บทละครโทรทัศน์ เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 17 หน้า 2

"ได้สิครับ ผมยกโทษให้เขาตั้งแต่ที่เขาทำแล้วด้วยซ้ำ เพราะคนที่ทำอะไรแบบนี้น่ะเป็นคนที่น่าสงสาร"

"ค่ะ...ช่อก็จะไม่โกรธคุณสุปรียาเหมือนกัน...คนเราพอผิดหวังก็อาจทำทุกวิถีทาง โดยลืมคิดถึงความถูกต้อง"

“ไม่ใช่ทุกคนครับ ถึงแม้คุณช่อจะไม่รักผม แต่ผมก็จะไม่มีวันใช้วิธีแบบนี้เพื่อทำลายความรักของคุณช่อกับคนอื่น...ความรักที่ผมมีให้คุณช่อเป็นของสูง ผมจะไม่มีวันทำให้มันแปดเปื้อนเด็ดขาด"

ช่อฟ้าอึ้งไป ตื้นตันในคำพูดของนาวิน "ผู้พัน ช่อรู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่โชคดีจริงๆ...ช่อไม่น่าวู่วามโกรธคุณเลย ช่อขอโทษนะคะ ยกโทษให้ช่อนะคะ"

นาวินนิ่งคิด อมยิ้มเล็กน้อย เก๊กหน้าเข้ม “อืม...ความจริงคุณช่อก็เป็นคนฉลาด เป็นถึงหมอแล้วยังมาพลาดเรื่องแบบนี้ไม่น่าให้อภัยจริงๆ"

“เอ๊ะ ชักพูดแปลกๆ ละ แปลว่าจะไม่ยกโทษให้ช่อเหรอคะ"

"ยกโทษให้ก็ได้ครับ แต่ว่า...ต้องมีการลงโทษฐานประมาทเลินเล่อจนอาจทำให้เรือล่มได้"

ช่อฟ้ารู้ทันจะเดินหนีแต่ไม่พ้น “ช่อไปทำเรืออะไรของผู้พันล่มคะ"

นาวินกอดช่อฟ้า "อ้าว ก็เรือรัก ลำที่เราอยู่กันสองคนนี่ไงครับ"

“กล่าวโทษกันแรงไปรึเปล่า ในเมื่อกัปตันเรือลำนี้เป็นถึงนาวาโทผู้รอบคอบ รู้ทันคนอื่น เรือไม่ล่มง่ายๆ หรอกค่ะ"

“ทหารเขาไม่ประมาทกันหรอกครับ เพราะฉะนั้นถึงเรือยังไม่ล่ม แต่ยังไงก็ต้องลงโทษ"

"ดุจริงๆ...แล้วไม่ทราบต้องลงโทษยังไงคะ"

นาวินก้มลงกระซิบสองสามคำที่ข้างหู ช่อฟ้าร้องว้ายจะเบี่ยงหน้าหนี แต่นาวินรั้งตัวไว้ ก้มลงจูบช่อฟ้าด้วยความรัก

หลังจากนั้นทั้งนาวินและช่อฟ้าก็ปรับความเข้าใจกันได้กลับมาชื่นมื่นเหมือนเดิม

นาวินออกมาจากห้องน้ำ กำลังจะเข้านอน เสียงมือถือดังขึ้น นาวินหยิบมือถือมาดู เป็นไลน์มาจากช่อฟ้า ทั้งคู่ต่างผลัดกันส่งข้อความไปมา คุยโต้ตอบกันอย่างมีความสุข ก่อนจะต่างฝ่ายต่างถ่ายรูปเซลฟี่ของกันและกัน และส่งไปให้อีกฝ่าย ทั้งสองจุ๊บรูปของอีกฝ่าย แล้วล้มตัวลงนอนพร้อมกัน

วันใหม่ นาวินกับช่อฟ้าไปทำบุญ ถวายสังฆทาน ปล่อยนกปล่อยปลาที่วัดด้วยกัน หลังจากนั้นก็แวะไปช้อปปิ้งซื้อเสื้อผ้าโดยช่อฟ้าเลือกเสื้อผ้าให้ นาวินดูเขินๆ คนขายเลยแซวๆ แล้วทั้งคู่ก็ไปร้านเสื้อผ้าผู้หญิง ช่อฟ้าเปลี่ยนชุดมากมาย จนๆ ได้ชุดที่ถูกใจ หันมาถามนาวิน แต่นาวินสัปหงก ช่อฟ้าหน้าบึ้ง นาวินรู้ตัว พอดีสะดุ้งตื่นมา ทำเนียนบอกสวยมาก ช่อฟ้าทั้งฉิวทั้งขำอีกฝ่าย ช้อปปิ้งเสร็จก็แวะร้านไอศกรีม ช่อฟ้าหยิบมือถือนาวินมาถ่ายรูปคู่กัน ตอนแรกนาวินทำหน้าเฉยๆ พอโดนช่อฟ้าดุ นาวินจึงยิ้ม ช่อฟ้ากดชัตเตอร์ยิ้มแย้มมีความสุข

เวลาเย็น นาวินขับรถมาส่งช่อฟ้าที่หน้าบ้านของช่อฟ้า ช่อฟ้าลงจากรถพร้อมถุงช้อปปิ้ง 2-3 ใบ

"ผู้พันคะ ช่ออยากบอกว่าวันนี้เป็นวันที่ช่อมีความสุขมากกเลยค่ะ"

"ครับ ผมก็เหมือนกันครับ" ช่อฟ้าโบกมือบ๊ายบาย แล้วเดินออกไป นาวินรีบลงจากรถ "เดี๋ยวครับ คุณช่อ ผมลืม"

“ลืมอะไรคะ"