บทละครโทรทัศน์ When I Was sixteen เมื่ออายุสิบหก ตอนที่ 22
When I Was sixteen เมื่ออายุสิบหก ตอนที่ 22
บทประพันธ์ รัศมีจันทร์ / บทโทรทัศน์ ปัณชญา
ริมแควเกสต์เฮาส์ มดนั่งอยู่คนเดียวในล็อบบี้ โจเดินเข้ามา โจเห็นมดแต่งตัวสวยกว่าทุกวันก็มองแบบขี้หลี โจเดินเข้าไปหามด “วันนี้แต่งตัวสวยซะจนเกือบจำไม่ได้เลยนะ”
มดคุยกับโจปกติ ไม่ได้คิดอะไร มดท่าทางไม่มั่นใจ
“แต่เราไม่มั่นใจเลย รู้สึกไม่เป็นตัวของตัวเองยังไงก็ไม่รู้”
โจขยับตัวเข้ามานั่งชิดกับตัวมด แบบลองหยั่งเชิงดูก่อน มดเริ่มรู้สึกแปลกๆ แต่ยังนิ่งก่อน
“ความจริงเธอเป็นคนสวยมากนะ ไม่น่าแต่งตัวอย่างกับทอมเหมือนที่ผ่านมาเลย เสียของหมด”
โจฉวยโอกาสจับมือมด มดสะบัดมือออกแล้วลุกพรวดพราดขึ้นเลย ท่าทางโกรธมาก
“จะหวงตัวไปทำไมเนี่ย จับนิดจับหน่อยแค่นี้” มดโกรธมาก ต่อยปากโจไปทีนึง
“ฉันไม่ใช่ผู้หญิงง่ายๆ อย่างที่นายคิดนะ”
โจใช้ปลายนิ้วคลึงๆ มุมปากแบบเจ็บๆ สีหน้าเริ่มโกรธ ฤทัยเดินใกล้เข้ามาทางด้านหลังมด
“จะเล่นตัวไปทำไม เธอแต่งตัวสวยๆแบบนี้มาให้ผู้ชายดูอยู่แล้วนี่”
มดเสียงแข็ง “ไม่ใช่!!!”
โจยิ้มเยาะ “ถ้าไม่ใช่ แล้วทอมอย่างเธอจะลุกขึ้นมาแต่งหญิงอย่างนี้ไปทำไม”
มดทั้งโกรธทั้งอายที่ถูกโจพูดแทงใจดำ มดง้างหมัดจะต่อยโจ แต่ฤทัยเข้ามาจากทางหลังโจ
“มด ไม่ต้อง ฉันเอง!!!” โจถูกฤทัยต่อยจนเลือดซิบมุมปาก ท่าทางเจ็บกว่าเดิม
ดาลัดดาวกับอนึ่งยกอาหารเข้ามา ทั้งคู่เห็นว่าฤทัยกับโจกำลังมีเรื่องกันอยู่ก็รีบวิ่งเข้ามา
“มีเรื่องอะไรกันคะพี่ฤทัย” ฤทัยยังจ้องหน้าโจแบบโกรธๆ อยู่ ไม่ตอบดาลัดดาว
โจยิ้มเยาะมดแบบกวนประสาท “อ๋อ...นี่เธอแต่งตัวสวยมาให้ฤทัยดูใช่มั้ย”
โจหางตามองฤทัยแบบน่าหมั่นไส้ มดมองหน้าฤทัยแบบลำบากใจปนอาย ในขณะเดียวกัน ฤทัยก็ลำบากใจเช่นกัน เพราะก็พอจะรู้ว่ามดคิดอะไรอยู่ ฤทัยสั่งโจเสียงแข็งแบบโกรธมาก
“ขอโทษมดเดี๋ยวนี้”
“นายกับมดต่อยหน้าเราคนละทีแล้วยังให้เราขอโทษอีกหรอ” โจกวนประสาท “แต่ถ้าอยากให้ขอโทษก็ได้นะ นายต้องให้เราต่อยหน้านายคืนก่อน”