บทละครโทรทัศน์ หัวใจปฐพี ตอนที่ 1 หน้า 4
พสุพยักหน้าให้ภาคินกับพวกเจ้าหน้าที่ป่าไม้ว่าปลอดภัยแล้ว ทุกคนค่อยๆ ยืนขึ้น เหลือแต่นายแดงที่ยังกล้าๆ กลัวๆ ไม่กล้าลุกขึ้นยืน
พสุมองไปที่ศพของพวกลักลอบตัดไม้อย่างสงสาร แล้วมองไปที่จุดที่พวกลอบยิงด้วยสีหน้าเครียด สงสัยว่าเป็นฝีมือใคร
ที่หน้ากรมอุทยาน นักข่าวรุมสัมภาษณ์ท่านอธิบดียิ่งยศ รักษ์บำรุงกร อธิบดีกรมอุทยานฯ ท่านอธิบดียิ่งยศแต่งตัวด้วยชุดธรรมดา สุภาพ ราคาไม่แพง ดูติดดิน ท่าทางไม่เกรงกลัวใคร
“หัวหน้าหน่วยเฉพาะกิจของท่าน ทำงานบุกลุยทุกพื้นที่ขนาดนี้ ท่านไม่กลัวมีเรื่องกับผู้มีอิทธิพลในพื้นที่เหรอคะ”
“ถ้ากลัว ผมคงไม่ตั้งหน่วยงานเฉพาะกิจนี้ขึ้นมาหรอกครับ”
“แต่ได้ข่าวว่า คนในทีมย้ายออกไปจนเหลือไม่กี่คน เพราะโดนนายทุนกดดัน จริงมั้ยคะ”
“ถึงหน่วยงานผมจะมีเพียงไม่กี่คน แต่ผมมั่นใจว่าจะสามารถรับมือกับพวกนายทุนได้แน่นอน ทุกวันนี้ ปัญหาการตัดไม้ทำลายป่า ทวีความรุนแรงขึ้นทุกที ถ้าไม่มีใครคิดจะทำอะไรอย่างจริงจัง ต่อไปประเทศไทยคงไม่มีป่าไม้เหลือไว้ให้ลูกหลาน ต่อให้ยากลำบาก โดนข่มขู่ คุกคามแค่ไหน ผมมั่นใจว่าทีมของผมจะลากเอาตัวคนผิดมาลงโทษให้ได้”
ที่หน่วยพิทักษ์ป่าเจ้าหน้าที่เดินเข้ามารายงานพสุกับลุงสม “ยังไม่ยอมบอกอะไรเลยครับ”
พสุเดินเข้าหานายแดงที่นั่งอยู่อย่างหวาดผวา “น้าบอกผมมาเถอะ ว่าใครเป็นคนจ้างพวกน้า”
นายแดงตอบอย่างกลัวๆ “ข้าไม่รู้ พวกข้าแค่รับจ้างตัดเท่านั้น “
ลุงสมรีบซักต่อ “แล้วใครจ้างล่ะ”
“คนของนายใหญ่ พวกข้าแค่ตัดแล้วเอาไปส่งให้คนของนายใหญ่ที่จุดรับไม้”
พสุรีบถามอย่างตื่นเต้น “แล้วนายใหญ่เป็นใคร”
“ไม่รู้ ไม่เคยมีใครเห็นหน้านายใหญ่ ใครเห็นนายใหญ่จะต้องตายข้ารู้แค่นี้” นายแดงพูดจบก็รีบก้มหน้าหนีด้วยทีท่ากลัวๆ
พสุสบตากับลุงสม มีสีหน้าครุ่นคิดกับข้อมูลใหม่ที่ได้มา
พสุเดินคุยมากับลุงสมมาที่ด้านนอกหน่วยพิทักษ์ป่า
“ลูกน้องนายแดงเพิ่งจะถูกสั่งเก็บ มันเลยไม่กล้าพูดอะไรมาก”
พสุครุ่นคิด “แต่ผมเชื่อว่า นายแดงน่าจะรู้แค่นี้จริงๆ ฝากลุงสมจัดการกับนายแดงตามกฎหมายด้วยนะครับ”
ลุงสมสมพยักหน้ารับ ก่อนที่จะถามไถ่อย่างยิ้มแย้ม “แล้วนี่ย้ายไปอยู่กับท่านยิ่งยศ เป็นยังไงบ้างล่ะ”
พสุยิ้มๆ “ก็ดีครับ ไม่ต้องโดนเด้ง ย้ายไปย้ายมาเพราะไปขัดหูขัดตาคนใหญ่คนโตที่ไหนอีก”