บทละครโทรทัศน์ เงาใจ ตอนที่ 19 หน้า 4
รุทรกับเมทินี วิ่งมาจนถึงมุมหนึ่งแต่เป็นหน้าผา ทั้งสองเบรกเกือบไม่ทันดีว่ารุทรคว้ามือเมทินีไว้ทัน เห็นด้านล่างเป็นน้ำตกไหลเชี่ยว รุทรและเมทินีมีสีหน้าตกใจกลัว
“วาทิต เอาไงดีล่ะ” พูดจบก็มีเสียงปืนดังขึ้น เมทินีร้องกรี๊ดตกใจ
ทั้งสองหันไปก็เห็นโจรทั้ง 4 ยืนมองอยู่ พวกโจรเล็งปืนจะยิง
“เฮ้ย...อย่าเพิ่ง พวกมันสองคนทำกูเจ็บ กูขอเอาคืนก่อน” โจรลูกพี่เดินไปหารุทรที่ยืนกันเมทินีไว้ โจรลูกพี่เอาด้ามปืนตบหน้ารุทร แล้วจิกหัวเมทินีลากมา “มึงกล้ากับกูมากนะ”
โจรลูกพี่จะตบเมทินีแต่รุทรกระโดดเข้าถีบ แล้วเข้าชกปืนหลุดมือ เมทินีรีบวิ่งไปเก็บปืน โจรที่เหลือเล็งจะยิง รุทรพลิกจับตัวโจรลูกพี่บัง ทำให้โดนยิงแทนที่ต้นขา “โอ๊ยยยย ยิงกูทำไม”
โจรที่เหลือตกใจ รุทรจับโจรลูกพี่ เป็นตัวประกัน “เม มาอยู่กับผม” เมทินีรีบมายืนด้านหลังรุทร
รุทรดึงปืนมาจากเมทินี “วางปืนให้หมดแล้วถอยออกไป”
“วางสิโว้ย จะให้มันฆ่ากูหรือไง” โจรลูกพี่สั่ง ทุกคนวางปืน
รุทรลากโจรลูกพี่ ไปเก็บปืน แต่โจรคนที่สองอาศัยจังหวะเผลอจะเข้าแย่งตัวโจรลูกพี่ รุทรยิงไปโดนโจรคนนั้นบาดเจ็บ โจรอีกสองคนโดดเข้าหยิบปืนรุทรยิงดักแต่ไม่ทัน รุทรยิงโดนโจรคนที่สามล้มลง เมทินีรีบหลบนอนราบ
โจรคนที่สี่ รีบวิ่งไปหาเมทินีจับตัวไว้ “ทิ้งปืนแล้วปล่อยพวกกูมา ไม่งั้นอีนี่ก็ตายเหมือนกัน”
รุทรที่มีโจรลูกพี่เป็นตัวประกัน มองหน้าโจรที่จับเมทินีเป็นตัวประกัน เมทินีอาศัยจังหวะเผลอกระทุ้งศอกเข้าที่พุงโจรจนเผลอปล่อย แล้วศอกเข้าที่กระเดือกจนโจรเจ็บคอหงายหลังแต่ดึงเมทินีลงไปด้วย
“เม” รุทรตะโกน
โจรลูกพี่หัวเราะ “เป็นไงล่ะมึง สะใจโว้ย”
รุทรเอาด้ามปืนตบเข้ากลางกบาลโจรล้มลงสลบ แล้วรีบวิ่งไปที่หน้าผา โจรคนที่สามพยุงร่างได้รีบเข้าไปหาปืนที่ตกอยู่ แล้วเห็นโจรคนที่สามนอนเจ็บอยู่ เลยเอาปืนโยนให้ แล้วทั้งคู่ก็มองไปที่รุทรที่อยู่ตรงหน้าผา
โจรคนที่สี่เกาะขาเมทินีแน่น ทั้งสองห้อยต่องแต่ง “แกปล่อยฉันสิ มาจับทำไม”
โจรคนที่สี่คว้าเถาวัลย์ได้ “นังตัวแสบ กูจะจัดการให้มึงหายซ่าเลย” มันพยายามดึงเมทินีให้ตกลงแต่เมทินีก็จับกิ่งไม้แน่นมาก รุทรโผล่หน้ามาที่หน้าผา
“วาทิต ช่วยด้วย”
รุทรพยายามจะดึงมือลงไปแต่ลงไม่ถึง “เม ทำใจดีๆนะ เดี๋ยวผมจะช่วยให้ได้”
ช่วงที่รุทรเกาะเถาวัลย์ปืนลงมาจนจับมือเมทินีได้แล้ว ทั้งสองยิ้มให้กัน
ระหว่างนั้นโจรอีกสองคนก็โผล่หน้ามา เมทินีเห็นก็ตกใจ “วาทิต ระวังข้างบน”
โจรทั้งสองยิงทั้งคู่ รุทรต้องจับเมทินีโหนไปมาเป็นการหลบ
“วาทิตยิงมันสิเธอมีปืนนี่”