บทละครโทรทัศน์ เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 17 หน้า 3

"ผมรักคุณ" นาวินเข้ามาหาช่อฟ้า

ช่อฟ้าอึ้งไปครู่หนึ่ง ยิ้มหวาน “ช่อก็รักคุณคะ...รักมากด้วยนะ ผู้พันนาวิน"

ทั้งสองมองหน้ากันก่อนที่ช่อฟ้า จะเดินกลับเข้าบ้าน นาวินมองตามไปจนร่างช่อฟ้าหายลับตา เงยหน้ามองฟ้าด้วยสีหน้าเปี่ยมความสุข

ที่ทำการหน่วยซีลวันชนะ นาวิน บดินทร์ เข้าประชุมกันอยู่ หน้าตาเคร่งเครียด

บดินทร์รายงาน "ธนิตลางานล่วงหน้าครับ อีกสองวันถึงจะกลับ"

นาวินคาดการณ์ "เป็นไปได้ว่ามันจะไปเจอตัวผู้บงการ"

"คิดว่าน่าจะใช่ครับ"

"บอกทุกคนเตรียมตัวให้พร้อม  เราจะลากไส้ไอ้ตัวการออกมาให้ได้"

"ครับ ตอนนี้พวกเราตามประกบมัน 24 ชั่วโมง ไม่ให้คลาดสายตาเลยครับ"

วันชนะเสริม "จนถึงตอนนี้ เกมนี้เป็นเกมที่หักกันเงียบๆ แต่เมื่อไหร่ที่เราจับไอ้ตัวบงการ มันเท่ากับการเปิดศึก เราต้อง เตรียมพร้อมสำหรับเรื่องนี้ด้วยนะ"

"แกหมายความว่า..." นาวินย้อนถาม

"มันจะเล่นงานเราทุกรูปแบบ ทั้งแบบตรงไปตรงมาและวิธีต่ำช้าสกปรก"

นาวินเข้าใจความหมายของวันชนะ เริ่มรู้สึกกังวล

ที่บ้านของวันชนะ ชายหนุ่มคุยกับแก้ว

"ผมรู้ว่าช่วงนี้แก้วก็ระวังตัวอยู่ แต่แก้วต้องระวังตัวมากขึ้นไปอีก"

แก้วเปิดกระเป๋าถือหยิบปืนพกออกมาให้ดู "พอใช้ได้มั้ยคะ"

“ยังไม่ดีพอ...ถ้ามันเข้ามาแบบไม่ทันตั้งตัวล่ะ จับแก้วมัดล่ะ"

แก้วหยิบใบมีดโกนที่ซ่อนไว้ในเข็มขัดออกมา "พอใจรึยัง"

“ก็...ค่อยยังชั่ว...แต่พวกมันอาจจะรู้ทัน"

"นั่นสินะ มีอีกวิธีค่ะ"

"วิธีไหนเหรอ"

แก้วลงมือจู่โจมวันชนะแบบสายฟ้าแลบ วันชนะเสียหลักหงายหลัง แก้วบุกตามเข้ามา ยื่นใบมีดโกนจ่อที่คอหอยวันชนะ "แบบนี้ล่ะคะ"

"อืม..." วันชนะทำท่าคิดหนัก แก้วมองหน้าแบบเอาเรื่อง ทำท่าจะยื่นมีดโกนเข้าไปอีก วันชนะรีบยิ้ม"โอเค ผ่านจ้ะ” แก้วยิ้ม เก็บมีดโกน วันชนะถือโอกาสรวบร่างแก้วเข้าไปกอด

"บ้า ทำอะไรน่ะ" แก้วโวยวาย

"ก็กอดเมียน่ะสิ ถามได้"