บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 19
มูลนิธิเข้ามาจัดการเรื่องศพยงยุทธ ตำรวจเก็บหลักฐานลายนิ้วมือผู้ตาย ศุภารมย์ ทรงพล ทิวัตถ์ อนันยชกำลังส่งแขกกลุ่มสุดท้ายพร้อมกับกล่าวขอโทษแขกที่มางานกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
“ต้องขอโทษด้วยนะครับ”
“ขอบคุณที่มาร่วมงานนะครับ”
พอส่งแขกออกไปหมดแล้ว ทั้งศุภารมย์ ทรงพล ทิวัตถ์ อนันยชก็กลับเข้ามารวมกับ ศักดิ์สิทธิ์ วาสนา รองฯศัลย์ วรรณิต ปกติ ซึ่งรวมตัวกันอยู่ที่ด้านข้างเวที
อนันยชเห็นวรรณิตนั่งตัวสั่นเทาก็เข้ามาถอดเสื้อสูทคลุมไหล่ให้พร้อมกับพูดปลอบใจ “ไม่เป็นไรแล้วนะณิต”
ด้านศักดิ์สิทธิ์กำลังเครียด กุมขมับก่อนจะหันมาตอบท่านรองศัลย์ “ก็ผมบอกแล้วไงว่าผมไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งนั้น...”
“แล้วทำไมผู้ตายถึงใส่ชุดพนักงานของคุณ”
“ผู้ตายใส่ชุดพนักงานของผมจริง...แต่พนักงานของผมก็มีตั้งหลายคน...ผมจะจำหมดได้ไง”
ปกติเข้าช่วย “เอ่อ...เอางี้มั้ยครับ...ยังไงขอให้ผมตรวจสอบกับฝ่ายบุคคลก่อนว่ามีพนักงานคนนี้อยู่ในฐานข้อมูลจริงมั้ย”
วิชนีนิ่งมองศักดิ์สิทธิ์อย่างเป็นห่วงและรู้สึกผิดคิดว่าเป็นเพราะคำพูดของตัวเองทำให้เกิดเหตุการณ์เหล่านี้ขึ้นมา
ทิวัตถ์เดินเข้ามาปลอบใจศักดิ์สิทธิ์ “ไอ้สิทธิ์ฉันว่าแกใจเย็นก่อนเถอะว่ะ...มันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้”
ท่านรองศัลย์อธิบาย “ใช่ครับ...เราก็แค่สอบปากคำตามขั้นตอนและตรวจหลักฐานที่เราพบเบื้องต้น”
ทิวัตถ์ฝากฝังด้วยความเป็นห่วงเพื่อน “ครับ...ยังไงก็ฝากเพื่อนผมด้วยนะครับ”
ท่านรองศัลย์พยักหน้าเป็นการตอบรับ ทิวัตถ์เดินออกไป
ทางด้านวรรณิตที่นั่งใจคอสั่นอยู่หันมาขออนันยช “คุณวันคะ...คืนนี้ณิตขอกลับไปนอนกับยายนะคะ”
“ณิตล้อผมเล่นใช่มั้ย...มีที่ไหนกันคืนส่งตัวเจ้าสาวเจ้าบ่าวแยกบ้านนอนกัน...ไม่รู้ล่ะยังไงผมก็ไม่ยอมจริงๆด้วย”
วรรณิตกังวล “คุณวัน”
วาสนาที่นั่งมองอยู่อ่านความหวั่นไหวในแววตาวรรณิตออกเลยรีบขัดขึ้น “เอาน่าพ่อวัน...เห็นคนตายต่อหน้าต่อตาในงานตัวเอง...เป็นยายก็ขอกลับไปนอนบ้านเหมือนกันแหละจ้ะ”
“แต่คืนนี้ผมกับณิตต้องส่งตัวเข้าเรือนหอนะครับ”
วาสนามองซ้ายมองขวาก่อนจะเข้าไปกระซิบอนันยช “พ่อวันก็รู้ว่าไอ้ยุทธมันเคยติดพันแม่ณิตอยู่...ขืนปล่อยให้ไปอยู่บ้านพ่อวัน ยายกลัวว่าแม่ณิตจะหลุดปากพูดอะไร เดี๋ยวจะพาซวยกันหมด...เอาเป็นว่าให้แม่ณิตไปนอนกับยายก่อน...ยายจะจัดการเตี๊ยมแม่ณิตเอง...แล้วพรุ่งนี้จะรีบไปส่งให้แต่เช้า...ตกลงมั้ย”