บทละครโทรทัศน์ When I Was sixteen เมื่ออายุสิบหก ตอนที่ 11 หน้า 5
“พี่โจไปไหน”
“ไม่รู้ เค้าไม่ได้บอก” ผึ้งหอบผ้าปูที่นอนกับปลอกหมอนออกไป
ดาลัดดาวสีหน้าครุ่นคิดว่าโจจะออกไปไหน
ย้อนคิด ตอนโจคุยกับดาลัดดาวอยู่ในร้านกาแฟ โจโม้อย่าภาคภูมิใจ
“สมัยวัยรุ่น ตอนที่พี่ไปเที่ยวเมืองกาญจน์มีวีรกรรมสนุกๆ เยอะเลย มีวันนึงพี่เข้าไปในเมือง เจอผู้หญิงคนที่พี่ช่วยตอนตกน้ำถูกกลุ่ม วัยรุ่นผู้ชายรังแกอยู่ พี่ก็เลยเข้าไปช่วย พี่คนเดียวซัดวัยรุ่นพวกนั้น 3-4 คนหมอบไปเลย”
ดาลัดดาวฟังแบบผ่านๆ ไม่ได้ตื่นเต้นอะไร
หน้าห้องพักโจ ดาลัดดาวพูดพึมพำเบาๆ “ไม่ใช่ว่าคนที่ถูกซ้อมจะเป็นพี่โจนะ”
ดาลัดดาวรีบเดินออกไป ผึ้งมองสงสัยว่าดาลัดดาวจะรีบไปไหน
ในเมือง โจถูกวัยรุ่นชายต่อยจนหน้าหงายร่วงลงไปนั่งกองกับพื้น วัยรุ่นอีกคนจะตามเข้าไปกระทืบโจ มดกระโดดเข้ามาถีบเท้าของวัยรุ่นคนนั้นออกได้ทันก่อนที่โจจะถูกกระทืบ
“หมาหมู่นี่หว่า”
วัยรุ่นบอกมด “ถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็ถอยไป”
โจลุกขึ้นมายืนข้างมด “ไม่ใช่เรื่องของผู้หญิง อย่ามายุ่ง”
มดมองสภาพโจที่โดนซ้อมจนน่วมแล้ว “คนเดียวไหวเหรอ”
โจยังไม่ทันตอบอะไร วัยรุ่นอีกคนก็พุ่งเข้าใส่โจกับมด โจกับมดแยกกันสู้ มดทั้งเตะทั้งต่อยจนวัยรุ่น ล้มลงไปนอนกองกับพื้น มดหันไปเห็นโจกำลังพลาดท่าจะโดนวัยรุ่นอีกคนเอาไม้ฟาดหัว มดพุ่งตัวเข้าไปจับข้อมือวัยรุ่นคนนั้นบิดจนไม้ร่วงลงที่พื้น วัยรุ่นอีกคนเข้ามาจะทำร้ายมดจากทางด้านหลัง
โจบอกมด “ระวังข้างหลัง”
มดหันไปมองทางข้างหลัง แล้วก้มลงหยิบไม้ขึ้นมาฟาดหัววัยรุ่นจนหัวแตก เลือดไหล ดาลัดดาวิ่งเข้ามา ดาลัดดาวเห็นโจกับมดกำลังมีเรื่องก็ตกใจ ดาลัดดาวคิดๆ ทำยังไงดี ดาลัดดาวตะโกน
“คนตีกันค่ะคุณตำรวจ ทางนี้ค่ะ ทางนี้”
วัยรุ่น 2 คนกลัวตำรวจ รีบวิ่งหนีไป วัยรุ่นคนหนึ่งเอามือกุมแผลที่หัวพร้อมกับหันมามองหน้ามดอย่างอาฆาต