บทละครโทรทัศน์ เงาใจ ตอนที่ 23 หน้า 5
เมทินีกับอังกูรเดินด้วยกัน อังกูรมองเมทินีจริงจัง “พี่จะหย่ากับนรี”
เมทินีตกใจ “หย่าเหรอค่ะ ทำไมล่ะค่ะ”
อังกูรทำเป็นเครียด คิดหนัก “เมก็รู้พี่ไม่ได้รักนรี แต่พี่รัก…”
เมทินีพูดสวนขึ้น “ตอนนี้นรีกำลังตกอยู่ในความเสียใจ นรีต้องการคนดูแล และคนนั้นต้องเป็นพี่กูรนะคะ และที่สำคัญพี่กูรกำลังจะมีลูกกับนรี”
“แต่พี่ทนอยู่กับคนที่พี่ไม่ได้รักไม่ได้”
“แล้วพี่กูรไม่สงสารลูกเหรอค่ะ ลูกของพี่กูรที่กำลังจะเกิดมาลืมตาดูโลกนะคะ”
“นรีไม่ได้ท้องกับพี่” เมทินีมองอังกูรสงสัย “นรีท้องกับไอ้ชาติ แต่ที่พี่ต้องยอมรับทุกอย่างเอาไว้เอง เพราะพี่ต้องการรักษาหน้าตาให้กับคุณอากิจจา และพี่ก็สงสารนรี สงสารเด็กในท้อง” เมทินีนิ่ง “แต่ความดีของพี่ คือการต้องอยู่กับคนที่ไม่ได้รักหรือเม” เมทินีไม่ตอบ รู้สึกอึดอัด แต่ก็เห็นใจอังกูร
กินรีเดินเข้ามาที่โต๊ะอาหาร เห็นอังกูรกำลังเทน้ำใส่แก้ว บนโต๊ะมีอาหารหลายอย่าง อังกูรจัดเตรียมไว้เอง
“มาทานข้าวได้แล้วนรี ป่านนี้ลูกหิวแย่แล้ว” อังกูรยิ้มพากินรีมานั่งที่โต๊ะอาหาร อังกูรคอยเอาใจ ตักข้าว และตักอาหารให้กินรี กินรีมองอังกูรด้วยความแปลกใจกับท่าทีของอังกูร อังกูรมองกินรีแล้วยิ้ม
“มองหน้าฉันแบบนี้ ไม่อิ่มหรอกนะ ต้องทานข้าวด้วย” กินรียิ้ม ก้มทานข้าว
อังกูรหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดปากให้กินรี กินรีมองอังกูรแล้วยิ้มซึ้ง อังกูรมองกินรียิ้ม
“นรี” กินรียิ้มมองอังกูรรอฟัง “หย่ากับฉันนะ”
กินรีอึ้งมองอังกูร รู้สึกโกรธขึ้นมาทันที “ไม่คะ นรีไม่อย่า”
อังกูรพยายามใจเย็น พูดดี “ฟังฉันนะนรี ถ้าเธอหย่ากับฉัน ฉันก็จะไปแต่งงานกับเม”
กินรีสวนกลับด้วยความโกรธทันที “ไม่ค่ะ ยิ่งเป็นแบบนี้นรีไม่ยอม ทำไมนรีต้องยอมหย่าให้คุณกูรไปแต่งงานกับเมด้วย”
อังกูรเริ่มใส่อารมณ์ “ฟังฉันพูดให้หมดก่อนสิ ที่ฉันจะไปแต่งงานกับเม เพราะฉันจะได้เอาสมบัติส่วนที่เมได้มาเป็นของเรา”
“แต่สมบัติที่คุณกูรได้มา มันก็มากเกินพอแล้วนะคะ”
อังกูรใส่อารมณ์แกล้งทำดี “นรีจะยอมให้สมบัติที่มันควรเป็นของเราไปให้คนอื่นเหรอ ฉันไม่ยอมหรอก สมบัติมันต้องเป็นของเราทั้งหมดสิ เมไม่มีสิทธิ์ที่จะได้มัน” อังกูรเข้าไปกอดกินรีแล้วจับกินรีให้จ้องหน้ากัน “ฉันรักเธอนะนรี เธอเป็นเมียฉัน ยังไงฉันก็ไม่เห็นใครดีไปกว่าเธออีกแล้ว ลูกของเราเกิดมาก็สบายอยู่บนกองเงินกองทองมากมาย ครอบครัวของเราก็จะอบอุ่นมีความสุข ฉันทำทุกอย่างก็เพื่อเราสามคนพ่อ แม่ ลูก นะนรี” อังกูรจ้องหน้ากินรี “ หย่ากับฉันนะ”
กินรีมองอังกูรเจ็บปวด จำยอม “ค่ะ”
อังกูรยิ้มดึงกินรีมากอด กินรีน้ำตาคลอ รู้ว่าอังกูรจะเขี่ยตัวเองทิ้ง