บทละครโทรทัศน์ When I Was sixteen เมื่ออายุสิบหก ตอนที่ 19 หน้า 3

อนึ่งกับหน่อยพูดขึ้นพร้อมกัน “ผมไปด้วย / ฉันไปด้วย”

“หน่อยรอฟังข่าวอยู่ที่นี่ดีกว่า เดินไม่ไหวหรอก ส่วนเรา” แอ๊ดตบบ่าอนึ่ง “ไปด้วยกันก็ได้ ยังหนุ่มยังแน่น น่าจะอึด” อนึ่งทำหน้าประมาณว่า ผมไหวแน่นอน

ป่าในอุทยานแห่งชาติ แอ๊ดเดินนำอนึ่งเข้ามา อนึ่งมีสีหน้าเป็นห่วงทุกคนมาก และในใจก็นึกสงสัยว่าฤทัยกับมดมากับดาลัดดาวได้ยังไง

ป่าในอุทยานแห่งชาติ อีกมุมหนึ่ง ฤทัยเดินนำหน้ามดเข้ามาลึกขึ้นไปเรื่อยๆ ฤทัยท่าทางเป็นห่วงดาลัดดาวมาก จนไม่ได้สนใจว่ามดเดินตามหลังมาจะเดินทัน

ฤทัยตะโกน “น้องดา  น้องดา ได้ยินไหมครับ”

มดเดินตามหลังฤทัยอยู่ ถูกกิ่งไม้เกี่ยวเสื้อ มดหยุดเดินเพื่อดึงกิ่งไม้ออกจากเสื้อ แต่ดึงยากมาก มดออกแรงดึงแรงๆ จนเสื้อขาด มีเศษเสื้อชิ้นเล็กๆ ของมดติดอยู่ที่กิ่งไม้ มดดึงเสื้อเสร็จจะเดินตามฤทัยต่อ แต่ปรากฏว่าฤทัยหายไปแล้ว มดมองไปรอบๆ ก็ไม่เห็นฤทัย “ฤทัย!!! แกอยู่ไหน ฤทัย!!!”

เงียบ...ไม่มีเสียงตอบรับจากฤทัย มดเดินไปข้างหน้าพร้อมกับตะโกนเรียกหาฤทัยไปเรื่อยๆ “ฤทัย!!!” มดมองไปรอบๆ ก็เห็นว่ามีแต่ป่ากับป่า ฟ้าก็เริ่มมืด มดเริ่มกลัว

ฤทัยเดินมาเรื่อยๆ ครู่หนึ่งก็หยุดพักเหนื่อย เช็ดเหงื่อที่ไหลบนใบหน้า “ไอ้มด แกยังไหวนะ”

ฤทัยหันหลังมาไม่เห็นมด มองไปรอบๆ ก็ไม่เห็น ฤทัยตกใจ “เฮ้ยไอ้มด อยู่ไหน!!! ไอ้มด!!!”

ฤทัยเครียดเลย ตอนนี้หายไปทั้งมด ทั้งดาลัดดาว

ดาลัดดาวเดินสะเปะสะปะลึกเข้ามาในป่า ดาลัดดาวเริ่มรู้สึกตัวว่ากำลังหลงทาง สีหน้ากังวลขึ้นมานิดหน่อยเพราะใกล้มืดแล้ว ดาลัดดาวมองซ้ายมองขวาว่าจะไปทางไหนดี แล้วก็ตัดสินใจเสี่ยงดวงเดินไปซ้ายมือ คล้อยหลังดาลัดดาว ฤทัยก็เดินเข้ามายืนตรงจุดที่ดาลัดดาวยืนอยู่เมื่อครู่ ฤทัยมองซ้ายมองขวาว่าจะไปทางไหนดี แล้วก็ตัดสินใจเดินไปทางขวามือ