รีเซต

บทละครโทรทัศน์ นายฮ้อยทมิฬ ตอน 3 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ นายฮ้อยทมิฬ ตอน 3 หน้า 5
Entertainment Report_1
20 กันยายน 2560 ( 18:41 )
2.9M
นายฮ้อยทมิฬ ตอน 3
19 หน้า

เมื่อนายฮ้อยเคนส่งบักจ่อยกับผู้ช่วยโทนออกไป

บ้านนายฮ้อยเคน กลางคืน ท่ามกลางแสงจันทร์ ในบ้านที่ห้องปิดมิดชิด คำแก้วนอนคว่ำเปลือยแผ่นหลัง ให้คำแพงช่วยเอายามาประคบรอยช้ำที่เกิดจากฝีมือคำสร้อย คำแก้วแสดงสีหน้าเจ็บแต่กัดฟันไม่ร้องออกมา

“เจ็บหละสิ”

“เจ็บตัวบ่เป็นหยังดอกเอื้อย เจ็บใจต่างหาก อีพวกปอบกินหัวมึงหนิ !!”

คำแพงชะงักตีน้องเบาๆ “คำแก้ว!! เว้าบ่หม่วนเด้อ”

“ชั่วจนเดรัจฉานอายจังซั่น เว้าจั่งซี้ก็ถูกแล้วหละเอื้อย”

“เว้าจังซี้แสดงว่า เจ้าพร้อมลดตัวไปชั่วเหมือนพวกนั้นได้ตลอดเวลาแม่นบ่”

คำแก้วชะงัก “เอื้อย ?” คำแพงไม่พูดอะไรต่อ ดูแลแผลให้น้องสาวเสร็จก็เลื่อนผ้าขึ้นมาปิดแผ่นหลัง เปลือยเปล่าให้น้องสาว

“คือกันกับพี่เขยเจ้าขนาด ถ้าตอนนั้นเอื้อยบ่เตือนไว้ ก็คงบ่เป็นคนดีคืออย่างทุกมื้อนี้”

คำแพงบอกแค่นั้นแล้วเดินออกไป คำแก้วรีบลุกขึ้นเอาผ้ามาปิดหน้าอกมองตามอย่างสงสัย

ในป่าละเมาะ กลางคืน บริเวณกองเกวียน นายฮ้อยเคนนั่งสายตาจับจ้องที่กองไฟตรงหน้า ครุ่นคิดถึงเรื่องที่ ยังคาใจ...

เสือคำลือเจ็บใจ เหลือมีดพกอีกเล่มที่เหน็บเอวอยู่จึงใช้อีกมือชักออกมาพร้อมสู้

“อย่าคิดว่ากูกลัวมึง มึงบ่แม่นนายฮ้อยทมิฬ อยู่ยงคงกระพันอย่างที่พวกมึงเอิ้นกันดอก”

“แต่พวกลูกน้องมึง ก็กลัวกูจนหนีไปหมดแล้ว”

“พวกมันโง่ เพราะมันบ่เคยเจอนายฮ้อยผี นายฮ้อยที่อยู่ยงคงกระพัน มีอาคมเก่งกาจหลายเหมือนอย่างกู !!!”

นายฮ้อเคนชะงักสนใจทันที “นายฮ้อยผี !! มึงเคยเจอนายฮ้อยผีที่ไหน!!!!!!! มันอยู่ไส!!!!!”

“หึๆๆ..แค่ได้ยินชื่อมึงก็คงอยากเจอมันหลาย แต่มึงบ่มีโอกาสดอก เพราะกูจะฆ่ามึงก่อน คราวนี้กูจะควักหัวใจ มึงออกมา ให้แน่ใจว่ากูฆ่านายฮ้อยเคนได้อีหลี”

เสือคำลือควงมีดแล้วพุ่งเข้ามาหมายจะแทง แต่ก็ถูกนายฮ้อยเคนเอี้ยวหลบ สวนกลับอย่างปกป้องและตอบ โต้ เพื่อหยุดการกระทำของเสือคำลือ จนล้มและเตะมีดกระเด็นตกพื้น นายฮ้อยเคนหยิบมีดขึ้นมา

“มึงหยุดได้แล้ว บอกกูมา ว่านายฮ้อยผีอยู่ไส แล้วกูจะไว้ซีวิตมึง”

“หึๆ...มึงบ่มีทางได้เจอมันดอก เว้นเสียแต่ว่านายฮ้อยผี มันอยากเจอมึงเท่านั้น”

นายฮ้อยเคนหน้าเครียด ภาพในอดีตตอกย้ำเรื่องราวสมัยเด็กกับนายฮ้อยทมิฬ

15 ปีก่อน ฟ้าร้องครืนๆลมพายุพัดโหมกระหน่ำ บักเคนในวัย 14 ถือดาบวิ่งเข้าป่ามาด้วยความเป็นห่วงพ่อ

“พ่อ..พ่อ !!!”

บักเคนวิ่งไปร้องเรียกหาไปได้ครู่ ก็สะดุดล้มบางอย่างที่พื้น พอลุกขึ้นได้ก็ตกใจแรงเพราะที่ทำให้สะดุดล้ม คือศพ ชาวบ้านที่นอนตายเลือดโทรมน่ากลัว และไม่ใช่แค่ศพเดียว แต่มีอีกหลายศพที่นอนตายเกลื่อนกราดน่ากลัว

บักเคนร้องเสียงหลง แม้ใจจะสู้ แต่ก็ยังไม่เคยเจอภาพเหตุการณ์ชวนสยองขนาดนี้


19 หน้า