บทละครโทรทัศน์ เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 17

ช่อฟ้าเดินเข้าไปในบ้าน มองไปแล้วก็ตะลึง ตัวแข็งกับภาพที่เห็น ภายในบ้าน ที่หน้าต่างกระจกบานใหญ่ สุปรียากำลังยกน้ำป้อนนาวิน ท่าทางหวานหยดย้อย เสร็จแล้วสุปรียาก็ดื่มน้ำต่อจากแก้วเดียวกัน

ช่อฟ้าย้อนนึกแล้วยิ่งโมโห “จำได้ไหมคะที่คุณบอกว่าเป็นห่วงช่อ หึ กลัวจะได้รับอันตรายจากภารกิจของคุณ หึ อันตรายมากเลย นะคะ ภารกิจของซีลเนี่ย" นาวินอึ้งไปครู่หนึ่ง "ว่าไงคะ" ช่อฟ้าถามย้ำ นาวินยิ้มเข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น ช่อฟ้าปรี๊ด นึกว่ายิ้มเยาะ "มีความสุขมากเหรอคะที่เห็นช่อรู้ทันเนี่ย"

นาวินหยุดยิ้ม "ไม่ใช่แบบนั้นคุณช่อ ผมไม่ได้ยิ้มเยาะคุณเลย"

"ผู้พันนาวิน ความจริงช่อไม่ต้องมาเจอคุณเลยก็ได้ ไม่ต้องเล่าอะไรให้คุณฟังเลย แต่ที่ทำเนี่ย เพราะอยากให้ทุกอย่างมันจบ ไม่อย่างนั้นคุณคงเห็นช่อเป็นผู้หญิงหน้าโง่คนนึงแล้วก็ปั้นเรื่องโกหกมาหลอกช่อต่อไป ช่อไม่อยากเห็นคุณทำอะไรแบบนั้น แค่นี้ก็เสียความรู้สึกมากพอแล้ว...ลาขาดค่ะ” ช่อฟ้าเอ่ยจบก็สะบัดหน้าเดินหนี

นาวินจับมือช่อฟ้า "เดี๋ยวสิคุณนับคุณช่อ ฟังผมก่อน"

“มีอะไรต้องคุยกันอีกคะ"

"แล้วคุณไม่อยากฟังบ้างเหรอ ว่าผมเห็นอะไร"

"คุณพูดเรื่องอะไร"

"คุณช่อกับหมอเจษ" นาวินเล่าเหตุการณ์ที่ไปเจอช่อฟ้ากับเจษฎาที่คอมมูนิตี้มอลล์

"ทำไมคะ ค่ะ ช่อไปกับหมอ แต่ที่นั่นคือร้านกาแฟ ตอนกลางวัน ไม่ใช่ในบ้านตอนกลางคืนค่ะ"

ผมไม่ได้ติดใจเรื่องนั้นหรอกครับ แต่ผมแค่สงสัยว่าทำไมผมถึงเห็นคุณช่อกับหมอเจษ แล้วทำไมคุณช่อถึงเห็นผมกับคุณสุปรียา"

ช่อฟ้าชะงัก "หมายความว่า..."

“สำหรับผม มันบังเอิญเกินไป ... ผมเอะใจตั้งแต่ที่รถคุณสุปรียามาจอดเสียหน้าที่ทำงานของผมจนไปเจอคุณกับหมอเจษ"

ช่อฟ้านึกทบทวน "วันนั้น...หมอยืนยันว่าจะเป็นคนขับพาช่อไปส่ง...จนไปเห็นคุณกับคุณสุปรียา...นี่หมายความว่า พวกเค้า..." นาวินนิ่งเงียบแทนคำตอบ "ทำไม...ทำไมพวกเค้าต้องทำขนาดนี้"

"ผมคงตอบแทนพวกเขาไม่ได้ แต่ว่าผมจะไม่มีวันทำแบบนั้นเด็ดขาด"

ช่อฟ้าตั้งสติครู่หนึ่ง "ผู้พันคะ...ช่อ...ช่ออายจังเลย...ทำไมช่อถึงได้หลงกลคนอื่นง่ายขนาดนี้ แล้วพาลมาโกรธคุณอีก"

“แต่ผมไม่โกรธคุณช่อเลย"

“แล้วช่อก็...ช่อขอโทษคุณแทนหมอเจษฎาด้วย...หมอเขาคงหลงผิดชั่ววูบ ความจริงเขาไม่ใช่คนแบบนั้นเลย ยกโทษให้หมอเถอะนะคะ"

คลิก ชมละครย้อนหลัง เจ้าเวหา ตอน ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนล่าสุดได้ที่นี่