บทละครโทรทัศน์ When I Was sixteen เมื่ออายุสิบหก ตอนที่ 11
When I Was sixteen เมื่ออายุสิบหก ตอนที่ 11
บทประพันธ์ รัศมีจันทร์ / บทโทรทัศน์ ปัณชญา
บ้านพักในสุสาน ดาลัดดาวคุยโทรศัพท์กับอุดมอยู่ในห้องโถง
“พ่อมารับดากลับกรุงเทพวันนี้เลยได้มั้ยคะ ดาไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว”
“บ้านยังซ่อมไม่เสร็จเลย กลับมาแล้วจะอยู่ยังไง”
“ถ้างั้นให้ดาไปอยู่กับแม่ที่บ้านยายก็ได้”
“อย่างอแงสิ แค่นี้ก่อนนะ พ่อยุ่งอยู่” ดาลัดดาววางสาย สีหน้าซึมๆ
น้อยหิ้วตะกร้าจ่ายตลาดกลับเข้ามา “เป็นไรดา หรือว่ายังไม่หายคิดถึงบ้าน”
“เมื่อกี๊ดาโทรไปบอกให้พ่อมารับ พ่อก็ไม่ยอมมารับ”
“เอาน่า เดี๋ยวถึงเวลาก็ได้กลับเองแหละ”
ดาลัดดาวชะงัก “แล้วเมื่อไหร่จะถึงเวลานั้นล่ะ ตอนมาดาก็มาแบบไม่ทันตั้งตัว แล้วตอนกลับ ดาจะได้กลับเมื่อไหร่ก็ยังไม่รู้เลย”
“ยังไงก็ไม่เกินวันเปิดเทอมหรอก ดาต้องกลับไปเรียนหนังสือนี่ เปิดเทอมวันที่เท่าไหร่ล่ะ”
“17 พฤษภา”
“อีกแป๊บเดียวเอง อย่าคิดมาก เดี๋ยวพี่ทำของอร่อยๆ ให้กิน” น้อยหิ้วตะกร้าเข้าครัว
ดาลัดดาวพึมพำ “วันที่ 16 พฤษภาคือวันที่พ่อมารับกลับกรุงเทพ แล้ววันที่เราจะได้กลับไปปัจจุบันล่ะ...เมื่อไหร่?” ดาลัดดาวครุ่นคิด
บ้านยายพร มดนั่งอ่านการ์ตูนอยู่ในห้องโถง อนึ่งเพิ่งกลับจากข้างนอกเดินเข้ามาท่าทางหงุดหงิด
“ไปไหนมาพี่อนึ่ง”
“ไปหาน้องดาที่บ้านมา แต่คุยกันอยู่ดีๆ ใครก็ไม่รู้ส่งข้อความมาหลอกให้พี่ไปหาน้องแอน พอไปถึงพี่โดนน้องแอนด่ายับเลย หาว่าเพิ่งบอกเลิกเค้าเมื่อวาน วันนี้ยังมีหน้าไปหาเค้าอีก” อนึ่งบ่นแบบโกรธๆ “อย่าให้รู้นะว่าใคร โดนแน่”
มดคิดว่าน่าจะเป็นฤทัย