียงจริงจัง “ขอบคุณมากนะคะพี่ที่ยังให้โอกาส และเอ็นดูเอี๊ยมอยู่”
“เอี๊ยมเป็นคนมีของ ไม่มีอะไรน่าห่วง ห่วงอยู่อย่างเดียวคือ อารมณ์ เพราะฉะนั้น เอี๊ยมต้องมีสติ เพราะถ้าสติพัง ทุกอย่างพังหมด” ผู้กำกับบอก
“ค่ะพี่...เอี๊ยมจะระวัง และควบคุมตัวเองให้มากที่สุดค่ะ”
ผู้กำกับพยักหน้ากับอรัญภัทร แล้วหันมาคุยกับเจ้เต่า “แล้วจบจากเรื่องนี้ มีงานอะไรต่อรึเปล่าเจ้??
เจ้เต่ายิ้มแหยๆ “มีค่ะ แต่บทยังไม่ถูกใจน้องๆ เลยกะว่าจะรอทางช่องดูอีกที”
“โชคดีครับ” ผู้กำกับเดินไป พลางตะโกนบอกทีมงาน “พักผ่อนให้เต็มที่ พรุ่งนี้เช้าเจอกัน”
เจ้เต่านำทุกคนเดินออกมา แต่ต้องชะงักเมื่อเจอป้าไก่ ยืนยิ้มเผล่อยู่
“วันนี้เลิกกองแต่วัน ป้าขอคุยด้วยได้มั้ยคะ?”
อรัญภัทร กับเวฬุยา มองหน้าป้าไก่ ก่อนมองหน้าเจ้เต่า เจ้เต่าพยักหน้าไม่มีทางเลี่ยง ป้าไก่ยิ้มสมใจ
ที่มุมหนึ่งในกองถ่าย ป้าไก่ และบรรดานักข่าวทั้งทีวี หนังสือพิมพ์ รุมเอาไมค์จ่อปากอรัญภัทร กับเวฬุยาที่ยืนหน้าตึงอยู่ มีเขมปัณฑายืนข้างๆ
“พร้อมแล้วนะคะ” ป้าไก่ถาม เจ้เต่าพยักหน้าให้อรัญภัทร กับเวฬุยา สองคนยิ้ม ขณะที่เขมปัณฑายิ้มเป็นปกติอยู่แล้ว ป้าไก่ยิงคำถามทันที “ตกลงเรื่องของน้องเอี๊ยมกับคุณวรรษนี่ยังไง?”
อรัญภัทร ยิ้มออกแนวลัลล้า ขี้เล่น ลื่นไหล”ไม่มีอะไรค่ะ.. บังเอิญเจอกัน มีแฟนๆ ขอถ่ายรูป ก็ถ่ายตามประสาคนอยู่วงการเดียวกัน”
“ไม่มีอะไรมากกว่านั้น” ป้าไก่ถามต่อ
“ไม่มีค่ะไม่มี จะไลน์ จะเบอร์โทร.ไม่มีเลยค่ะ ไม่ได้ติดต่อกันเลย”
ป้าไก่ยิ้มๆ “แต่มีคนตาดี เห็นน้องเอี๊ยมเป็นตุ๊กตาหน้ารถให้คุณวรรษ”
เจ้เต่า เวฬุยา และเขมปัณฑา หน้าอรัญภัทรทันที ไม่รู้เรื่องนี้มาก่อนจริงๆ นักข่าวคนอื่นๆ ก็ฮือฮา
อรัญภัทร ตกใจ หน้าเจื่อนไปนิดนึง แต่ยิ้มกลบเกลื่อนรวดเร็ว “หื้อ!! ตุ๊กตาหน้ารถของตัวเองมั้ยคะ?” หันมองไปทางเจ้เต่า พุดต่อ “คนขับรถหนูก็เจ้เต่าไง”
เจ้เต่ารีบยิ้ม ออกตัวทันที “คนขับรถเอี๊ยมก็เจ้ไง”