รีเซต

บทละครโทรทัศน์ นายฮ้อยทมิฬ ตอน 2 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ นายฮ้อยทมิฬ ตอน 2 หน้า 5
Entertainment Report_1
20 กันยายน 2560 ( 18:15 )
2.9M
นายฮ้อยทมิฬ ตอน 2
16 หน้า

คำแสนกับพวกเริ่มสู้ไม่ได้ “ถอยก่อนโว้ย !!!”

เสือคำแสนรีบพาลูกน้องล่าถอยออกไป นายฮ้อยเคนอยากจะตามไปจับตัวแต่ก็เป็นห่วงบักจ่อยไม่ได้

บ้านนายฮ้อยเคน นายฮ้อยเคนกับคำแพงพยุงพาบักจ่อยที่ทำแผลเสร็จแล้ว ออกมาหายายเฒ่าที่มีคำแก้วช่วยดูแล

“บ่อต้องห่วงยายเฒ่า..ข้อยเฮ็ดแผลให้บักจ่อยแล้ว แผลมันบ่อใหญ่ บ่อเป็นหลายดอก”

“ถึงแผลข้อยจะบ่อใหญ่ แต่ข้อยก็เจ็บหลายนายฮ้อย…โอ้ยยย”

คำแก้วเหน็บ “เจ้าอย่าสำออยไปหน่อยเลยบักจ่อย ข้อยผ่าฟืนถูกอีโต้บาด แผลยังใหญ่กว่าเจ้าหลาย”

“เพราะเจ้าเป็นพวกซุ่มซ่าม บ่แม่นข้อยที่เสี่ยงชีวิตช่วยนายฮ้อยบ่อให้ถูกโจรมันรุมฆ่า”

“หยุดๆๆ พวกเจ้าหยุดเถียงกันไปมาคือเด็กน้อยได้แล้ว ขอบใจเจ้าหลายบักจ่อย บ่อได้เจ้าช่วยเตือนข้อยก็คงเจ็บตัวเพราะพวกนั้น”

“นายฮ้อยยอมรับว่าข้อยช่วยซีวิตได้จังซี้ ข้อยก็ได้ร่วมขบวนไปค้าควายด้วยแม่นบ่อ ?”

ยายเฒ่าห้าม “บ่อได้เด้อนายฮ้อย..ข้อยบ่อให้บักจ่อยตามเจ้าไปเมืองล่างเด็ดขาด”

“ยายเฒ่า !!!”

คำแพงปลอบ “ตามยายเฒ่ากลับไปก่อนเถอะบักจ่อย ดึกแล้วทิ้งบักหำน้อยเฝ้าเรือนผู้เดียวมันบ่อดี ถึงเวลานายฮ้อยต้องเตรียมคนไปค้าควายมื้อใด๋ ค่อยเว่ากันอีกที”

“แม่นแล้วคำแพง” ยายเฒ่าดึงหูบักจ่อย “มานี่…กลับเรือน !!”

ยายเฒ่าดึงหูบักจ่อยพาเดินออกไปสวนกับผู้ช่วยโทนกับผู้ช่วยถึกที่พากันเดินเข้ามา “นายฮ้อย”

นายฮ้อยเคนเห็นสีหน้าของโทนกับถึกก็เข้าใจเลยพยักหน้ารับ ก่อนจะหันไปบอกคำแพง

“เจ้ากินเข้าไปก่อนเด้อคำแพง...บ่อต้องรออ้าย”

นายฮ้อยเคนเดินออกไปกับพวกโทนกับถึก คำแพงมองตามรู้สึกเป็นห่วงไม่น้อยไปกว่าคำแก้วเช่นกัน

คอกควาย กลางคืน นายฮ้อยเคนตามโทนกับถึกมาคุยกันที่คอกควาย

“ข้อยกับผู้ช่วยถึกสะกดรอยตามพวกโจรพวกนั้นไป แต่มันมีฝีมือ มันรู้ว่าต้องถูกเฮาตามไป ก็เลยกลบเกลื่อนรอยบ่อให้เฮาตามไปต่อได้”

“แม่นอยู่ที่พวกมันพอมีฝีมือ แต่ก็บ่อได้เก่งกาจ ถ้าบักจ่อยบ่บาดเจ็บข้อยคงได้ตัวพวกนั้น”

“แต่ก็น่าสงสัยนายฮ้อย หมู่บ้านเฮาบ่อเคยมีโจรมาดักซุ่มปล้นไผ ยิ่งนายฮ้อยบ่ได้มีของมี ค่าติดตัว มันก็ยิ่งแปลก”

“เจ้าจะบอกว่ามันมาซุ่มดู จงใจฆ่านายฮ้อยแม่นบ่อผู้ช่วยถึก”

ผู้ช่วยถึกพยักหน้ารับ โทนมองหน้านายฮ้อยเคนที่นิ่วหน้าครุ่นคิด

“ถ้าว่ามีไผอยากจะเฮ็ดจังซี้..ก็คงบ่อพ้นพวกบักเสือคำลือ”

“แต่พวกบักเสือคำลือ มันถูกนายฮ้อยเล่นงานหนีหายไปหมดแล้ว”

“ตอนที่ข้อยถูกพวกนั้นจับตัวไป พวกมันก็มีอยู่หลาย อาจเหลือไผที่อยากแก้แค้น”

“เอาล่ะ..ขอบใจพวกเจ้า จะเป็นพวกเสือคำลือหรือว่าพวกใด๋ที่อยากให้ข้อยตาย ข้อยก็บ่อแปลกใจ เพราะข่าวเรื่อง ข้อยจะค้าควายเป็นครั้งสุดท้ายคงโพนทะนาไปทั่วแล้ว”


16 หน้า