บทละครโทรทัศน์ ลีลาวดีเพลิง ตอนที่ 13 หน้า 3
“ที่ว่าฉลาดน่ะฉันไม่เถียง...แล้วเรื่องข้อเสนอของแม่ต่ายเอาเป็นว่า ฉันคงรับไว้ไม่ได้”
ศุภารมย์ตกใจแต่ยังเก็บอารมณ์ “หมายความว่าไงคะ”
“ก็หมายความว่า...”
ได้ยินเสียงอนันยชพูดขัดวาสนาเข้ามา “เราสองคนจะแต่งงานกันครับ” อนันยชเดินเข้ามากับวรรณิต
ศุภารมย์เห็นยิ่งตกใจมากขึ้นอีก “วัน!!...”
“ไอ้ฉันก็เห็นว่าเด็กมันรักกันชอบกันจริงๆ...ไอ้ครั้นเราจะไปแยกคู่เขา...มันบาปนะ”
“ใช่ครับแม่...ผมกับณิต” อนันยชหันมองวรรณิตที่กล้าๆกลัวๆ “เรารักกันมาก” อนันยชจับมือวรรณิตขึ้นมา เพื่อแสดงให้ศุภารมย์เห็นว่ารักกันจริงๆ และพยายามมองวรรณิตที่แอบหลบตาอยู่ตลอดเวลา
“แต่เรื่องอย่างนี้จะคิดเร็วทำเร็วไม่ได้...จะมาปุ้บปั้บอย่างนี้ได้ยังไง”
“ผมเคยบอกแม่ว่าผมคิดดีแล้ว...แล้วตอนนี้ผมก็เริ่มเตรียมทุกอย่างไปแล้ว...แล้วที่ผมพาณิตมาวันนี้...ก็เพื่อให้เธอมากราบแม่ ณิต”
วรรณิตก้มลงกราบศุภารมย์ที่พยายามข่มความรู้สึกต่างๆเอาไว้ ศุภารมย์มองอนันยชที่จับมือวรรณิตอย่างนั้นก็ยิ่งรู้สึกโกรธ
วาสนาเห็นศุภารมย์นิ่งไปก็รีบตัดบท “ดีแล้วแม่ต่าย...เด็กเขารักกันชอบกันก็อย่าไปขวาง”
ศุภารมย์เหลืออดเต็มที ลุกขึ้น “พอได้แล้ว...วัน...พาเธอออกไปจากบ้านเดี๋ยวนี้”
วรรณิตรู้สึกหน้าชา อนันยชท้วง “แม่!“
“จะไม่มีงานแต่งอะไรทั้งนั้น” ศุภารมย์พยายามเก็บอารมณ์แล้วเดินออกไปจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด
วรรณิตน้ำตาไหลออกมาด้วยความเสียใจ อนันยชหันมาเห็นก็รีบคว้ามือหญิงสาวขึ้นมากุมไว้ “ไม่เป็นไรนะณิต...ไม่ว่าใครจะพูดยังไงก็ตาม...ผมต้องแต่งกับคุณให้ได้”
วรรณิตพยายามกลั้นน้ำตาข่มความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจเอาไว้ วาสนามองวรรณิตอย่างไม่พอใจ อนันยชสีหน้าเครียดจากคำพูดของศุภารมย์
ศุภารมย์เดินมาที่มุมหนึ่งของบ้าน พยายามข่มอารมณ์โกรธเอาไว้ เสียงมือถือดังขึ้น
ศุภารมย์เห็นว่าเป็นศักดิ์สิทธิ์ จึงรับสาย “ว่าไงศักดิ์สิทธิ์ อะไรนะ..วินเป็นอะไร !!” ศุภารมย์สีหน้าเคร่งเครียดเมื่อได้รับข่าวทิวัตถ์จากศักดิ์สิทธิ์
ทิวัตถ์กำลังลงจากรถพยาบาล โดยมีศักดิ์สิทธิ์คอยดูแลอยู่อย่างใกล้ชิด ศักดิ์สิทธิ์เข้าไปช่วยพยาบาลประคองทิวัตถ์ลงนั่งรถเข็น “ค่อยๆครับ...ระวัง”
ศักดิ์สิทธิ์เกาะข้างรถเข็นทิวัตถ์แล้วเดินไปตามทาง “คุณพยาบาลครับช่วยเข็นอย่างระมัดระวังที่สุดเลยนะครับ...ผมกลัวว่าแผลจะได้รับความกระทบกระเทือน”
“ค่ะ” พยาบาลงงก่อนจะมองศักดิ์สิทธิ์กับทิวัตถ์ด้วยสายตาแปลกๆ