บทละครโทรทัศน์ นายฮ้อยทมิฬ ตอน 2 หน้า 4
“ข้อยบ่อแม่นไส้เดือน อยากลองดีกับข้อยมื้อได๋ก็ได้ ข้อยจะเอาให้เลือดกบปากโลด”
นายฮ้อยเคนห้าม “หยุดๆ อย่าตีกันเพราะเรื่องบ่อเป็นเรื่อง..จันดี ข้อยรักษาควายให้คำสร้อยเสร็จแล้ว ข้อยต้องกลับแล้ว”
“อย่ารีบไปเลยนายฮ้อย..คำสร้อยมันเตรียมกับข้าวให้นายฮ้อยไว้แล้ว”
“ขอบใจหลาย แต่ได้เวลาข้อยต้องกลับไปกินกับคำแพง พวกเจ้าเก็บไว้กินกันเองโลดเด้อ”
จันดีรีบขวางอย่างมีพิรุธ “นายฮ้อย..อยู่กินก่อนเถอะข้อยขอร้อง”
นายฮ้อยเคนชะงัก มองสงสัย เพราะจันดีดูกระตือรือร้นมากเกินปกติ จ่อยเลยเหน็บเข้าให้อย่างหมั่นไส้
“นายฮ้อยบ่อแม่นคนเห็นแก่กิน เอาอาหารมาล่อให้เพิ่นเห็นว่าเจ้าเป็นคนดีบ่อได้ดอก”
จันดีโมโห “บักจ่อย!!”
“พอได้แล้ว..ข้อยต้องกลับแล้ว..บักจ่อย..กลับ”
นายฮ้อยเคนรีบดึงแขนบักจ่อยให้ออกไปไม่อยากให้มีเรื่องกับจันดี จันดีหมดปัญญาจะรั้งนายฮ้อยเคนไว้เลยหงุดหงิดหัวเสีย
ป่าละเมาะ พวกเสือคำแสนซุ่มดักรอ จนกระทั่งเห็นนายฮ้อยเคนเดินมาตามทางคนเดียว
“นายฮ้อยมันมาแล้วลูกพี่”
“แต่เบิ่งดูแล้วมันบ่อได้ถูกยาพิษมา หรือว่าอาคมของนายฮ้อยจะป้องกันยาพิษได้”
กาเหว่าหน้าตกใจมาก “แม่นแล้ว..ต้องเป็นอาคมของนายฮ้อยทมิฬ !!!”
เสือคำแสนชะงัก “เป็นไปบ่อได้ !!?? ข้อยบ่อเชื่อ !!”
“บ่อเชื่อก็ต้องเชื่อแล้วลูกพี่ ไว้มื้ออื่นค่อยหาหมอคุณไสยเก่งๆมาจัดการมันดีกว่า”
“บ่อได้!! มาถึงตอนนี้แล้วจังได๋ข้อยก็ต้องล้างแค้นให้พ่อให้ได้!!”
เสือคำแสนกัดฟันเจ็บใจ ควักเอาไม้ซางพร้อมลูกดอกขึ้นมาแล้วเล็งไปที่นายฮ้อยเคน นายฮ้อยเคนเดินมาตามทาง ไม่ทันสังเกตว่ากำลังตกเป็นเป้าลูกดอกที่เสือคำแสนกำลังจะเป่าใส่ บักจ่อยเดินเข้ามาตามนายฮ้อยเคนจากระยะ ห่างจึงทำให้เห็นโจร 3 คนมีผ้าโพกหัวปิดหน้าปิด ปากกำลังซุ่มโจมตีเป่าลูกดอกใส่ เลยตกใจร้องเตือนทันที
“นายฮ้อย..ระวัง !!!” เสียงเตือนของบักจ่อย พอดีกับที่เสือคำแสนเป่าลูกดอกพุ่งใส่ นายฮ้อยเคนเอี้ยวตัวหลบได้ทัน ลูกดอกไป ปักที่ต้นไม้ไม่ไกลจากตัวและทำให้เห็นพวกโจรโพกหน้าที่แอบซุ่มทำร้าย เสือคำแสนเจ็บใจ
“โธ่โว้ย !! ไปจัดการมันโลด”
เสือคำแสนชักดาบออกมา แล้ววิ่งออกไปเล่นงาน กะปอมกับกาเหว่ายืนละล้าละลังก่อนตามไปรุมเล่นงานด้วย
นายฮ้อยเคนไม่ได้พกอาวุธออกมา จึงต้องรับมือกับพวกโจรโพกหน้าด้วยมือเปล่า แต่เพราะชั้นเชิงดีจึงสามารถ ปลดดาบจากมือของกาเหว่าได้ แล้วใช้ต่อสู้ ชนิด 3 รุม 1 โรมรันพันตูกันอุตลุด บักจ่อยเห็นนายฮ้อยเคนกำลัง ถูกรุม แม้จะตกใจกลัวแต่ก็ใจดีสู้เสือหันไปคว้าท่อนไม้ที่พื้นขึ้นมาแล้วพุ่งไปช่วย “ข้อยมาช่วยแล้วนายฮ้อย”
บักจ่อยหลับหูหลับตาเอาท่อนไม้ฟาดมั่วไปมั่วมา ก็ฟาดโดนกลางหลังกะปอมจนมันเซถลา แต่ก็ถูกเสือคำแสน หันมาใช้ดาบฟันเข้าที่แขน..ฉั๊วะ !!! บักจ่อยร้องลั่นเจ็บ นายฮ้อยเคนรีบเข้ามาไล่ฟันเสือคำแสนอย่างดุดัน จนเสือ