บทละครโทรทัศน์ When I Was sixteen เมื่ออายุสิบหก ตอนที่ 9 หน้า 3
ป้ายร้านอยู่ข้างหน้า ดาลัดดาวรีบเดินไปที่ร้าน
ในร้านซ่อมมอเตอร์ไซค์ ดาลัดดาวเข้ามาในร้าน เห็นช่างซ่อมรถ เป็นชายอายุประมาณ 25 ปี นั่งซ่อมรถมอเตอร์ไซค์อยู่
“น้องๆ เมื่อวานมีผู้หญิงคนนึงเอามอเตอร์ไซค์สี... มาซ่อมมั้ย”
ช่างซ่อมรถชะงักกึก มองดาลัดดาวตั้งแต่หัวจรดเท้า “น้องเหรอ...?”
ดาลัดดาวนึกได้ว่าตอนนี้ตอนอยู่ในร่างเด็กอายุ 16 ก็รีบยกมือไหว้
ดาลัดดาวยกมือไหว้ “ขอโทษค่ะพี่ เมื่อวานมีผู้หญิงคนนึงเอามอเตอร์ไซค์สี......มาซ่อมมั้ยคะ”
ช่างซ่อมรถชี้ให้ดู “คันนั้นใช่มั้ย”
ดาลัดดาวหันไปมองก็จำได้ว่าเป็นรถของผึ้ง “ใช่ค่ะ”
“รถของผึ้ง เมื่อวานคุณปื๊ดพามาซ่อม”
“แล้วพี่รู้มั้ยคะว่าลุงปื๊ดพาพี่ผึ้งมาซ่อมรถเสร็จแล้วไปไหนกันต่อ”
ช่างซ่อมรถคิดนิดหนึ่ง “ไม่รู้เหมือนกัน ไม่ได้สนใจ”
ดาลัดดาวเดินครุ่นคิดออกจากร้าน
หน้าร้านซ่อมมอเตอร์ไซค์ในเมือง ดาลัดดาวเดินครุ่นคิดใจลอยออกมาจากร้าน เกือบจะชนกับผึ้งที่ยืนดักอยู่หน้าร้าน “ทำไมต้องมาถามหาว่าฉันจะเอารถมาซ่อมหรือเปล่า”
ดาลัดดาวมองหน้าท้าทาย “ดาจะสืบหาความจริงอะไรบางอย่าง”
“เรื่องของฉันกับคุณปื๊ดล่ะสิ เห็นขับรถตามฉันตั้งแต่เมื่อวานแล้วนี่”
ดาลัดดาวอึ้ง “พี่ผึ้งเห็น...!?”
ผึ้งยิ้มเยาะ “ถ้าคิดว่าเด็กเมื่อวานซืนอย่างเธอจะเก่งกว่าฉัน ก็จับให้ได้ไล่ให้ทันก็แล้วกัน”
ผึ้งเชิดหน้าเดินเข้าไปในร้านซ่อมรถ ดาลัดดาวเจ็บใจ คิดว่าจะต้องจับผิดผึ้งแบบคาหนังคาเขาให้ได้
หน้าร้านขายทองในเมือง ดาลัดดาวเดินผ่านหน้าร้านเห็นป้ายราคาแปะไว้ว่า ราคาทองคำวันนี้