บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 19 หน้า 3
วันต่อมา ศักดิ์สิทธิ์จุดธูปไหว้บรรพบุรุษอยู่ในห้องทำงาน
เสียงเคาะประตูดังขึ้น ปกติเดินเข้ามาในห้อง “คนที่คุณหนูให้หามา...มาแล้วนะครับ”
ศักดิ์สิทธิ์หันมาพยักหน้าเศร้าๆ
พระสงฆ์ 4 รูปยืนรออยู่ที่ล็อบบี้ วิชนีเดินเข้ามาบริเวณล็อบบี้แล้วบังเอิญได้ยินพนักงานกำลังเม้าท์กัน
“นี่แกรู้ข่าวที่มีคนโดนยิงตายในงานแต่งคุณวันเพื่อนคุณศักดิ์สิทธิ์หรือยัง”
“เกิดเรื่องอีกแล้วเหรอเนี่ย...คราวที่แล้วก็มีคนโดนทำร้าย...ตอนนี้ยังจะมีคนมาตายในโรงแรมอีก...แล้วต่อไปจะเกิดอะไรอีกล่ะเนี่ย”
วิชนีของขึ้นเข้าไปโวยพนักงานที่เม้าท์กัน “นี่ ! เราทำงานที่นี่ก็ต้องเชื่อมั่นในโรงแรมและควรจะช่วยกันสู้ไม่ใช่มาบ่อนทำลายกันเองแบบนี้สิ”
พนักงานทั้งสองพากันเดินซุบซิบหนีวิชนีออกไป หญิงสาวถอนหายใจอย่างเหนื่อยใจ แล้วหันไปเห็นปกติพาศักดิ์สิทธิ์เข้ามา
ปกติเดินนำศักดิ์สิทธิ์ก่อนจะหยุดที่หน้าพระสงฆ์ ศักดิ์สิทธิ์มองซ้ายขวางงๆ “ไหนล่ะคนที่ผมบอกให้หามา...แล้วพระมาทำอะไรที่โรงแรมเรา”
“นี่แหละครับ...คนที่ผมพามาปัดรังควานตามที่คุณหนูสั่ง”
ศักดิ์สิทธิ์ได้ยินก็กุมขมับเครียดขึ้นอีก “ไม่ใช่...คนที่ผมให้หามาคือคนทำความสะอาดพรมต่างหาก”
“อ้าว...” ปกติยิ้มแหะ แหะ
วิชนีเลยเข้ามาออกความเห็น “ไหนๆพระท่านก็มาแล้ว...นิมนต์มาทำบุญให้โรงแรมก็ดีเหมือนกันนะ”
ศักดิ์สิทธิ์ถอนหายใจ “งั้นคุณปกติก็พาหลวงพี่ไปทำพิธีก็แล้วกัน...แล้วให้คนจัดอาหารเพลให้ท่านด้วย”
“ได้ครับคุณหนู” ปกติหันไปนิมนต์พระ “นิมนต์ที่ชั้นบนเลยครับ” ปกติเดินนำพระสงฆ์ออกไป
วิชนีหันมาพูดปลอบใจศักดิ์สิทธิ์ “การที่คุณปกตินิมนต์พระมาสวดส่งวิญญาณเพื่อไม่ให้รบกวนแขกในโรงแรม...ฉันว่าก็ดีนะ”
“ใช่ดี...เพราะความปากดีของเธอไม่ใช่เหรอที่แช่งฉันจนเกิดเรื่องทุกอย่างขึ้นแบบนี้...”
“แต่...แต่ฉันไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นจริงๆนี่”
“ไม่ต้องพูดเลย !” ศักดิ์สิทธิ์เดินเข้าไปพูดกระแทกใส่วิชนีจนเดินถอยหลังชนฝา “ไหน...เธอแช่งว่าอะไรนะ...อ๋อ...ขอให้โรงแรมฉันไฟดับ...น้ำไม่ไหล...งานล่ม...มีคนตาย...ถ้าเธอไม่พูดแช่ง เรื่องทั้งหมดก็คงไม่เกิด...ยัยแม่มด!!” วิชนีนิ่งไม่เถียงศักดิ์สิทธิ์ยิ่งทำให้เหมือนยั่วโมโห “เถียงสิ...ทำไมไม่เถียง...โธ่เว้ย!” ศักดิ์สิทธิ์เดินออกอย่างฉุนเฉียว
วิชนีรู้สึกเศร้าเพราะคิดว่าตัวเองเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด