บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 19 หน้า 5
ป้าจวนของขึ้น “อ้าวไอ้นี่...ฉันถามดีๆนะเว้ย”
นพกรมองอย่างรำคาญ ก่อนจะเดินหนีออกไป สลวยก็รีบตามนพกรออกไป “โธ่ ป้า...ทำไมต้องหาเรื่องพี่นพด้วยนะ...พี่นพรอสลวยด้วย”
ป้าจวนส่ายหน้า “เฮ้อ...เอ้าๆมัวยืนมองอะไร...กลับไปทำงานต่อซิ” ป้าจวนพึมพำอย่างไม่ไว้ใจนพกร “ท่าทางอย่างกะโจร”
ทรงพลอยู่ในห้องรับแขก กำลังอ่านหนังสือพิมพ์ที่ลงข่าวการตายของยงยุทธ “ดับชายหนุ่มนิรนามกลางงานวิวาห์ลูกชายเศรษฐีใหญ่” ทรงพลฟาดหนังสือพิมพ์ลงที่โต๊ะอย่างไม่พอใจ ทำให้ศุภารมย์กับอนันยชที่นั่งอยู่ตกใจ
ทรงพลพูดด้วยความโมโห “เรื่องใหญ่แบบนี้ปล่อยให้หลุดเป็นข่าวไปได้ยังไง...คุณให้ใครโทรไปเคลียร์กับนักข่าวหรือยัง”
“เรียบร้อยค่ะ...เห็นว่าเป็นนักข่าวใหม่...คงยังไม่รู้อะไร”
ทิวัตถ์ลงมาจากชั้นบนพอดี “ไม่นานเดี๋ยวคนก็คงลืมกันแหละครับ...คุณพ่อกับแม่ต่ายอย่าใส่ใจเลย...แกด้วยนะวัน”
“ขอบใจมากไอ้วิน...แต่ถ้าลองมีคนมาตายในงานแต่งนาย...คงทำใจยากหน่อยว่ะ”
ศุภารมย์ได้ยินก็หันมาดุลูกชายเสียงดัง “วัน !” อนันยชทำหน้าเซ็งๆ
พอดีกับป้าจวนเดินเข้ามาให้ห้อง “รองศัลย์มาแล้วค่ะ”
ท่านรองศัลย์ทักทายทุกคน “สวัสดีครับ”
ทรงพลเข้าประเด็น “ได้เรื่องมั้ย...ตกลงผู้ชายคนนั้นเป็นใคร”
“ผู้ตายชื่อนายยงยุทธเป็นคนอำเภอบ่อทองจังหวัดจันทบุรี”
ศุภารมย์ได้ยินอย่างนั้นก็แปลกใจ “บ้านบ่อทอง..? คนบ้านเดียวกับป้าน้อย”
ท่านรองศัลย์ซัก “ถ้าเป็นคนบ้านเดียวกับคุณวาสนา...แล้วมีใครเคยรู้จักกับผู้ตายมาก่อนมั้ยครับ”
ทุกคนส่ายหน้า มีเพียงอนันยชที่พยักหน้ารับคนเดียวเพราะเคยเจอกันมาก่อน “แต่ผมไม่ได้รู้จักเป็นการส่วนตัวนะครับ...ผมรู้จักเพราะผู้ตายเคยมาติดพันคุณณิต...และผมก็เคยต่อยมันด้วย”
“แล้ววันไปมีเรื่องกับเขาเมื่อไหร่...ทำไมไม่เห็นเล่าให้แม่ฟังเลย”
“โธ่แม่ครับ...ผมเป็นลูกผู้ชายนะครับแม่”
“อย่าหาว่าผมสอนเลยนะครับคุณวัน...ถ้าไม่อยากเข้าไปมีส่วนพัวพันกับคดี คราวหน้า...นอกจากผมที่เป็นตำรวจมาถาม...คุณวันควรตอบว่าไม่รู้ไม่เห็นอย่างเดียว”
อนันยชรับคำเซ็งๆ “ครับ”
“รองฯครับ...แล้วจะเป็นไปได้มั้ยครับว่ามีคนบงการให้ผู้ตายมาป่วนในงานของวันหรือไม่ก็..” ภาพลิลินแว้บเข้ามาในหัวของทิวัตถ์ “อาจจะเป็น...คนใน” ภาพของลิลินแว่บเข้าในความคิดของทิวัตถ์
“มีโอกาสเป็นไปได้ทุกอย่างครับ...คุณวินสงสัยใครเป็นเป็นพิเศษหรือเปล่าครับ”