บทละครโทรทัศน์ นายฮ้อยทมิฬ ตอน 1 หน้า 2

ทุ่งหิน ช่องเขา พวกโจรโพกหน้าทั้งวิ่งและควบม้าผ่านเข้ามา ต้องหยุดชะงักเมื่อเจอผู้ช่วยโทนควบม้า กระโจนเข้ามาขวางปลายทางด้านหนึ่ง พร้อมเกวียนที่ถึกกับจันทาขับมาปิดทาง ผู้ช่วยโทนจิกหน้าเอาเรื่องลงจากหลังม้าแล้วควงปืนสั้นอย่างคล่องแคล่ว ถึกประทับหน้าไม้พร้อมยิงด้วยสายตา คมกริบ ส่วนจันทาแค่ตั้งท่าเชิงมวยก็ดูดุดันน่าเกรงขาม  พวกโจรโพกหน้ามองหน้ากันเอาไงดีเพราะท่าทางพวกนั้นเอาจริง พวกมันส่วนหนึ่งเลยจะถอยหนีกลับไปทางเดิม แต่ก็เจอนายฮ้อยเคนขี่ม้าเข้ามาปิดทางอย่างใจเย็น

“พวกเจ้าวางอาวุธยอมแพ้ซะ อย่าให้ต้องมีเลือดตกยางออกหลายกว่านี้”

“อย่าไปสงสารมันนายฮ้อย พวกห่านี่มันโจรใจสัตว์ ฟังภาษาคนบ่อฮู้ดอก”

ไม่ทันที่โทนจะเตือนจบ พวกมันก็แอบชักมีดสั้นเล็กๆออกมาแล้วปาใส่นายฮ้อยเคน แต่ถูกนายฮ้อยเคนปัด มีดกระเด็นด้วยปืนลูกซองสั้นในมือ เล่นเอาพวกมันชะงักกับฝีมืออันฉกาจของนายฮ้อยเคน

“ข้อยเตือนพวกเจ้าแล้วแม่นบ่อ เวรกรรมมันน่ากลัวกว่าข้อยหลาย”

นายฮ้อยเคนจิกหน้าเอาจริง ลงจากหลังม้าแล้วชักดาบพกออกมา พร้อมรับมือด้วยท่วงท่าอันน่าเกรงขาม พวกโจร โพกผ้าร้องเสียงดังพร้อมสู้แล้วบุกเข้าไปเปิดฉากตะลุมบอน ทั้งหมดเข้าต่อสู้กันอย่างดุเดือด ทางฝั่งนายฮ้อยเคนดูมีฝีมือเหนือกว่ามาก

ผาหินเหนือช่องเขา เสือคำลือขี่ม้าเข้ามายืนมองลงไปยังเบื้องล่าง เห็นนายฮ้อยเคนกำลังจัดการกับ ลูกน้องหยิบมือของตัวเอง “หึๆๆ บักฮ้อยเคน ข้อยอยากฮู้คือกัน ว่าเจ้าจะฆ่าบ่อตายอย่างที่เขาว่าอีหลี่บ่อ”

เสือคำลือหัวเราะลงคออย่างเยือกเย็น ก่อนจะยกมือขึ้นให้สัญญาณ ทันใดนั้นพวกลูกน้องโจรโพกหน้าอีกหลายคน ก็ขยับเข้ามายืนล้อมบนผาหิน พร้อมถุงหนังที่บรรจุน้ำมันดินเอาไว้ และอีกส่วนหนึ่งก็เตรียมหน้าไม้ที่ปลายลูก ดอกจุดติดไฟรอ

ทุ่งหิน ช่องเขา นายฮ้อยเคนกับพรรคพวกโชว์เชิงการต่อสู้จัดการกับพวกโจรโพกหน้า จนพวกมันลงไปนอนร้องครวญคราง กว่าจะรู้ตัวว่านี่คือกับดักที่ล่อให้พวกนายฮ้อยเคนมาติดกับ ก็เมื่อพวกมันเริ่มโยนถุงหนังสัตว์ที่บรรจุน้ำมันดินลงมาจากผาหินเหนือหัว จนตกลงมาแตกกระจายนองไปรอบตัว เสือคำลือตะโกนลงมา

“บักฮ้อยเคน  เจ้าบ่อได้เก่งกาจสมคำร่ำลือดอก ฮ่าๆๆๆ”

ถึกแค้น “นายฮ้อย ที่แท้มันก็พวกบักเสือคำลือ”

นายฮ้อยเคนเห็นพวกลูกน้องโจรโพกผ้าซึ่งเพิ่งโดนจัดการไป พากันลุกขึ้นมา แล้วหนีเอาตัวรอดจากบริเวณนั้น ที่กำลังเจิ่งนองไปด้วยน้ำมัน ทุกคนเข้ามายืนหันหลังชนกันระวังให้กันสุดฤทธิ์ นายฮ้อยเคนหน้าเครียด

“พวกมันล่อให้พวกเฮามาติดกับดัก ระวังตัวกันเด้อ”

ทุกคนหน้าเครียดกำอาวุธในมือแน่น นายฮ้อยเคนเงยหน้ามองเสือคำลือบนผาหินอย่างเจ็บใจ เสือคำลือหัวเราะลั่นโบกมือให้สัญญาณพวกลูกน้องจึงยิงลูกดอกติดไฟพุ่งลงไปที่พื้นโดนน้ำมันจนไฟลุก..พรึ่บ!! เปลวไฟลุกติดลาม