บทละครโทรทัศน์ บ่วงบรรจถรณ์ ตอน 21 หน้า 3

“คุณต้องแต่งงานกับฉันเท่านั้น !!”

“เจ้านางเรืองระยับ !!” หลาวเปิงจับตัวเจ้านางเรืองระยับ เขย่าเรียกให้มีสติ เพื่อฟังสิ่งที่เขาพูดให้ชัดเจน

หลาวเปิงจริงจัง “เจ้านางต้องยอมรับความจริง”

“ฉันรักคุณนะหลาวเปิง”

“การเอาชนะไม่ใช่ความรัก” หลาวเปิงปล่อยมือจากเจ้านางเรืองระยับ ก้มลงเก็บนาฬิกาทั้งสองเรือน แล้วเดินออกไป  “รักของฉันคือการเอาชนะ !!”

สีหน้าหลาวเปิง เข้ม เมื่อได้ยินคำพูดของเจ้านางเรืองระยับ แต่ยังคงเดินจากไปโดยไม่หันกลับมามอง เจ้านางเรืองระยับเจ็บช้ำระคนแค้นใจ แต่ยังฝืนยืนหยัดอย่างทระนง ไม่แสดงความอ่อนแอออกมาให้หลาวเปิงเห็น

แววตาเจ้านางเรืองระยับลุกโชนด้วยไฟอาฆาตที่มีต่อแพรนวล

ห้องนอนบ้านเขตต์ แพรนวลมองตัวเองในกระจก เธอสวมชุดเดรสสบาย ๆ ปล่อยผมยาวสลวยสวยเก๋ แต่ใบหน้ากลับหมองเศร้า ไม่มีความสุขกับปัจจุบันที่เธอมีตัวตนอยู่ตอนนี้เลยแม้แต่น้อย เสียงข้อความในโทรศัพท์มือถือดังขึ้น  แพรนวลหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดู เห็นข้อความจากเขตต์เขียนว่า

“อาหารเย็นพร้อมแล้วครับ”

แพรนวลสูดลมหายใจเข้าปอดลึก ๆ และผ่อนลมหายใจออกมาเบา ๆ ราวกับต้องการให้กำลังใจตัวเองผ่านพ้นคืนสุดท้ายที่ต้องใช้ชีวิตร่วมกับเขตต์ในบ้านหลังนี้

หน้าห้องนอน แพรนวลเดินออกมาจากห้อง จู่ ๆ ไฟในบ้านก็ดับพึ่บหมดทั้งหลัง แพรนวลชะงัก แพรนวลเห็นแสงสลัวจากเสาไฟฟ้าริมถนนหน้าบ้านที่สาดส่องผ่านกระจกเข้ามาทำให้พอมองเห็นทางเดินบ้าง แพรนวลมองหา “เขตต์ ?” ไม่มีเสียงตอบจากเขตต์  แพรนวลลังเล  ก่อนจะจับราวบันไดและก้าวลงไปชั้นล่างอย่างระมัดระวัง

โถงบ้านเขตต์ ทันทีที่แพรนวลเดินลงบันไดมายังโถงของบ้าน แสงไฟสีเหลืองนวลสุดโรแมนติกที่ถูกแอบตกแต่งโดยรอบบริเวณนั้นก็สว่างขึ้น  รอบตัวแพรนวลเห็นบรรยากาศภายในบ้านถูกประดับไปด้วยดอกลั่นทมสีขาว ท่ามกลางดนตรีเพลงรักที่ขับกล่อมเบา ๆ มีอาหารสไตล์ฝรั่งเศสและแชมเปญจัดวางไว้บนโต๊ะอย่างสวยงาม

นึกถึงตอนแพรนวลตกตะลึงที่บนเตียงและรอบตัวของเธอเต็มไปด้วยดอกลั่นทมของหลาวเปิง แพรนวลยิ้มเคลิ้มไปกับความประทับใจที่มีต่อหลาวเปิงในค่ำคืนนั้น

ก่อนจะตื่นจากภวังค์เมื่อเขตต์ก้าวมายืนอยู่ตรงหน้าเธอพร้อมมอบช่อดอกลั่นทมให้