บทละครโทรทัศน์ นายฮ้อยทมิฬ ตอน 9 หน้า 19

“เหตุผลที่เลี้ยงเจ้าไว้บ่ได้ ก็ย่อนว่าหลายปีนั้นบ้านเสือโฮกแล้งหลาย ไสสิอีจันแดง อีแสงโสมที่อยู่ในท้องเมียข้อยอีก ส่วนข้อยก็ต้องไปค้าควายตลอดเวลา คั่นเลี้ยงเจ้าไว้ก็ต้องอดตายบ่ทันใหญ่แน่ ข้อยเลยต้องเอาเจ้าไปให้บักเข้ม เสี่ยวข้อยรับเลี้ยงเป็นลูกแทน”

“รู้จังซี้แล้วก็ดี..แสดงว่าข้อยยังมีบุญหลายที่ได้พ้อพ่อแม่ดีๆ ที่เลี้ยงดูข้อยอย่างดี บ่ต้อง โตมากับพ่อสันดานโจร”

“ข้อยบ่ได้เป็นโจรตอนที่มีเจ้าเด้อคำแก้ว !!”

“เอาล่ะพ่อเฒ่า...เว้ามาเฮื่องนี้ก็ดีเลย เกิดหยังขึ้นหลังจากที่ข้อยมาเรียนวิชานายฮ้อย กลับไป พ่อเฒ่าถึงเปลี่ยน ไปพาชาวบ้านเป็นโจร”

เฒ่าโสม  นิ่งไปมองหน้านายฮ้อยเคนอยู่ครู่ “เหตุผลที่เฮ็ดให้ข้อยเฮ็ดจังซั่น ก็อยู่บนหน้าจันแดงที่พวกเจ้าเห็นแล้วนั่นล่ะ” นายฮ้อยเคนกับคำแก้วชะงักมองหน้ากันอย่างสงสัย

เฒ่าโสมพานายฮ้อยเคนกับคำแก้วมาที่กระท่อมสภาพซ่อมซ่อหลังหนึ่งในหมู่บ้านเสือโฮก คำแก้วกับนายฮ้อยเคนตาม หลังมาด้วยสีหน้าสงสัยอยากรู้ “พ่อเฒ่าสิพาเฮามาเบิ่งหยัง”

เฒ่าโสมยังไม่ตอบอะไรก่อน ตรงไปที่กระท่อมสภาพซ่อมซอมซ่อแล้วเปิดเข้าไป นายฮ้อยเคนกับคำแก้วตามเข้าไปดู แล้วภาพตรงหน้าก็ทำเอาทั้งคู่ถึงกับผงะอึ้ง นายฮ้อยเคนกับคำแก้วเห็นสภาพ ชาวบ้านหลายคนทั้งชายและหญิงตั้งแต่กลางคนจนถึงอายุมาก สภาพพิการมือเท้าหงิกงอผิดรูป นิ้วกุดมือกุด มีแผลเป็นตามตัวผลจากการเป็นโรคเรื้อน แม้จะผ่านมาแล้วแต่ก็ทิ้งความ น่าเวทนาสงสารเอาไว้เป็นอย่างมาก

“พ่อเฒ่า...นี่มัน ?”

“แม่นแล้ว..ชาวบ้านซุมนี้เป็นพวกที่รอดตายจากโรคขี้ฑูต ที่เคยระบาดในบ้านเสือโฮก เมื่อหลายปีก่อน”

คำแก้วถึงกับพูดไม่ออก มองชาวบ้านเหล่านั้นด้วยความเวทนาสงสาร แต่ชาวบ้านไม่กล้าเข้าใกล้ทุกคนพยายาม ถอยไปรวมกลุ่มกันที่มุมห้อง

“จันแดงก็นำเบาะพ่อเฒ่า”

เฒ่าโสม  พยักหน้ารับ “ปีนั้น..จันแดงเริ่มแตกเนื้อสาว แต่ก็ติดโรคขี้ฑูตคือชาวบ้านเกือบเคิ่งหมู่บ้าน หมู่เฮาที่เหลือสิไปค้าขายกับหมู่อื่นก็บ่ได้ ย่อนว่ามีแต่คนรังเกียจ ย่านพวกข้อย บ้างก็เอาไม่ไล่ตี ที่หนักสุดก็ถึงกับ..ลอบมาเผาเฮือน ฆ่าคนของข้อยไปหลายคน”

คำแก้วฟังเฒ่าโสมเล่า แล้วก็อดสงสารชาวบ้านที่พิการพวกนี้ไม่ได้ คำแก้วเห็นจานข้าวที่วางอยู่เลยช่วยขยับเอาเข้าไปให้อย่างไม่รังเกียจ “บ่ต้องย่านข้อยเด้อยายเฒ่า..หิวบ่..มาข้อยซอยป้อนให้”

คำแก้วช่วยเอาช้อนสังกะสีตักข้าวในจาน แล้วช่วยป้อนให้ยายเฒ่ามือกุดคนหนึ่ง ยายเฒ่ากินไปน้ำตาคลอเบ้าไป

“พ่อเฒ่ากำลังบอกว่า..ความโกรธแค้นเฮ็ดให้ต้องหันมาเป็นโจร”