บทละครโทรทัศน์ นายฮ้อยทมิฬ ตอน 9 หน้า 16
“อย่าให้อ้ายคำแสนพาข้อยไปเด้ออ้ายจันดี..ข้อยบ่อยากมีผัวเฒ่า”
จันดีไม่ตอบ แต่ให้บุญตาเงียบเสียงเอาไว้ และรอดูต้นตอของเสียงกลุ่มคนที่กำลังเดินเข้ามา ซึ่งในที่สุดก็คือกลุ่มตำรวจ 3-4 คนพร้อมอาวุธครบมือ
“ใกล้เข้าเขตบ้านเสือโฮกแล้ว..คืนนี้เฮาแวะพักแฮมกันหม่องนี้ก่อนถ่ากำลังเสริมที่สิตาม มา แล้วค่อยเฮ็ดตามแผนจับกุมเฒ่าโสมกับพวก”
“ข้อยสิไปสำรวจแถวนี้แล้วสิกลับมารายงาน” ตำรวจแบ่งคนออกไป 2 คน จันดีกับบุญตาชะงักอึ้ง
“พวกตำรวจกำลังมาบุกจับเฒ่าโสม เฮาสิเอาจังได๋ดีล่ะอ้าย”
“เฮาอยู่แถวนี้บ่ได้ ตำรวจมีหมายจับอ้ายอยู่นำ คั่นเจออ้าย..อ้ายซวยคักคัก ตามอ้ายมา”
จันดีรีบพาบุญตาย้อนกลับไปทางเดิมอย่างเงียบๆ
จันดีพาบุญตาเดินเร็วๆมาตามทางในป่าอย่างเร่งรีบ ท่าทางจันดีกลัวตำรวจเลยรีบนำหน้าอย่างเห็นแก่ตัวและไม่คิดจะชะลอความเร็วรอ บุญตาไล่ตามไม่ทันแล้วยังสะดุดล้มอีก “โอ๊ย !! อ้ายจันดี..ถ่าข้อยนำ”
จันดีชะงัก แล้วมองอย่างตัดสินใจ จะทิ้งเอาไว้ก็กลัวเสียของเลยยอมกลับมาช่วยพยุง
“อย่าชักช้า ไสสิพวกตำรวจ ไสสิพวกบักคำแสน คั่นหนีบ่รอด เจ้าอดตามไปอยู่กับข้อย คักคัก”
“อ้ายอย่าถิ่มข้อยเด้อ” จันดีไม่ทันจะตอบบุญตา เสียงขึ้นไกปืนก็ดังขึ้นใกล้ๆตัว
“ในที่สุด..กูก็จับมึงได้คาหนังคาเขา..บักจันดี !!”
“บักคำแสน !!” คำแสนจิกหน้าเหี้ยมไม่พอใจ เอาพานท้ายปืนกระแทกหน้าจันดีจนเซถลาล้ม กาเหว่าเข้าไปล็อคตัวบุญตาเอาไว้ บุญตาพยายามดิ้น “อ้าย..ปล่อยข้อย..บอกให้ปล่อย”
คำแสนหันขวับมาตบหน้าน้องสาวแรง..ผั๊วะ !! “มึงเงียบไปโลดอีบุญตา”
บุญตาหน้าหัน เลือดซิบมุมปากเจ็บจนไม่กล้าร้องอีก คำแสนหันกลับมาจันดีแล้วเอาปืนจ่อหัว
“กูเว้ากับมึงแล้ว..คั่นมึงกล้าลองดีกับกู..กูสิฆ่ามึงได้ทันที”
“เซา !! กูบ่ได้วางแผนพาน้องสาวมึงหนีไปไส กูซอยมึงตามหาจนพ้ออีหลี”
“แล้วที่กูกำลังเห็นมึงพาน้องสาวกูหนีอยู่นี่ล่ะ..มึงคึดว่ากูโง่หลายเบาะ”
“กูบ่ได้ขี้ตั๊วะ กูพ้อบุญตาแล้วสิพากลับไปหามึงอีหลี..แต่ว่าระหว่างทางกูพ้อตำรวจกลุ่ม ใหญ่มาพักแฮมแถวนี้ กูได้ยินพวกมันคุยกันว่าสิมา บุกจับเฒ่าโสมกับพวกที่บ้านเสือโฮก กูย่านพวกมันพ้อ..กูก็เลยต้องหาทางหนีพวกตำรวจก่อน” คำแสนชะงักมอง นิ่วหน้าคิด ไม่รู้จะเชื่อดีรึเปล่า
“กูพ้อตำรวจอีหลี..บ่เชื่อกูมึงถามบุญตาดูก็ได้”
“ว่าจังได๋อีบุญตา”
“อีหลีแล้วอ้าย..มี..มีตำรวจกลุ่มใหญ่มาสุ่มถ่าจับเฒ่าโสมอยู่อีหลี”