บทละครโทรทัศน์ When I Was sixteen เมื่ออายุสิบหก ตอนที่ 19

When I Was sixteen เมื่ออายุสิบหก ตอนที่ 19

บทประพันธ์   รัศมีจันทร์ / บทโทรทัศน์    ปัณชญา

อุทยานแห่งชาติ ฤทัยกับมดเดินลึกเข้ามาในป่า ฤทัยตะโกนเรียก “น้องดาได้ยินพี่ไม!!! น้องดา”

มดมองไปรอบตัวเห็นมีแต่ป่ารอบด้าน “ฤทัย ฉันว่าเราเดินมาไกลเกินไปแล้วนะ น้องดาคงเดินมาถึงนี่หรอกมั้ง  ไม่แน่น้องอาจจะกลับไปรอเราที่รถแล้วก็ได้ เรากลับออกไปก่อนเถอะก่อนจะมืด”

ฤทัยครุ่นคิด...เอายังไงดี?

อุทยานแห่งชาติอีกมุม ดาลัดดาวเดินลึกเข้ามาในป่าด้วยความมั่นใจ ไม่ได้มีท่าทางกลัวอะไรเลย

ดาลัดดาวมุ่งมั่นว่าจะไปหาปื๊ดให้เจอให้ได้

บ้านยายพร  หน่อยยืนคุยโทรศัพท์อยู่ในโถงบ้านยายพร น้อยกับอนึ่งยืนอยู่ข้างหน่อย รอลุ้นฟังข่าวดาลัดดาว ยายพรนั่งหน้าเชิด สีหน้าไม่ค่อยพอใจอยู่ห่างออกไปเล็กน้อย

“ว่าไงนะพี่สมปอง...ดาไปหาพี่ตั้งแต่เมื่อวานแล้วเหรอ” หน่อยหันมามองจิกน้อย น้อยหน้าเสีย หน่อยฟังปลายสายแล้วพูด “ขอบคุณมากพี่” หน่อยวางสายแล้วหันมาทำท่าจะดุน้อย

น้อยรีบยกมือไหว้

“คุณหน่อยอย่าดุน้อยเลยนะคะ น้อยไม่รู้เรื่องจริงๆ ว่าเมื่อวานนี้ดาแอบออกไปตอนไหน”

อนึ่งถามหน่อย “ตกลงว่าตอนนี้น้องดาอยู่ไหนครับ”

“น่าจะไปตามลุงปื๊ดที่อุทยานแห่งชาติเขาแหลม”

หน่อยสั่งน้อย “น้อยพาฉันไปที่อุทยานเดี๋ยวนี้เลย”

“ขับรถเครื่องไปกว่าจะถึงก็คงพรุ่งนี้เช้าล่ะค่ะคุณหน่อย”

หน่อยคิดๆ “ฉันไปรถรับจ้างก็ได้”

อนึ่งรีบอาสา “เดี๋ยวผมไปส่งเองครับ”

ยายพรไม่อยากให้ไป “นี่ โดนหลานเค้าหักอกมาแล้วยังไปช่วยเค้าตามหาอีกเหรอ เจ็บไม่รู้จักจำ”

ยายพรสั่งเด็ดขาด “ยายไม่ให้ไป” หน่อยไม่ง้อ เดินหน้าเชิดออกไปเลย น้อยตามหน่อยไปติดๆ

“ยายครับ ถึงน้องดาจะไม่ชอบผม แต่ผมก็ยังเป็นห่วงน้องดาอยู่นะ”