บทละครโทรทัศน์ เจ้าเวหา : ฝั่งน้ำจรดฝั่งฟ้า ตอนที่ 22 หน้า 4
มาดสวมหมวก สวมแจ๊คเกตเดินมาสั่งอาหารในร้านฟาสต์ฟู้ด พนักงานของร้านที่เคาน์เตอร์ มองหน้ามาดแวบหนึ่ง มาดรีบก้มหน้าดึงหมวกลงมาปิด มาดจ่ายเงิน รับบัตรคิว เดินไปนั่งรอที่โต๊ะ มองไปที่โต๊ะ ใกล้ๆ เห็นคนอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ พาดหัวข่าวว่า"พบศพหมอตายหลัง ร.พ. ฆาตกรหนีไร้ร่องรอย" มีภาพศพของพิธานที่ทำเบลอไว้ และลงรูปเล็กๆ ข้างๆ เป็นรูปใบหน้าหมอพิธาน กับรูปสเกตช์ของมาด มาดมองรอบข้าง รู้สึกไม่ปลอดภัย
“เบอร์ 17 ครับ เบอร์ 17" พนักงานร้านเรียกคิวมองไปไม่มีใครมารับ
มาดเดินออกไปจากร้านแล้ว
มาดมาด้อมๆ มองๆ อยู่แถวหน้าบ้านตัวเอง มองไปรอบๆ ด้วยความระแวงจนแน่ใจว่าไม่มีอะไรผิดสังเกต มาดมองไปที่บ้าน เห็นแม่ของเขาเดินถือถุงใส่ข้าวปลาอาหารกลับมาจากตลาดเข้าไปในบ้าน มาดรอสักครู่ มองซ้ายมองขวาจนแน่ใจ แล้วก็เข้าไปในบ้าน ห่างออกมา นาวินในสภาพคนรับซื้อของเก่าที่นอนหลับอยู่ในซาเล้ง หรี่ตา ขึ้นนิดนึง มองเข้าไปในบ้าน
แม่ของมาดกำลังเอาของที่ซื้อออกมาจากถุงเรียงเก็บใส่ตู้เย็น ประตูบ้านเปิดออก แม่หันมามอง เจอผู้ชายคนหนึ่งเข้ามา แล้วปิดประตูอย่างรวดเร็ว
แม่ชะงัก หยิบมีดแถวนั้นขึ้นมา ท่าทางดุร้ายไม่เบา "แกเป็นใคร ออกไปเดี๋ยวนี้ ที่นี่เลิกขายยาแล้ว ออกไป เร็ว"
มาดถอดหมวกออก "ดุชะมัด"
แม่ตะลึงไปครู่หนึ่ง "มาด..."
“ฉันเอง"
"ไอ้มาด...ไอ้เวรตะไลมาด ไอ้ห่า ไหนพี่มึงบอกมึงตายแล้ว"
"แค่เกือบตายน่ะ"
แม่เข้ามากอดมาด น้ำตาคลอด้วยความดีใจ "ไม่ตายก็ดีแล้ว กลับมาได้ก็ดีแล้ว...มีเงินมาให้แม่มั้ย"
“ไม่มี เอาตัวรอดมาได้ก็บุญแล้ว พี่เค้าไม่ได้ให้แม่เหรอ"
"ก็ให้ แต่ถ้าแกจะให้เพิ่มก็ดี"
มาดหัวเราะ "ฉันขาดการติดต่อกับพี่ เขาไม่ได้โกหกแม่หรอก เขานึกว่าฉันตายแล้วจริงๆ ฉันอยากเจอพี่ แม่รู้ไหม เขาอยู่ไหน"
“ไม่รู้หรอก แต่แม่มีเบอร์ เดี๋ยวโทรเดี๋ยวนี้แหละ...ถ้ามันรู้ว่าแกยังไม่ตาย รับรองมันต้องตกใจ แล้วก็ดีใจจนทำอะไรไม่ถูกแน่" แม่เอ่ยพลางกดมือถือ
ที่รังใหม่ของไทกอร์ เธียรชัยกับเสี่ยซ้งนั่งคุยกันเบาๆ อยู่ที่มุมหนึ่งของห้อง ขณะที่อีกด้าน มงคล ปรีชา และ บารมีนั่งเล่นหมากฮอส กันอยู่ มงคลเล่นไปคุยมือถือไป “แม่มีอะไรก็บอกเหอะน่า...อย่าลีลา..." จู่ๆ ท่าทีของมงคลก็เปลี่ยนไปจนปรีชากับบารมีตกใจ "อะไรนะแม่...ไอ้มาดเนี่ยนะ จริงเหรอ...เฮ้ย...แม่ไม่ได้หลอกฉันเล่นนะ เรียกมันมาคุยหน่อย..." สักครู่มงคล ก็ร้องตะโกนดีใจลั่น ร้องโวยวายไม่เป็นภาษา