บทละครโทรทัศน์ นายฮ้อยทมิฬ ตอน 13 หน้า 2

“แม่นแล้วอ้าย..ข้อยตามอ้ายมาแต่ถูกพวกชาวบ้านจับโตได้ พวกมันตีข้อย พยายามจะฆ่าข้อย หาว่าข้อยเป็นผีปอบที่ออกอาละวาดฆ่าพวกมัน ข้อยพยายามสู้แล้วก็หนีมา แต่.. แต่พวกมันก็ยิงข้อย”

คำแก้วร้องโอดโอย ด้วยความเจ็บอย่างน่าเวทนาสงสาร

“เจ้าอย่าเพิ่งขยับโต เดี๋ยวเลือดสิออกหลายกว่านี่ ให้อ้ายเบิ่งแผลก่อนสิได้ห้ามเลือด”

คำแก้วค่อยๆ ปลดดระดุมเสื้อเพื่อเปิดช่วงไหล่ให้นายฮ้อยเคนดูแผล แต่ระหว่างที่นายฮ้อยเคนกำลังช่วยดูแผล ใบหน้าของคำแก้วได้เปลี่ยนเป็นหน้าของผีปอบสาว ตาแดงก่ำด้วยความน่ากลัวและแสยะยิ้มร้าย คมเขี้ยวงอกออกมาจะขย้ำเคน

“เจ้าบ่แม่นคำแก้ว”

ผีปอบชะงักก่อนที่จะฝังคมเขี้ยว นายฮ้อยเคนผลักมันออกจากตัวแล้วจ้องเขม็งไม่มีท่าทางหวาดกลัว

“อาคมพรางกายของเจ้าร้ายกาจอยู่ แต่อย่าคึดว่าสิเฮ็ดให้ข้อยหลงกลเจ้าง่ายๆ”

ผีปอบสาวจ้องเขม็ง กราดเกรี้ยว คำรามอย่างดุดันแ ล้วพุ่งเข้าจะทำร้ายนายฮ้อยเคน แต่นายฮ้อยเคนแค่ยกมือขึ้นพนมว่าคาถา รอยสักยันต์บนตัวก็ส่งแสงเรืองรอง ผีปอบสาวชะงักอึ้ง  นายฮ้อยเคนเป่าลมปากออกไปพรวดเดียว ผีปอบสาวก็ส่งเสียงกรีดร้องอย่างโหยหวนก่อนจะหายตัวไป นายฮ้อยเคนหน้าเครียดเป็นห่วง “ผูซอยถึก”

อีกด้านของป่าช้า ถึกรีบเดินตามแสงโสมเข้าไปท่ามกลางหมอกควัน เรียกหาแสงโสมอยู่ครู่ จึงเห็นหญิงสาวใส่เสื้อผ้าเหมือนแสงโสมทุกอย่างยืนหันหลังให้ “แสงโสม....”

หญิงสาวไม่หันมา แต่กลับค่อยๆปลดเสื้อออกให้เห็นแผ่นหลังเปลือยเปล่า ถึกชะงักอึ้งหันหน้าหลบทันที

“เจ้าเฮ็ดหยังวะแสงโสม..ใส่เสื่อกลับไปเดี๋ยวนี่” ถึกไม่กล้าหันกลับไปมองได้แต่ชำเลือง

“ยังบ่ฟ้าวใส่เสื่อกลับไปอีก..คั่นไผมาพ้อเจ้าเฮ็ดจังซี้อยู่กับข้อย ข้อยสิถึกหาว่าคึดสิปล้ำ เจ้าตั๊ว..ฟ้าวใส่เสื่อผ่าเดี๋ยวนี่ !!” แต่หญิงสาวก็ยังไม่ยอมใส่เสื้อทำให้ถึกโมโห

“เจ้าบ่ฟังข้อยจังซี้..แสดงว่าเจ้าจงใจหาเรื่องให้ข้อยถึกเข้าใจผิด..ข้อยสิจับเจ้าไปให้นาย  ฮ้อยลงโทษ !!!”

ถึกตัดสินใจลดมือที่ปิดตาอยู่ แล้วหันไปจะเอาเรื่องแสงโสม แต่ทว่าหญิงสาวที่ถอดเสื้อกลับหายตัวไป ถึกชะงัก

“แสงโสม ?”

ถึกมองหาอยู่ชั่ววินาที ก็ต้องผงะอึ้งตกใจแรงเมื่อผีปอบสาวหน้าตาน่าเกลียดน่ากลัวพุ่งเข้ามาประจันหน้า..แฮ่

ถึกตกใจผงะล้มลง สัญชาตญาณต่อสู้มือแตะเอวเพื่อจะใช้มีดพก แต่ปรากฏว่าไม่มีอาวุธเพราะไม่ได้เอามา ถึกหน้าเสีย มือคว้าได้แต่ท่อนไม้ขึ้นมาจึงลุกขึ้นแล้วฟาดใส่ไม่ยั้ง แต่ผีปอบสาวอีกตัวโผล่เข้ามาล้อมหน้าล้อมหลัง