บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 19 หน้า 4
ที่บ้านทิวัตถ์ ป้าจวน สลวยกำลังเด็ดผักอยู่กับเม็ดนุ่นและยอด ในห้องครัว
สลวยถามด้วยความสงสัย “ทำไมวันนี้ป้าถึงเตรียมอาหารขึ้นโต๊ะเยอะกว่าทุกวันล่ะ”
“นังเม็ดนุ่น ไอ้ยอด...ฉันถามหน่อยหน้าที่พวกแกในบ้านนี้คืออะไร”
“คนใช้ไงยาย / ป้า”
“ใช่...งั้นเจ้านายสั่งให้ทำอะไรก็ควรทำใช่มั้ย”
“ใช่!”
“นังสลวยแกได้ยินชัดแล้วใช่มั้ย...เจ้านายสั่งให้ทำอะไรก็ทำไม่ต้องถามมาก”
สลวยขมุบขมิบปากล้อเลียนป้าจวนที่กำลังเอ็ด ก่อนป้าจวนจะเห็นก็เอาผักยัดปากสลวยให้คาบไว้ ก่อนที่จะพูดด้วยความสะใจ “ล้อเลียนฉันดีนัก...คาบไว้นี่แหละแกจะได้ไม่ต้องพูด”
เม็ดนุ่นถามขึ้น “ยาย...แล้วนี่เมื่อคืนแฟนคุณวันเธอได้กลับมานอนที่นี่ด้วยหรือเปล่า...ทำไมฉันไม่เห็นเลย”
“เปล่า...ก็คงกลับไปดูแลยายน้อยแกล่ะ...เห็นว่าโดนบีบคอปางตาย”
ทุกคนตกใจจับที่คอเสียวๆ แล้วสลวยเอาผักออกจากปากเดินถอยหลังเข้ามาหลอนๆ “ป้าๆๆ...จริงหรือเปล่าที่เขาลือกันว่าที่มีคนตายในงานแต่งคุณวันเพราะ...เพราะ...”
“เพราะอะไรของเอ็งฮะนังสลวย...”
“ผะ...ผะผีคุณต้อยไงป้า!”
“ผีคุณต้อย !” เม็ดนุ่นกับยอดผวา ถอยกรูดเข้ามาเบียดป้าจวน
ป้าจวนได้ทีพูดแกล้ง “พวกเอ็งระวังคอกันไว้ให้ดีล่ะ...คืนนี้คุณต้อยอาจจะมาเอาพวกเอ็งไปคอยรับใช้ก็ได้”
ยอดเสียงสั่น “อย่าเอาฉันไปเลยจ้ะ...ฉันทำอาหารไม่เป็น...เอานังสลวยไปแทนมันพูดมากคุณต้อยจะได้ไม่เหงา”
“เรื่องไรให้ฉันไปล่ะ...แกก็ไปเองสิวะไอ้ยอด”
ระหว่างที่ทุกคนทั้งกลัวทั้งเกี่ยงกันเสียงของตกพื้นดังขึ้น ปัง !ทุกคนต่างตกใจพากันร้องเสียงหลง “ว้าย !” พอหันไปก็เห็นนพกรที่เปิดตู้เย็นแล้วทำกล่องพลาสติกหล่นออกมาจากตู้เย็น
ยอดด่า “ไอ้บ้า ! หัวใจตกไปอยู่ที่ตาตุ่ม”
นพกรเก็บใส่ไว้เหมือนเดิมก่อนจะหยิบห่อขนมปังออกมากินอย่างไม่สนใจใคร
“โธ่...พี่นพยอดรักของสลวยนี่เองนึกว่า...พี่นพหิวเหรอจ๊ะมาๆเดี๋ยวสลวยจะหาอะไรให้กิน”
สลวยลากแขนนพกรออกมา เห็นนพกรจับคอที่ปวดอยู่
ป้าจวนเห็นอดถามไม่ได้ “นั่นคอแกไปโดนอะไรมา”
“ไหนจ๊ะขอสลวยดูหน่อย”
นพกรกลอกตาไปมาคิดคำโกหก ตอบคำถามอย่างเซ็งๆ “นอนตกหมอน”
ป้าจวนไม่เชื่อ “แต่ฉันว่าแกเหมือนไปฟัดกับใครมาเลยนะ”
นพกรชะงัก แล้วทำเป็นหงุดหงิดกลบเกลื่อน “บอกว่านอนตกหมอนแล้วยังมาถามอะไรนักหนา”