บทละครโทรทัศน์ When I Was sixteen เมื่ออายุสิบหก ตอนที่ 20 หน้า 4

ริมแควเกสต์เฮาส์ ดาลัดดาวเดินเข้ามาหาโจ

“เมื่อกี๊มีคนมาถามหาพี่โจ” ดาลัดดาวมองจับสังเกต

โจท่าทางวิตกกังวล “ผู้หญิงหรือผู้ชาย แล้วรูปร่างหน้าตาเป็นยังไง”

“พี่โจหนีใครมาเหรอ? พี่โจมีเรื่องอะไรปิดบังอยู่กันแน่”

“ไม่ต้องมายุ่ง พี่จะเช็คเอาท์วันนี้เลย”

ดาลัดดาวแกล้งขู่ “ดาว่าพี่โจออกไปจากที่นี่ไม่ได้หรอก เพราะดาเห็นเค้าวนรถอยูแถวๆ หน้าเกสต์เฮาส์ ถ้าพี่โจออกไปตอนนี้ต้องเจอเค้าแน่”

“จริงเหรอ”

“จริงสิ”

โจดูร้อนรนมาก “แล้วจะทำยังไง”

“พี่โจอยู่ที่นี่แหละ เพราะดาไม่ได้บอกเค้าว่าพี่โจอยู่ที่นี่”

“งั้นดาช่วยบอกทุกคนที่นี่ให้พี่ด้วยนะ ว่าถ้ามีใครมาตามหาพี่อีก บอกไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งนั้น”

โจรีบเดินหนีออกไป จะไปหลบในห้อง ดาลัดดาวมองตามแบบสงสัยและอยากรู้

โรงพยาบาล อนึ่งประคองมดเดินออกมาตามทางเดินในโรงพยาบาล อนึ่งถือถุงยามาด้วย

“เออนี่มด ฤทัยมันแอบไปมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมพี่ไม่เคยรู้”

มดชะงักไปทันที “พี่อนึ่งไปรู้มาจากไหน”

“คืนก่อนมันหลุดปากพูดกับพี่ว่ามันเคยอกหัก พี่เลยสงสัย ว่าผู้หญิงที่ไหน ที่ทำให้ฤทัยอกหัก”

มดตีหน้าซื่อ เหมือนไม่รู้เรื่อง “ถ้าฤทัยอกหัก ก็แสดงว่ามันจบไปแล้ว พี่อนึ่งจะอยากรู้ไปทำไม อย่าไปสนใจเลย”

“ปกติพี่ก็คุยกับฤทัยทุกเรื่องอยู่แล้ว ฤทัยก็คุยกันทุกเรื่องอยู่แล้ว มีเรื่องนี้แหละที่พี่ไม่รู้”

“คนเราก็ต้องมีความลับที่ไม่อยากให้ใครรู้บ้างแหละ พี่อนึ่งไม่มีเหรอ

อนึ่งตอบทันทีแบบไม่ต้องคิด “ไม่มี”

มดไม่อยากเชื่อ “จริงเหรอ”

“จริงสิ พี่เป็นคนเปิดเผย ตรงไปตรงมา คิดอะไร รูสึกอะไรพี่ก็พูดตรงๆ ไม่รู้จะทำชีวิตให้มันยากไป